Babam'dan Sonra.

Adsız Bölüm 5

-sana o mağaraya girmemeni söylemiştim!seni uyardımm ashley ! 

Luke'nin seslerini mağarını her bir köşesinde işitiyordum.Ama onu göremiyordum neredeydi?Sadece bana bağırışlarını duyabiliyordum.

-lukeee!Heyy ! Luke! orda mısın?

-Girmemeliydin!Girmemeliydin!

-luke nerdesin?

-Girmemeliydin!Girmemeliydin!

Luke aynı sözleri bağırıyodu sadece.Onu göremiyordum.Sol omzumun üstünden arkama bakıyordum yavaşça ama kimse yoktu.Saçımda hissettiğim nefes kime aitti?Mağaranın duvarlarında yazan yazıları okumaya çalışıyordum.Ama o kadar karanlıkki hiç bir şey okunmuyor.arkamda hissettiğim ürpertiyle duvarda görünen siyah gölge kime aiitti.Sol tarafımdan arkama ani bir dönüş yapacakken boynumda hissettiğim yanmayla duvardaki gölgeyi görmem bir oldu.

-Heey!Kim var orda?Luke?

-

-Sana söylüyorum!

Önümde duran beden sadece varlığını ortaya koyuyor hiç konuşmuyordu.20-25 yaşları arasındaki bir kıza aiitti bu beden.Yüzünü ayrıt edemiyordum.Saçları omuzlarına kadar dökülen  ve biçimsiz olan bir kıza aiitti bu beden.

-Buraya nasıl geldin?

-Senin gibi.

-burada ne işin var?

-senin için geldim.

-Beni nerden tanıyorsun?elindeki kırık cam ? o neden elinde?

-Her şeyini biliyorum.sana ufak bir hatıra için.

kalbim yerinde durmakta zorlanan küçük bir çocuk gibiydi.normalinden daha fazla atıyordu.gelişi güzel salladığı cam kırığı boynumu kesmişti.Mağarada luke'nin sesini duyuyordum

-ashley!iyimisin? hadi aç gözlerini.

Gözlerimi açmamla luke'yi görmem bir oldu.sağ tarafımda telaşlı bir şekilde duran annem ve onun kocası vardı.Gözüm saate çarptığında sabaha karşı 4 tü.

-Ashley? İyi misin? 

Luke nin ağzından kelimeler dökülürken odamda olduğumu farkettim.Belimde hissettiğim ıslaklığı vücudumun her köşesinde hissediyordum.kabus görmüş olmalıyım.yataktan kalkıp merakla bana bakan gözlere dönüp 

-iyiyim 

Diyebildim sadece.Başka ne diyebilirdimki?Banyoya geçip elimi yüzümü yıkadıktan snra odamda beni bekliyen insanlar olduğunu hatırlayıp geri döndüm.Boynumda hissettiğim yanma çoğalmıştı.Luke'nin bakışları boynuda doğru hedef aldı.Dönüp aynaya baktığımda boğazımda gördüğüm kesik şok etkisi yaratmıştı bende

-Ashley kızım boynundaki kesik?nasıl oldu?

girdiğim şoktan annemin sesiyle ani bir çıkış yapmıştım.

-şeyy.Tırnağımla çizmiş olmalıyım önemli bir şey yok

annem pek inanmamış gözlerle baksada bir şey dememişti.Dese bile ne olucaktı ki? Canım gerçekten yanıyordu.Hastaneye gitme tekliflerini ne kadar reddetsemde annem pansuman yapmayı tercih etmişti.Yara o kadar büyük değildi ama mikrop kaparsa daha kötü sonuçlar olabileceğinden emindik.saat 6 ya kadar luke yanımda durmuş sohpet etmiştik.Onun çocukluk anılarını dinlemiştim yani en azından bir kaç tanesini.genellikle o konuşmuş ben dinlemiştim.Ardından gitmesi gerektiğini söylüyerek çıktı.acelesi var gibiydi onunla gitmrmi isterse gelebileceğimi söylemiştim ama o reddetmiş onun yerine dinlenmemi tavsiye etmişti.Benjamin uyanmış uyku sersemliğiyle giydiği sarı ve üzerinde scooby doo karakterlerinin olduğu pijamalarıyla salona doğru paytak paytak yürümesine gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıyordum.Bunu ne kadar beceremesem de gülmemeye çalışıyordum.En sonunda dayanamayıp

-ne o koca bebek çizgi film dünyasını mı seviyorsun?

Benjamin anlamamış gözlerle bana bakarken odanın en köşesinde bulunan boy aynasına ilişti gözleri kendini ilk defa görmüş gibi süzerken arkadan sessizliği bozarak

-tarzsın  koca bebek 

diyerek kahkahaya boğulmuştum.Benjamin birden sert çıkarak yüzüne sahte bir gülümsemeyle

-gerçekten çok komiksin ashley 

diyerek yukarıya doğru çıktı.Ne yaptığına anlam verememiştim.Merdivenden gelen ayak seslerine bakılırsa geri geliyordu üstünü değiştirmesini beklerdim ama arkasına sakladığı şeyle sırıtarak yanıma doğru geliyordu

-ne o ? bugün bunlarla takılmayamı kara verdin

dedim sırıtarak.Benjamin de hiç bozulmayan yüz ifadesiyle arkadan çıkarttığı pembe ve şirinler baskılı pijamalarımı ellerine havaya kaldırarak çarçaf sergiler gibi önüme sermişti.yüzünü göremesemde ses tonundan sırıttığını biliyordum

-hayır bunlar daha çok hoşuma gitti 

diyerek bahçeye doğru koşmaya başlamıştı.bende oturduğum koltuktan kalkarak

-hey seni elime geçirirsem varyaa

-ne o beni gargamelin kedisi gibi yermisin?

-benjaaamiiin

sesimin komşuları rahatsız edebilecek kadar fazla çıktığına aldırış etmeden peşinden koşuyor ve yakalamaya çalışıyordum.en sonunda onu tutmuş ve yere yatırmıştım.onu öldüresiye gıdıklıyordum Benjamin in en savunmasız anıdır gıdıklandığı an.ardından ikimizde yorulmuş çimlerle buluşmasına izin vermiştik bedenlerimizin.kapıda beliren annem bize bakıp tatlı tatlı sırıtıyordu.Bizi kahvaltıya çağırarak ikimizide öpmüştü.Sanki burada işler sandığım kadar kötüye gitmiyordu.kahvaltıdan sonra odama çıkıp üzerime rahat bir şeyler giydikten sonra aşağıya indim.Luke çoktan gelmiş salonda benjaminle oyun oynamaya başlamışlar.Luke benim varlığım farkedince bana dönmüş açıkçası açıkta olan bacaklarıma dönmüştü.Hiç aldırış etmeden yanlarına kurulmuş ve akşama kadar oyun oynamıştık akşam yemeğinden hemen sonra aile arasında luke dahil eğlenceli bir an yaşanmıştı.Annemin isteği üzerine hepimiz toplanmış ve fotoğraf çekilmiştik.Annem bu fotoğrafı hemen çerçeveletip fotoğraf köşemize asmıştı bile.Luke gitmesi gerektiğini söylemiş ve aramızdan ayrılmıştı.Bende odama çıkıp yatağıma girdim.Telefonumdan gelen bildirim sesiyle gelen mesaja baktım "Luke:güzel bir gündü." mesaj ondandı.bunun üzerine gülümsemiş ve çok güzel bir uykuya dalmıştım