The Quiet Scream

Bölüm 8 | Yeni Komşu, Eski Sevgili.

Merhabalar! Nasılsınız bakalım? Şahsen ben iyiyim.

Hikayeyi bu kadar çok okuyup seven, yorumlarınızla da beni sevindiren sizlersiniz! Sizleri çok seviyorum.

Multi: Lucy ve Nathan.

Şarkı: Who We Are - Imagine Dragons.

İthaf: @mervewatterson

İyi okumalar!

Son zamanlarda olan olaylar , bizi iyice birbirimize yakınlaştırmıştı. Lydia, L.P. ve benim hastanelik olmam. Gerçekten de başımızdan bela hiç eksilmedi. Evde altı kişi olunca hayatımız kökünden değişmişti artık. Lydia'nın vampirliğini belli etmemesi için onu salata yemeye, sebze yemeye alıştırıyorduk. Logan artık her gün bulmaca çözüp, sosyal hayatla ilgili daha çok şey öğreniyordu. Ona her gün dergi ve gazete de alıyordum okuması için. Allison ve ben biraz şişmanladık diye diyet yapıyorduk. Ama Jackson ve Nate.. Onlar hala aynı bok.

-Nate! Yemek hazır , benimkini de al gel sofraya!

-Tamam Ally son atak lütfen bekle.

-Ya başlarım son atağına gel soğuyacak yemekler. Valla Elena yaptı yemeği senin en sevdiğinden lazanya. Gelmezsen ayırmayız sana!

-Koşuyorum tamam son iki dakika.

Her gün her yemek saatinde aynı şey oluyordu. Tıpkı aile kavgaları gibi. O kadar çok bağlıydık ki birbirimize, salak soy adlarımızı önemsemeyip gerçek bir aile gibi davranıyorduk. Lydia ve Logan anne ve babam. Jackson , Allison kardeşim. Nathan kocam gibiydi. Evet hala aklım o yalanda. Umarım gerçekten de evlenme teklifi eder bir gün.

-Nate! Bir şey unutmuş olamaz mısın salonda hayatım?

-Yok hayır unutmadım.

-Böyle iki tane unutmuşsun hatta.

-Ya eminim , unutmadım hayatım.

-İki tane kumaştan yapılma şeyler koltuğun üstünde ki hani. Ben buraları daha yeni temizledim pis şeyleri neden koltuğa koyuyorsun! Kirli sepeti var banyoda değil mi?

-Tamam hayatım üzgünüm.

-Arkada hizmetçi yok. Şimdi git kendin at bunları.

Gerek azarlamalar, gerekse takdir etmeler. Tipik aile diyaloğu dememiş miydim?

-Elena hazır ayaktayken bana da bir bardak su getirir misin?

-Jackson sende Nate'e benzeme lütfen, rica ediyorum. Git götünü kaldır kendin al.

Her günümüz böyle geçiyordu. Ta ki davetsiz bir misafir kapımızı çalana kadar.

-Merhaba, burası Elena ve Nate'in yaşadığı ev mi?

-Evet. Ben Elena Reed. Niçin gelmiştiniz?

-Ben yeni komşunuz Lucy Posey. Ayrıca da Nate'in ilk okul arkadaşıyım.

-Hm, bilmiyordum. İçeri gelsene. Bende sevgilisi oluyorum.

-Aa, sevgili bulabilmiş demek. Bizde ilk okul aşkı yaşamıştık ama. Gerçi seni gözüm bir yerlerden ısırıyor. Senden çok bahsederdi Nathan bana.

-Öyle mi? Ee tabi olabilir ne de olsa doğduğumuzdan beri arkadaşız.

O kızı feci kıskanmıştım. Hem eski sevgilisisin hemde benim burada olduğumu bile bile buraya geliyorsun. Senin o saçını Bloody Mary'e yedirir ve ona gözlerini oydururum anlıyor musun? Siktir git evimden.

-Gel geç salona Lucy. Ben Nathan'ı çağırayım. Çay kahve ister misin?

-Yok sağol.

Keşke isteseydin de içine tuz atsaydım ve sende kussaydın. Pislik şey. 'Yok sağol.' diyişi bile yalan bence. Buraya yazıyorum.

-Nate, Lucy geldi.

-Ne? Gerçekten mi? Aman tanrım!

-Git aşağıda.

Nathan aşağıya koşup Lucy'e sarıldı.

-Seni çok özlemişim.

-Bende. Eskisi gibi olmasada hala yakın bir arkadaşımsın.

Çok fena kıskandım bu kızı. Kıskançlığımdan sinirim tavan yapmıştı. Birden bire gözlerimin sarıya döndüğünü ve ellerimden elektrik çıktığını farkettim.

-Nathan'dan uzak dur fahişe!