Meyra🤗
Gözlerimi açtığımda hastanedeydim neolmustu bana...
Tabi ya en son mesaj gelmişti ve sonrasını hatırlamıyorum. Kimdi bu bizimle uğraşan gündüz İlker şimdi ben biri bizden intikam mı almak istiyordu.
Kapının tıklaması ile dusuncelerimden sıyrıldım. Umut ve İlker dolu gözlerle içeri girdi.
- nasılsın Meyra iyi misin?
- İyiyim ben gitsek mi artık
- Meyra biraz daha burdayız.
- İlker söyler misin arkadaşına bari bu kararı bana bıraksın.
- Meyra yapma kardeşim
- İlker lütfen söyler misin.
- Umut kardeşim sırası değil şimdi bak çıkalım. Meyra da iyi zaten.
- Tamam ben doktoruyla konuşup geliyorum.
Umut odadan çıktıktan sonra İlker ile başbaşa kaldık.
- Sen niye söylemedin
- Neyi
- bilmemezlikten gelme lütfen İlker
- Ben ne diyebilirdim ki. Gelip Mesut seni seviyor desem yada seviyodu desem ne farketcekti. Bilmeni isteseydi söylerdi zaten.
- İlker kendimi suçlu hisediyorum.
- Neden senin bir suçun yokki.
- Ama yazdıklarını bı görsen.
- Kendini suçlu hisetme nerden bilebilirdin ki.
-İlker ama
- Meyra onu tanımıyodun bile ki tanıştıktan sonra anliycak fırsatın olmadı bile herşey üst üste geldi bunu en iyi sen biliyosun kardeşim.
- Öyle mi diyosun
- Evet kendini suçlu hisetme o senin hep mutlu olmanı isterdi. Gül ve o tek yanağında ki küçücük çukurda kardeşim rahatla uyusun.
Günler günleri kovalamış ve o akşamın üstünden bir ay geçmişti. O akşam eve gittiğimizde telefonum camın önünde duruyodu ve mesajlar da ertesi gün zonguldaga döndüğümüzde ilk isim numarayı sorgulatmak oldu. Ama numara kullanıma kapatılmıştı. Kim di bu peki neden bizimle uğraşıyordu. Hazırlanırken bir yandan da aklımdaki düşüncelere engel olmaya çalışıyordum.
Çantamı alıp çalışma odasındaki etkinlik çantamı almaya gittim. Kolay değil di tabiki anasınıfı öğretmeni olmak. Herşeyi önceden hazırlaman gerekiyordu ki o gün verimli geçsin.
Alt kata indiğimde Kayra mutfakta kahvaltı hazırlıyordu.
- Abla gelmiyo musun hala.
- Geldim canım geldim.
- Abla abim geldi dün akşam hala mi konusmuyosun sen onunla
- Kayra canım lütfen biz aramızda hallederiz benim zaten çıkmam lazım okula gitmeden uğramam gereken bir kaç yer var siz güzel yapın kahvaltınızı.
-Ama abla ben üçümüz yaparız diye düşündüm aynı eski günlerdeki gibi.
- Hiç bir şey eskisi gibi değil canım bunu sende çok iyi biliyorsun.
- Bizim kardesligimiz de mi
- Kardeşliğimiz tabiki değişmedi. Sadece abin ile benimki tamda değilmiş gibi bişey canım takma sen bunları lafa tuttun geç kalıyorum bak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız
De Todoİmkansız nedir bilir misiniz? "Meyra'nın da dediği gibi çıkarın ÇUKURları içine gömülmek isteyen gömülsun.."
