Telefonu kulağıma yaslarken odamın içinde volta atıyordum. Konuşmamızın üzerinden 1 hafta geçmişti ve Jongin o günden sonra her gün bana yazıp cevabımı sormuştu. Ben de sürekli mesajına saatler sonra cevap vererek tüm gün pratik yaptığımı, yorgun olduğumu ve uyuyacağımı söylemiştim. Kısacası onu geçiştirmiştim. İçimden bir ses buna sinirlendiğini söylüyordu ama yapabilecek bir şeyim yoktu.
Telefon açılmadığında yatağımın üstüne fırlattım ve dolayarak koltuğa oturdum. Odamın kapısı hafifçe aralandığında bizim kızları görmüştüm.
"Açmadı mı?" Jennie normal bir sesle sorarken başımı hafifçe iki yana salladım.
"Söylemesen ne olur ki?" Chaeyoung kelimeleri özenle seçer gibiydi. "Yani sonuçta bilse de bilmese de seni seviyor. Bilmese hiçbir şey bozulmaz." Jennie onayladığında Jisoo gözlerimin içine baktı.
"Hayır, söylemeli." Jisoo'ya bakarken gülümsedim. Beni korumak istiyordu. "Ya bir gün Kai, Leila ile konuşmak isterse? Ya Lalisa o an onun yanında olursa? Ya bu bir şekilde ortaya çıkarsa? Ya Lalisa ya da biz ağzımızdan kaçırırsak? Her şey olabilir. Aralarında bir şey olacaksa gizli saklı hiçbir şey kalmamalı. İlişki güven ister." Hafifçe omzumu sıktığında elimi elinin üstüne koydum.
Jennie ve Chaeyoung da bu düşünceyi mantıklı bulmuş olacaklar ki, susmuşlardı. Odada garip bir sessizlik varken telefonumun zil sesi duyulmuştu. Hemen telefonumu elime alırken Jongin'in aradığını görmüştüm.
"Alo?" En heyecanlı sesimle telefonu açmıştım ve telefonu hoparlöre almıştım.
"Efendim Lali?" Hitap şekline gülümsemiştim.
"Nasılsın?" Güler gibi bir ses çıkardığında kaşlarım çatılmıştı.
"Sormak aklına yeni mi geldi? Yani 1 haftadır umrunda olmadığım sevgilim şimdi beni aramış halimi hatırımı soruyor." Tekrar gülmüştü. "Ben iyiyim, asıl sen nasılsın? Bugün pratik yapmadın mı? Yorgun değil misin? Uyumayacak mısın? Başkanla kavga etmedin mi? Moralin bozuk değil mi? Söylesene Lalisa, benim için sonunda müsait olabildin mi?" Ben gözlerimi kapatırken bizim kızlarda hareketlenme olmuştu.
Jennie yatağıma yayılırken, "Haklı." diye fısıldamıştı. Chae ayak ucuna otururken, "Aşırı haklı." demişti. Jisoo ise makyaj masamın üzerindeyken, "Hiç bu kadar haklısını görmemiştim." demişti.
"Jongin lütfen böyle söyleme," dediğimde sözümü bölmüştü.
"Lali, yalan söylemiyorum. Yaptığın şey buydu. Duymak sana da zor gelmiş olabilir, haklısın ama ben tam 1 haftadır bunu yaşıyorum. Acaba yanlış bir şey mi söyledim diye düşünmekten kafayı yedim." Derin bir nefes verdi. "Benden hoşlanmadığını söylemek bu kadar zor değildi. Benim kırılıp kırılmamam bu kadar önemli değil bence."
"Ah, hayır. Öyle bir durum yok ortada. Ben sadece sana bir şey sormak istemiştim." Kaşlarının çatıldığını hissetmiştim.
"Seni dinliyorum."
"Sorumu sakın yanlış anlama tamam mı?"
Jennie hemen araya girerek, "Ben kesin yanlış anlardım bu cümleden sonra." diye fısıldamıştı.
"Tamam, anlamam. Seni dinliyorum, sor."
"Leila senin tanıdığın biri olsaydı ne tepki verirdin?" Jongin bir anda sessizleşmişti.
Chae alnına vurarak, "Tanrım, bu kız salak! Bu böyle mi sorulur?" diye Jisoo ile konuşmaya başlamıştı bile.
"Leila'nın bizim aramızda bu kadar sorun olacağını bilseydim sana bunu söylemezdim Lalisa." Anlamaya çalışır gibiydi. "Leila'nın kim olduğu benim için o kadar da önemli değil aslına bakarsan. Baekhyun bile çıkabilir. Sen de bu kadar takılma ona. Ayrıca sen neden böyle bir soru sordun? Sen tanıyor musun?"
Gözlerim Jisoo'ya kayarken başını hadi söyle dercesine sallamıştı.
"Evet, tanıyorum."
"Nasıl öğrendin? Yani bu kadar çabuk bulunacağını bilseydim ben de bulmaya çalışırdım."
"Öğrenmedim. Leila benim."
"Senin neyin?" Cümlenin devamını bekliyordu.
"Bir şeyim değil. Ben Leila'yım. Sana en başından beri yazan bendim."
Ben gözlerimi kapatırken o da susmuştu. Bizim kızlarda bile bir gerginlik vardı.
"Ben kapatıyorum." deyip telefonu yüzüme kapatmıştı. Gözlerimi kırpıştırarak telefona bakarken şok olmuştum.
Üzerimden koca bir yük kalkmıştı. Peki bundan sonra ne olacaktı?
🐻
eveeeet sonunda buluştuk bölüm hakkındaki düşüncelerinizi bana bildirirseniz sevinirim
sevgiyle kalın
vote +25
