Echoes of the Past [Completed]

CHAPTER 6

CHAPTER 6
~ Past

"How are you, Mara? We missed you so much!" sabi ni Yara at niyakap nila ako ni Sadie.

"It's been a long time." I nodded.

Dalawang taon rin simula no'ng hindi na kami nagkita. After ng break up namin ni Kiel ay nakipagkita ako sa kanila. I explained to them, but not all the details. May mga hindi pa sila nalalaman, marami pa.

"Nagkabalikan kayo ni Kiel?"

"Yes, noong isang araw lang."

"Great! Bagay na bagay pa naman kayo!"

"Thank you."

Hindi nagtagal ang usapan ay agad rin naman kaming tumungo sa hotel para makapagbihis na at makapagpahinga. Sobrang haba rin kasi ng binyahe namin kanina. Manila to Laguna.

"Excuse me girls, Andrè wants to talk to me." paalam ni Yara.

Tumango kami habang abala sa pag-aayos ng gamit. Hindi nakaligtas sa mata ko ang maliit na papel na nakasuksok sa bulsa ng bagahe ni Kiel. Yes, sa kanya ito pero damit ko ang nakalagay. Kinuha ko yun at tiningnan.

My eyes widened when I saw this, it's a picture. Picture namin ni Kiel, naluluha 'kong pinakatitigan 'yon. Hindi ko naman alam na pinaprint pala ni Kiel 'yon. Ang alam ko lang ay pareho kaming may picture ng ganon sa phone namin. Naalala ko tuloy 'yung araw na nangyari 'to.

"Babe, are you mad?" nakungusong tanong ko habang pilit siyang hinaharap sa akin.

Para itong batang nagtatampo, kanina pa kasi ito nagyayayang umuwi samantalang ako naman ay kanina pa siyang pinipilit na pumasok kami ng photobooth. Ayaw niya naman e, I told him naman na remembrance namin yun pero ayaw niya talaga.

"Kiel, talk to me!" nakangusong sabi ko sa kanya. Tumigil kami sa paglalakad at hinarap niya ako gamit ang malamlam na mga mata.

"Are you mad at me?" I asked again, hinawakan ko ang kamay niya at pinisil yun.

"A little bit." He answered.

"So, paano ako makakabawi babe? Para you're not mad na?" I asked, hindi na ito nag isip pa at agad na sumagot.

"Kiss me." aniya. Itinuro niya ang kaliwang pisngi tsaka ako tumango.

"Okay!" I smiled. Hahalikan ko na sana siya sa pisngi nang lumingon ito sakin, our lips touched. Napansin ko rin ang pagflash ng camera sa unahan namin.

What the?

"Let's go!" he said. He started walking while holding my left hand. Nakaawang pa rin ang bibig ko dahil sa ginawa niya.

"At talagang nagsarili kang kuha ha! Bakit hindi mo sinabi?"

I asked him, he just laughed at kinindatan pa ako. Napakagwapo talaga kahit loko.

"I love you.." yan ang nakuha kong sagot mula sa kanya.

I rolled my eyes on him. Tumawa lang ito at tsaka bumulong ulit sa tenga ko.

"I love you baby.." wala na akong nagawa kundi mag I Love you too.

"Are you okay, Mara?" natauhan ako bigla.

Lumuluhang napabaling ako kay Sadie na ngayon ay nasa harapan ko at nag aalang mukha ang sumalubong sakin. Tumango na lang ako at hindi na nagsalita. I felt Sadie hugged me. Hinaplos niya ang likod ko habang ako ay humahagulgol na. Masyado pang sariwa ang alaala namin, our happy memories na medyo mahirap ibalik.