'TILL WE MET'

Chapter twenty

Chapter 20

ZYRICH POV

Nang imulat ko ang mata ko ay nasilaw ako sa ilaw na nakita ko, comfired! Nasa ospital ako. Pero sino ang nagdala sakin dito sa gayong hindi ako kaya ni Hugo at malayo ang kotse namin sa lugar kung saan ako nabaril.

Fuck! Sino naman kaya ang bumaril sakin nayon! Ngayon lang nangyari yon! At bakit ako pa? Pero parang ako ang target dahil kaming dalawa lang ni Hugo ang tao doon that time. Argh.

Tiningnan ko ang side ng hospital bed ko at nakita ko si Mom. She's sleeping at halatang kagagaling lang sa iyak. I tried to wake her up but sumasakit ang parteng katawan na tinamaan ako. Shit!

"M-mom" pilit na tawag ko. Pinikit ko ang mata ko dahil kumirot ang natamaan ng bala.

"Zyrich, anak" gulat na tawag sakin ni Mom at tumayo para Matingnan ako. "Anong masakit?" nagpapanic na sabi ni Mommy.

"Nothing mom. Where's Dad and Hugo? Pano ako napunta dito?" sunod sunod na tanong ko. Hindi ko pa kasi nakikita si Dad and Hugo, at pano ako napunta dito?

"Umalis sila, tinitingnan ang kaso" si Mom. Tumango ako at muling tiningnan si Mom. Argh! My mom's smile. I miss her "Imissyou Mom".
But, i was shocked when i saw her tears started to fell down.

"I-imissyou son, after a 3days gising kana. Im happy" umiiyak na sabi niya at she kiss my top head. "Ilovey-"

Someone open the hospital room. Ow, it was Dad and Hugo. Muka silang pagod na pagod.

"Broo!" si Hugo. He smiled so wide so i gave him a smile too. "Musta?" kalmadong tanong niya at mukang masayang masaha talaga.

"Im okay" i said. Hinanap ulit ng mata ko si Dad and nakita ko siya somewhere, smiling. "Dad" i called him.

"Yes? Happy to see you again My Son" he said, smiling. Lumapit sakin si Dad and Mom sakin at naupo sa isang sofa.

"About sa kaso, sino ang hula mo?" tanong ni Mom. Hmm, di nako nagisip at sumagot agad. Alam kong sa dami na ng kaaway ko, walang gaganti sakin ng ganto except from Tilliana.

"Tilliana" i answer. I saw a shock to their eyes. "What?"

"Are you sure?" my Dad asking. Tumango ako at pinikit ulit ang mata.

"I want to sleep."  sabi ko at tuluyan ng pinatulog ang isipan ko.

-

After a week, nakalabas nako ng hospital at nakapagpahinga narin. Masyadong marami ang nangyare pero alam ko na nasa kulungan na si Tilliana ngayon. Siya lang naman kasi ang tao doon, at simula ng dumating siya sa school ay ganon na ang nangyayare sa akin.

"Bro, feeling ko its not tilliana at all. Kasi sa totoo lang ikaw ang nagsimula sa pagitan niyo" biglang salita ni Hugo sa tabi ko.

"What?!" i was shocked.

"Stop it, Let the police settled it" suway ni Mom sa amin. Nakakainis si hugo dahil parang kinakampihan niya pa si Tilliana over me. Ako ang bestfriend niya since we're younger. Samantlanag si Tilliana is kakakilala niya palang.

"Here's the food" My dad said. Kumain kami ng tanghalian sa bahay.

ALICE POV

Kingina, bat ba ganto nangyayare?!
Naglilinis ako ng bahay ng biglang may kumatok sa pinto ng condo, kaya binuksan ko iyon.

"For Ms. Tilliana po?" tanong sa akin ng mga pulis. Nakahawak ako s adoor knob ng pinto, nagiisip. Ano na naman ba ginawa ng babaeng yon at ito ang kauna unahang may nagpuntang pulis dito.

"Ako po si Tilliana sir" sabi ni Tilliana na kakatapos lang maghugas ng pinagkainan namin.

"Sumama mo kayo sa presinto" sabi ng pulis at pumasok ng bahay para posasan si Till.

"What lang sir, why?" pigil ko at sabay hatak kay Tilliana.

"Sa presinto nalang po tayo magharap harap" sabi ng pulis at tinuloy ang pagpoposas kay Tilliana. Tumingin ako kay Tilliana at tumanga siya. Kaya wala akong nagawa kung di sumama nalang din sa presinto.

Pagdating sa presinto nagulat ako dahil andoon si Hugo at may dalawa pa, kamuka ni Zyrich yung babae, at mukang asawa naman niya yung lalaki.

"You are Tilliana?" tanong kay Tilliana nung babae na kamuka ni Zyrish. Tumango lang si Tilliana at bored na umupo sa harap nito. "I'm Mrs. Farell and This is my husband we are the parents of Zyrich Farell" sabi pa nito.

Naguguluhan ako dahil bakit kami nandidito e hindi bat kami ang tumulong kay Zyrich. Pathetic.
Npaatingin ako kay Hugo, nagulat ako dahil nakatingin din siya saakin. Sinenyasan ko sya na lumabas kame.
Nagpauna akong lumabas bago siya.

"Whats happening?" tanong ko sa kniya.

"Si zyrich, si Tilliana ang sinisisi" sagot niya.

"What the, why naman di mo sinabi sa kniya na kami ang tumulong sa inyo" sabi ko.

"It's Tilliana's favor" bored na sagot niya. What the?! Favor ni Tilliana na wag ipaalam tapos ngayon nasa presinto sya?! "Hindi ko alam ang plano ni Till, pero sana walang masasaktan. Hi di rin ako makikialam" sabi pa niya bago ako tinalikuran.

Pagbalik ko sa loob ng presinto ay parang umiiyak na yung si Mrs. Farell.

"Why you did it to our sun? What if napuruhan siya?! Answer me?!" siga na sabi nito. Ibig sabihin kanina pa di nagsasalita si Till, aba may plano nga.

"Magkita kita nalang tayo sa korte" si Tilliana at tumayo. Nagulat ako ng kusa siyang pumasok sa isang selda na walang laman. What the fuck?!

"Nalakas ng loob mong bata ka! Mabubulok ka dyan!" sigaw pa ng Mommy nito kay Till. Nang makaalis sila ay lumapit ako kay Tilliana na ngayon ay nakalock an sa loob ng selda.

"What the hell Tilliana?!" sigaw ko sa kniya.

"Mapapahiya sila" Yun lang ang sinabi niya at nilibang na ang sarili.

"Tilliana are you sure u can live here?" tinuro ko ang loob ng selda. "Mainit dito, walang koryente wala ka ding mga damit." reklamo ko.

"Kakayanin" sabi pa niya. Wait so it means may kasalanan nga tlaga siya?! What the hell.

HUGO POV

Naawa ako kay Tilliana dahil siya na ang tumolobg sa amin, siya pa ang nasisi. Hindi naman ako makapagsalita dahil sa lintek na favor ni Tilliana.

Pagbalik namin sa bahay nila Zyrich, nakita namin si Zyrich playing with his Dog.

"Whats up?" bati niya at yumakap sakin, pati sa mom niya and dad.

"Idk son. Why she like that? Kusa syang pumasok sa selda" sabi oa ni Tita.

"I told you, baka naguguilt na siya kaya siya na nagkusa" si Zyrich at naupo ulit sa sofa.

Hindi ko alam kung pano 'to. Pero katulad nga ng sabi ni Tilliana. Magkita kita nalang sa korte. Lintek nayan.

A/N

Hi im sorry if ngayon lang nakapagpagpublish, i wish na you will still support it. Stay safe sa inyo, and galingan niyo den sa study niyo. Busy din kami sa study e. Belated Happy new year!!