A SWEET SUMMER DAY

KABANATA 3

CLARA POV
Nahihiya pa rin magpakita sa kanya after all I did,huhu I can't get over what happen last time.

Inutasan ako ni Nanay Pumunta sa palengke para mamili ng mga sangkap sa gagamitin para sa karinderya namin,marunong akong mamelengke ang hindi ako marunong ay mag commute, si nanay kasi masakit yung paa sila kuya naman ay nasa work pa,so ako wala  akong choices .

nakatokong short ako with  at plain shirt,naghahanap na akong tricycle papuntang palengke,siguro mga 15 minutes lang  bago ako makarating roon,bago ako umalis ay nakita ko sya,naglalaro ng chess  sa kanilang labas nahuli nya akong nakatingin sa kanya, kainis ang aukward ,sumakay na rin akong tricycle.

natapos na akong mamalengke,myghad napaka haggard ko ,nakakapagod  at ang dami kong napamili at hindi ko alam paano ko dadalhin lahat ito,at walang tricycle pumapansin sa akin,kaasar.

hanggang may puting kotse na huminto sa harap ko,kinakabahan ako baka kasi holdapin  ako ,so umalis ako pero sinusundan ako nung kotse nagpanic na ako.

Nagulat ako nang makita ang kapitbahay ko ang kapitbahay kong masungit pero cute, ang lalaki nahawakan kong abs, sya nga.

MARKUS POV

Papunta ako sa Coffee shop,dumaan kami sa palengke dahil walang ibang way,napakadaming tao rito at nakita ko  siya si Clara,hindi ko mapigilan ang ngiti ko nakakatawa yung mukha nya, ang haggard nya at kanina pa walang pumapansin na tricycle driver.

"Kuya,huminto ka muna roon."utos ko kay manong driver.

"Bakit po Sir?" dami namang tanong . "Basta ihinto mo na lang."pagsusungit ko.

huminto kami nakakatawana na naman ang emosyon nya para naman kidnapper kami, as if naman holdapin ko siya nagbibigay lang naman ng tulong.

Binuksan ko and  hindi ko alam kung tutulungan ko siya first time ko kasi mag-offer ng ride atska kasi kawawa naman ei nababangga pa siya.

"Hey,sakay na?"hindi ko alam kung ano itong pinasok ko,pero hindi ko alam pero gusto ko siya tulungan.

"Wag na okay lang." ngiti nya anong okay hindi nga sya mukhang okay.

"Sakay na wag na makulit."nagulat sya sa ginawa ko ,maski ako nagulat sa aksyon ko.

wala siyang nagawa kung hindi sumakay na,amoy palengke sya ang lansa ng amoy nya,binalot ng katahimakan ang kotse dahil hindi ko alam kung paano  kami mag-uusap.

"Sir tuloy po ba tayo sa coffee shop."binasag ni manong driver ang katahimikan.

"Uwi na tayo,next day na lang ulit ." sambit ko.

"Sir Girlfriend mo pa ba siya."sabay kaming nagulat at napasabing "No".

Do you think someone like me,like someone like Clara?hell no,mas gusto ko ng tumanda binata kung sya ang maging asawa ko.

Bumaba na kami sa kotse,at nagpasalamat si clara."Thankyou." ngiti nya.

"I'm Marcus btw."bakit ko ba nasabi pangalan ko,ano pumasok sa isip ko para sabihin nyo.

"Thankyou Marcus." ngiti nya at parang may humaplos sa puso ko,para kasing first time na may nagsabi sa akin ng thankyou na sincere.

CLARA POV

So Marcus pala ang name mo,sabi na mapapalambot rin kita,pero i din't expect that he offer me a ride.

Feeling ko close na kami,kahit hindi, so syempre may bake si mama na cookies at hinatiran ko sya parang thanks offering ganern.

"Ma,pupunta lang po ko sa kapitbahay natin at hahatiran ko pa sya ng cookies."pag-papalam ko.

"Wait,anak friends na ba kayo nung kapitbahay natin."tanong ni mama

"Opo,mama actually sinakay nya po ako kaninang pauwi."kwento ko pero bakit napapangiti ako.

"ah ganun ba,next time ay yayain mo sya maglunch rito para mapasalamatan ko sya sa ginawa nyang kabutihan sa iyo."

"Sige po,Mama." umalis na ako at pumunta sa  kanila, nagbukas ng gate  sa akin yung kasambahay nila.

"Hi po,nandyan po ba si Marcus." tanong ko.

"Ay opo,nandyan po sya sa kwarto nya, kaso po bawal pong pumasok roon kung walang permission nya."sagot nito.

"Kaibigan nya po ako ate,kapitbahay nyo rin po ako." may ibibigay po kasi ako sa kanya.

"Bawal po talaga maam,ako po yung mapapagalitan kay Sir Marcus." ayoko naman mapagalitan si ate.

"Ate wag po kayong mag-alala,ako po bahala  labas po kayo rito."paki usap ko kay ate at pinapasok nya ako at tinuro ang direksyon kung saan ang kwarto ni Marcus.

Sobrang laki ng bahay nila,pakiramdam ko ay maliligaw ako,nasa dulo ng 2nd floor and kwarto nya,kumatok ako hindi ko alam kung ano sasabihin ko,kumatok ako ng malakas pero hindi nya ako napapansin.

"Marcus,ako to si Clara Pwede bang pumasok at may ibibigay ako sa iyo."namumuo na naman ang kaba sa aking dibdib.

Kakatakot na sana ako nang binuksan nya at ako tong lampa ay natisod,nakakahiya.

"Hey,What are you doing here,who give you  permission to come in my house?" naka maong short sya at adidas na tshirt,at ang bango bango nya nahiya naman akong amoy lupa.

"ah eh.. Thanks offering  nung sinabay mo ako kanina." ngiti ko at inabot pero hindi ko alam kung tatanggapin nya ito.

naghintay ako ng sampung segundo,at nangangawit na ako tatanggapin nya kaya?

"Kapag tinanggap mo na, ibig sabihin friends na tayo." napayuko ako kasi,pakiramdam ko ako lang mapapahiya

Pero nagkamali ako,kinuha nya yung cookies,so that means we are friends?!"

"Fine, Lets be Friends."
"Fine ,Lets be Friends."
"Fine,Lets be Friends."

nagpaulit ulit sa aking tainga ang pagbitaw ng mga salita na yan galing sa mga labi nya.