A SWEET SUMMER DAY

KABANATA 4

MARCUS POV

"I can't Forget what happen last time, So Clara and I are Friends ." pero bakit pakiramdam ko ang saya ko,hindi mawala sa ang aking labi ngiti, and I dont why.

nasa kwarto lang ako ngayong araw ,nagbabasa ng books ,tamang chill lang lagi ako nasa kwarto minsan lang ako lumalabas, because I prefer to be lonely, I used to be with my self in 16 years but know,I think I want to have friends,nakakasawa rin kasi mag-isa.

Sumilip ako sakanilang bahay,at nakita ko sya nakikipag-usap sa Aso,I think She's crazy but She's Cute too, and  she caught me looking at her, ah embarrassing, and why I smilling at her,and she smile back damnn..

"Sir Marcus,nandito po yung kaibigan nyo po si Clara." and what she's doing here again.

"Ano ginawa mo rito?"tanong ko.

"Remember,Were friends na."  nung sinabi nya sa iyo kitang kita ko sa mga mata nya kung gaano sya ka saya na  magkaibigan na kami.

"Marcus,niyaya ka ni mama  na magdinner sa amin." nagulat ko kasi akala mo naman close na kami.

"And why?" i asked.

"Because we're friends na ,and gusto ka nila makilala." hindi ako makapag salita ,dahil hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.

"I have Important to do,and I'm sorry."nalungkot siya,napayuko siya,ay kaasar tong babaeng to.

"Please,pagbigyan mo na ako,sayang kasi niluto ni mama plss..."nag puppy eyes siya,akala mo naman cute,at hinawakan nya pa ang braso ko.

"Wag kang feeling close diyan,ngayon palang tayong naging kaibigan akala mo naman close tayo."kasi naman para akong na kuryente nung hinawakan nya ako,and I don't want someone to touch me.

"Ang arte mo,kasi naman please sa amin ka na magdinner."pakiusap nya,ay pagbibigyan ko ba sya?

"Ayoko nga,and maybe next time,not today pls."pagsusungit ko.

"Okay,madali lang ako kausap kung gusto mo pumunta,welcome ka sa amin."parang nalungkot ako,naguilt ako.

"I'll  Try."ngiti ko,at nagliwanag ang kanyang mukha, And I see her sincere happiness by looking at her eyes.

I lay down on my soft bed ,nagpaikot ikot ako, and  I did not know what to do, and I took a deep breath.  Am I going or not.?

CLARA POV

"Ma,pumayag po si Marcus dito magdinner."nag-aayos na ako ng lamesa ,gusto maayos dahil nakakahiya naman sa kanya,at inayos ko narin ang sarili ko,naka maong short ako at skirt at tamang messy hair lang hindi ko alam paano mag-ayos.

"Talaga anak,mapapakilala mo narin kami sa bago mong kaibigan at sakto nagluto ako ng special kong biko at Pineapple chicken,at  ang super delicious kong kare -kare." sana talaga dumating sya,sayang effort ni mama sa pagluluto atsaka sinabi nya dadating sya.

Dumating na sila Papa,Kuya galing work. "Hi Pa,hi kuya" masigla kong bati at sabay halik sa pisngi nila.

"Anak,bakit parang nag-ayos ka ngayon at ang taas naman ng energy mo ngayon."ay nako si papa talaga,napansin pa.

"Pa,may nanliligaw na siguro dyan kaya natutong mag-ayos hoy Clara,sinasabi ko sa iyo bawal pa." grabe si kuya,ei wala nga nanliligaw sa akin at sino naman magbabalak manligaw sa akin duh.

"Kayong dalawa dyan,Wag nyo ng asarin si Clara diyan,may bisita Si Clara ngayon,kaya nag-ayos siya."buti na lang si mama lagi taga-pagtanggol pag inaasar ako ni kuya at papa.

"At sino yun anak ang bisita mo ngayon." Strict na tanong ni Papa.

"Ah Papa,Bago ko pong kaibigan si Marcus yung kapitbahay po natin riyan."pagkekwento ko ang hindi ko mapigilang  maging masaya.

"Kaibigan lang ba talaga Clara?"strict na tanong ni kuya .

"Ay kuya,oo naman mamaya po,makikilala nyo po siya."at sana dumating ka Marcus ako mapapahiya  please dumating ka sana.

7 pm na at ready na ang lamesa ,ang luto ni mama,at nagpabango ako ng bongga.

"Anak,anong oras dadating si marcus." hindi ko rin alam kung ano oras sya dadating.

"Mga maya maya nariyan  na din po sya."pero sana dumating ka talaga.

mag ala 8 nya pero wala pa siya,dadating ka pa ba Marcus?

"O anak,bakit wala pa ang bisita mo?"tanong ni papa.

"Dadating pa ba sya,nagugutom na kami Clara." tanong ni kuya ako rin wala ring kasigaraduhan kung dadating sya.

"Opo,dadating po sya ." ngiti ko,lumabas ako sa terrace namin alas osto na wala pa siya,pumasok na muna ako sa loob.

Basta kahit anong mangyari hihintayin kita Marcus,alam kong dadating ka.

Nauna na sila mama kumain pero wala pa rin siya,kapag talaga hindi siya dumating magtatampo  talaga ako sayang ang effort ni mama sa pagluluto.

"Anak maupo ka na rito,wag mo na siyang hintayin." Ma hihintayin ko po sya alam ko darating sya,nagugutom na rin ako,pero hihintayin pa rin kita dadating ka diba marcus.

until may  kumatok sa pinto namin, and when I opened the door  Si Marcus,He really came.
  
"I thought you were not coming"  My heart is so happy right now,hindi nya ako binigo ,I smile at him.

"Who said I will not come ah?" and he smiled at me .

we smiled at each other, time seems to stop,  like we were just the two of us...