Unicode
ရိပေါ်ရုံးတွင်လူရောက်နေသော်လည်းစိတ်ကတော့အိမ်တွင်သာကျန်ခဲ့သည်...ထိုအချိန်တွင်mina လည်းရိပေါ်ရုံးခန်းထဲသို့ဝင်လာကာမြင်လိုက်ရသည်မှာ
.
.
ရိပေါ်ကခုံတွင်လက်ထောက်ကာနဖူးကိုမှီရင်းငမှိုင်တိုင်တိုင်ထိုင်နေသည်....ဤသည်ကိုမြင်၍minaက
"ဟဲ့သေနာကောင်အခုမှလာပြီးမှိုင်မနေနဲ့နင်ရှောင်ကျန့်ကိုဘယ်လိုတောင်နိုပ်စက်ခဲ့ပြန်ပြီလဲ?"
"နားစမ်းပါဟာ....သူ့ဘာသူအားကိုးရနေတာ......အဲ့ခွေးကလည်းရှောင်ကျန့်ကိုတခါတည်းကာကွယ်နေတာများငါကရှောင်ကျန့်လင်လားသူကလင်လားပဲ"
"အော်....ဟက်လားအဲ့ဆိုငါကအဲ့ကောင်ဘက်ကနေမယ်နင့်ထက်တော့သာတယ်ရှောင်ကျန့်ကိုနှိပ်စက်မှာမဟုတ်ဘူး....ပြီးတော့သဝန်တိုနေတာကလည်းပြောကိုမပြောချင်ဘူးနောင်တရမယ်လို့ပြောသားပဲ.. အခုတော့နင်ခံစားနေရပြီမလား"
ရိပေါ်ကိုမျက်စောင်းထိုးကာပြုံးပြီးမေးလိုက်သည်.....
"
ငါလည်းမသိတော့ဘူးပြီးတော့ငါသဝန်တိုတာမဟုတ်ဘူး .....မဟုတ်လောက်ပါဘူး......"
"OK အဲ့ကောင်လေးကဘယ်သူလဲနင်သဝန်မတိုမှတော့ရှောင်ကျန့်ကိုငါကိုယ်တိုင်သူ့လက်ထဲပဲအရောက်ပို့တာပေါ့....နင်လည်းသူ့ကိုမုန်းတော့မမြင်ချင်ဘူးမလား..."
"ပို့ကြည့်ပါလားနင့်ကိုလည်းသူငယ်ချင်းဆိုပြီးငါမညှာဘူး..အဲ့ကောင်ကိုလည်းပေးစရာအကြောင်းမရှိဘူးငါ့အိမ်ကလူကိုငါပိုင်တယ်...ငါ့ဟာပဲ...."
"အေးပါဟာ....နင်ဘာဆက်လုပ်မှာလဲ"
"ငါကလဲ့စားချေတာလည်းဖြစ်မြောက်အောင်တစ်ချက်ခုတ်၂ချက်ပြတ်နည်းသုံးမလို့"
"အေဆက်ကလဲ့စားချေ......ပါသွားမှအကူအညီလာမတောင်းနဲ့ငါမကူညီဝူး"
"ပါမယ်ဟက်...ဆုတောင်း...ငါပိုင်တာကိုငါ့ဆီကဘယ်သူမှယူလို့မရဘူး...."
အိမ်တွင်.ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်မှောင်သည်ထိထိုနေရာတွင်သာမှီ၍နေသည်..ထမင်းလဲမစား.....အောက်ထပ်ကကားဝင်လာပြီး...အသံကြား၍ရိပေါ်နဲ့လည်းမျက်နှာချင်းမဆိုင်ချင်တာကြောင့်ကုတင်ပေါ်တွင်သာမှေးနေလိုက်သည်...
ရိပေါ်လဲရှောင်ကျန့်ကိုမတွေ့၍အပေါ်ထပ်တက်တော့ရှောင်ကျန့်ဆီသာတိုက်ရိုက်သွားပြီးအခန်းတံခါးဖွင့်တော့ရှောင်ကျန့်အိပ်နေသည်တွေ့၍တိုးတိုးသာသာလေးသာရှောင်ကျန့်နားလာလိုက်သည်ရှောင်ကျန့် မျက်နှာကိုသေချာကြည့်တော့သိသိသာသာပိန်ကျသွားသည်...မျက်နှာလေးကိုသေချာကြည့်ရင်းလက်ကလေးနှင့်....မျက်နှာလေးကိုတယုတယကိုင်လိုက်ကာ
YOU ARE READING
အချစ်စစ်(Yizhan version)
Fanfiction"ကိုကို႔ကိုအျပစ္မတင္ပါဘူး... ဖူးစာမပါတဲ့ကံတရားႀကီးကိုပဲအျပစ္တင္ပါ့မယ္" :Xz "ကိုကို့ကိုအပြစ်မတင်ပါဘူး... ဖူးစာမပါတဲ့ကံတရားကြီးကိုပဲအပြစ်တင်ပါ့မယ်" :Xz
