Prologue

50 9 6
                                    


"Hey my princess, I'm sorry, please" nakaluhod na wika ng isang lalaki sa harap ng kaniyang kasintahan na ngayon ay umiiyak dahil sa nasaksihan.

"Sorry? Is it enough para matanggal lahat ng sakit na idinulot mo?" iyak na sambit ng babae, kasabay nang pagiyak niya ay ang buhos ng ulan na tila hindi titigil.

"I'm sorry, prinsesa ko 'wag mo naman gawin to sa'kin, nahihirapan na ako, Mahal na mahal kita, I can't live without you love" Anang ng lalaking nakaluhod na at hindi iniinda ang buhos ng ulan.

Ang pagluha nilang dalawa ay nakikipaglabanan sa bawat patak ng ulan.

"Pwede ba tama na please lang? Ako na  'yung nakikiusap sayo tama na! Nakakasakit ka na! Hindi ba maliwanag sayo na nakikipaghiwalay na ako? I'm breaking up with you!" Sigaw ng babae sa lalaki at tinalikuran ito, sa pag takbo niya papalayo roon, tila naaalala niya ang nagawang pagkakamali ng kaniyang kasintahan. Wala namang nagawa ang lalaki sa kaniyang kasintahan kundi humagulhol sa iyak sa gitna ng ulan. Dinadama ang sakit na nagawa niya. Sinasabi niya sa kaniyang sarili na sobrang laki nang pagkakamali niya.

'I want to forget what this night!...

Na sana paggising ko bukas ay wala na ang sakit na nararamdaman ko...

Na sana kami pa ring dalawa at tila masaya parin...

Na sana hindi ko na lang nakita ang nangyari kanina...

Na sana mawala na lahat ng kirot sa puso ko!...

Sana wala na lang akong maalala...'

Sambit niya sa kaniyang isip habang tumatakbo palalayo.

Sa kaniyang pagtakbo, hindi niya namamalayan na may paparating palang sasakyan na sobrang bilis ng patakbo, tila napatigil siya. Napatigil siya at sinalubong ang humaharurot na sasakyan.

'Handa na ako, handa na akong hindi kita maalala'

*--*
[A/N: slow updates po ito, malapit na ang klase eh, take care ilabyu all!]

Painful Past (On-Going) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon