Around katipunan (Katipunan Series 1)

Chapter 1

"Kinakabahan kaba?" Yesh, Asked me Seriously.

I couldn't help but to laughed at my friend reaction. Kanina pa siya hindi makali ng upo. Para'ng ginigisa sa upo at pawisan din ang muka.

Ngayo'ng araw ang entrance exam
namin. Pero hindi naman ako nakakaramdam ng kaba. Pero ang kaibigan ko na si yesh. Para'ng anytime mahihimatay na.

"Relax, kaya nati'n to" Sambit ko.

"Ang yaba'ng porket cum laude" sambit niya.

I rolled my eyes at her. Ever since high school kami si yesh ang pinaka tamad pag dati'ng sa acads. Pero pag usapa'ng walwal siya ang pinaka masipag.

Kagabe kopa nga sinasabi sakanya na mag review siya. Para hindi siya kabahan sa exam. Pero mas pinili'ng mag inom. Alak is life daw. Pero ngayo'n nam-mromroblema.

"Ms. Flore and Ms. Del Rosario"

Yesh and I stood up together. Kita'ng kita ko ang kaba sa muka niya. Ku'ng pwede ko lang siya'ng tulungan ay gagawin ko.

Magkaiba kami ng course ni yesh. Kaya hindi ko siya matulungan. Hindi tulad nu'ng senior highschool pa kami. Madalas ko siya'ng tulungan.

"Goodluck" I said.

"Goodluck, kaya ko'to" She said.

Hindi ko nga alam ku'ng bakit hindi ako kinakabahan. Nag-review din naman kasi ako. Pero bat para'ng kahit katiti'ng na kaba wala ako'ng maramdaman.

"Ms. Selene Maxine Del Rosario. Take a sit" Tha man in front of me, said.

I think he is one of the professional teacher here at the university. Nas 50's ang sa tingin ko ay age niya. Muka din siya'ng masunget.

Iniabot niya saakin ang folder na naglalaman ng test paper. "Thankyou po" Sambit ko.

Nag simula na ako'ng magsagot. Tulad ng sabi ko nag review naman ako. At halos lahat ng questions dito sa test paper na review ko kagabe. May ilan naman na hindi ko na review pero alam ko ang sagot.

Mabilis ko'ng natapos ang exam. Pero bago ipasa. Binasa ko ulit. Dahil masyado'ng mabilis ang pag sasagot ko. Baka sabihin ng prof na hinulaan ko la'ng ito.

Pagkatapos ko'ng basahin ng paulit ulit. Tumayo nako at hindi nag alanganin na ipasa ang test paper. Palaga'y ko 30 minutes ko lang sinagutan. Matagal na siguro yun sa 100 questioners.

"Sa tagal ko dito sa university, ikaw ang pinaka mabilis na nag sagot ng entrance exam" Sambit sakin ng prof. Na hindi lumilingon saakin at tinitingnan ang test paper ko.

I smiled. "Thankyou po ahmm" hindi ko matulo'y dahil hindi ko alam ang pangalan niya.

"Doc. Perez" He said.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. So isa siya'ng doctor. Hindi ako makapaniwala.

"But now on. I'm a professional med teacher for 15years" He said. "Btw Ms. Del Rosario, I hope you become one of my student you impressed me" He said again, and give me a smiled.

I smiled. "I hope too. Thankyou po" Sambit ko at tuluyan ng lumabas ng office.

Pag labas na pag labas ko. Muka agad ni yesh ang nakita ko. Katulad ng kanina ganon padin ang expression ng muka niya. Hindi ko mapigilan na tumawa.

"Wag kang tumawa max, na-stressed ako ng bongga" Sambit niya, at hinilot pa ng dalwang kama'y ang ulo niya.

Nakaka tuwa na makita na ganto si yesh. Sa loob kasi ng halos 6years namin magkasama. Never kopa siya'ng nakita na nam-mromroblema sa acads. Kaya ganto nala'ng siguro ang sitwasyon ko. Na sa halip na i-cheer up siya pinag tatawanan kopa.