Ne yazık ki hala yaşıyorum. İstediğim zaman ölebilirim tabiki de. Fakat yaşamak isteyen bir tarafım var. Susmayan bir tarafım. Acıyı en çok çeken yanımın bu yanım olması da beni düşündürmüyor değil. Acıya alışmış ve acıyla beslenen bir taraf.. Neyse bu gün de bitti değil mi ? Koca bir hafta geçti. Yoksa geçmedi mi ? Bilmem belki hala aynı gündeyiz. Aynı haftaları tekrar ediyor olabilir zaman. Emin olmak çok güç. Hatırlamamak ne kadar güzel. Güzel bir şeyler yaşamayalı çok oldu. Beklemiyorum artık hayattan mutluluklar. Ne gerek var. Mutlu olsam ne olacak ki. Mutluluğu hak eden bir yapım var ama ona hak ettiği mutluluğu yaşatmayacağım. Mutluluk bağımlılık yapar. Mutlu olursun birgün,iki gün,üç gün, dört beş altı yedi.. Yıllık mutluluk kotanızı doldurdunuz. Daha fazla mutluluk için acı çekin..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bensiz Ben
PoesíaHer gün biraz yazmalı insan... Kimseye göstermese de olur. İçini dökmeli sayfalara. Ben yazıyorum, karalıyorum işte birkaç satır boş bulduğum sayfalara... Ve paylaşıyorum sizinle, siz de paylaşın diye. :) (Tüm yazılar bana aittir.Alıntı yaparken kay...
