Chapter 45- Sisterrr

818 34 1
                                    

-------------------
Avery Luke

"Ano na ba ang balak mo sa buhay?" tanong ko dito.




Kahit kailan talaga hindi mo makakausap to ng ayus.






"Ang tagal tagal na nun. Kalimutan mo na oh. Mag simula ka uli. Kung hindi ka pa handa bumalik sa nakaraan mo its ok. Dito ka muna mag simula. And i'm sure mapapatawad ka nila sa kasalanan mo." pag papalakas loob ko dito.





"Bumalik na kana sa dati oh. Miss na miss na kita alam mo ba yun? Isang taon na ang nakakalipas pero hindi mo parin matanggap na wala na siya."





Pero bigla na lang itong umiyak.





" Kahit kailan hindi ko mapapatawad ang sarili ko. Ng dahil sa akin namatay siya ate. Bakit kailangan mangyari to? Hindi ko alam kung may mukha pa ba akong maihaharap sa kanila. Baka kamuhian nila ako. Ng dahil sa akin nawala siya. Hanggang ngayon ate hindi ko mantindihan kung bakit niya ginawa yun. Ano ba ang ginawa ko para maging deserve ko siya? Yung puso niya? " patuloy pa rin ito sa kakaiyak.





Halos ganto siya araw araw. Hindi mo siya makikita na hindi siya iiyak kasi para sa kanya napaka laking kawalan ang mawala si mia.




Yes you read it right mga bessy.




Pero bago ko muna ikwento lahat ng nangyari hayaan niyo muna akong mag pakilala.



Ehem.



Hi i'm Avery luke, kapatid ni Aliyah ellie luke. Kaka shock diba. Well andito ako ngayon sa state. Dito ako naninirahan for now. But after this babalik na uli ako sa pilipinas. I'm a doctor here and btw hindi ako ang nag opera kay ellie. I know aakalain niyo ako well that should be me but i'm scared to fail cuz that my sister bruhh. I don't want to lose her ng dahil lang sa kapalpakan ko. So nag deicide akong iba na lang yung mag oopera sa kanya.



And to tell aliyah's story about the survive her heart problem thingy. Ok i'm gonnna tell you guys.




Alam niyo naman na yung dalawang daddy namin yung nag hahanap ng heart donor. And sobrang hirap mag hanap kasi heart yung kapalit. Sino nga naman ba ang mag lalakas loob na ibigay yung puso niya sa isang stranger diba.





Every time na may aksidente dito sa state kung saaan dinadala yung mag pasyente ay hindi matutubasan yung saya ko. I know napaka selfish kong tao kasi nagiging masaya pa ako pag may aksidenteng nagaganap kahit malala yung natamo ng pasyente.




Hindi niyo ako masisisi, cuz i love my sister you know. Yun lang ang paraan para makasurvive and makahanap na ng heart donor yung kapatid ko pero sa lahat ata bigo. Yung iba kasi nakakasurvive at yung iba din naman may komplikasyon din sa puso, hindi naman ganun kalala pero mas gugustohin kong walang problema aa puso para naman hindi na mahirapan si aliyah




Minsan na akong sumuko pero syempre hindi ko din naman makakayanan na tumunganga na lang diba.




Then one time may babaeng lumapit sa akin na willing daw niyang ibigay yung puso niya kay aliyah.




I was very happy at the same time sad cuz this girl is very young. Hindi lang mag sink in sa akin kung bakit niya naisipan na ibigay yun kay aliyah.




Nag dalawang isip pa ako kung papayag ba ako pero sabi niya sure na daw siya.





Kita ko sa mga mata nito na gustong gusto niya yung ginagawa niya.




Pinaalalahan ko siya na theres no chance na mabuhay pa siya kasi puso yung mawawala.





"Its ok doc, i love her thats why i'm gonna sacrifice my self."



Confuse was written in my face and i know na nagets niya kung bakit ganun.



Hanggang naikwento niya na ex niya yung kapatid ko. Minsan na daw niya itong nasaktan kaya gusto niya lang bumawi. Alam naman daw niya kung gaano siya minahal ng kapatid ko at naisipan pa siya sundan sa spain nito.





Humingi muna ito ng ilang buwan bago ibigay ang puso niya kay aliyah, gusto daw muna nitong makasama si aliyah bago siya mawala.






And then nangyari na nga yung opera thingy nalaman na ni aliyah kung kaninong puso yung nasa kanya ngayon.





At hanggang ngayon ay hindi parin niya tanggap ang lahat. Naiintindihan ko naman yung pinag dadaanan niya kaya hinayaan ko na muna siya. Pero its been 1 year na matapos ang lahat ng nangyari, its time to move on that why i'm convincing her to go back to manila.




But she keep rejecting.






" Hindi mo ba namimiss sina daddy? Mommy? Your friend? And lia? I know naman na miss na miss mo na sila kaya please lang bumalik kana sa manila."






"I'm scared" sagot lang nito.







"Ok. Ganto na lang. Nasabi ni ate emma niyo na nalalapit na ang graduation nina ava. We gonna suprise them ok. Pambawi na din sa mga araw or should i say taon na nawala ka sa kanila."





Hindi naman ito sumagot, siguro hanggang ngayon takot pa rin siya.





" Don't worry ok, kasama mo naman ako eh. Sasamahan kita baby. So don't think to much. Be ready ok. Ilang buwan na lang yun kaya mag ayus ka, mag paganda ka. Para naman hindi nila malaman na ganyan ka dito. Sige ka lalo sila magagalit nayan pag pinabayaan mo yung sarili mo." Tumango naman ito bilang sagot na ikinasaya ko. Sa wakas.






Sa totoo lang hindi ko naman dapat sasang-ayunan yung plano niya na papalabasin niya na patay na yung sarili niya.





Pero bago pa man maoperahan siya ay narinig na niya yung pinag uusapan namin ni mia at duon niya nalaman kung kaninong puso ang ipapalit sa kanya.





Nung una umayaw si aliyah kasi hindi daw siya makakapayag na mawala yung kaibigan niya. Pero syempre malakas si mia kay aliyah kaya napapayag niya ito pero sa isang kondisyon. Yun nga, yung pag papanggap na yung abo ni mia ay si aliyah.





Mahirap din sa part ko ang mawala si mia kasi sa isang linggong pamamalagi niya dito ay napalapit na siya sa akin. Lalo na nung nakwento niya lahat sa akin. Balak ko din naman sabihin kay aliyah kaso hindi pa ngayon oras para malaman niya.





Healthy naman ngayon si aliyah, sa pamamalagi niya dito ng isang taon ay hindi ko ito pinabayaan na mag mukmuk na lanh sa isang tabi. At ngayon nga nakakaya na niyang gawin lahat, mag basketball, tumakbo ng malaya na walang iisipin o alalahin sa puso niya kasi napaka healthy nito. At ngayin nga nagagawa na niya yung pinaka paborito nitong laruin ang volleyball.






Hindi niya ito kinalimutan kasi una palang pangarap na daw nila ito ni mia.





-------------
Kailangan ko na talaga tong matapos HAHAHAHA



Mag sisimula na ang module ehh. Pero syempre mahaba haba pa to.



Sorry sa mga typo and wrong grammar masyado kasi akong nag mamadaling mag sulat ehh. Kailangan ko pang mag sulat ng panibago kaya wala na akong time para ayusin so sana intindihin niyo na lang Thank youuu

Shadow (gxg)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon