"Ayos ka lang ba? Bata"
The security guard is kneeling in front of me now, alam kong may sugat ako a ulo ko, kasi sa tingin ko, parang napaka laki ng taong to. Di kaya? Bumukas ang ulo ko. bakit ganito ang nakikita ko? Saka baka may sira tenga ko. 'Bata' daw e nasa High school na ako. Kailangan ko sigurong pumunta ng ospital
"Napano ka?" He asks, and Napansin kong nag aalala siya sa akin. Syempre.
"Napano?" Pilit kong inalala kung ano yung nangyare sa akin kanina. Ang naaalala ko, pauwi na sana kami ni Shinichi tapos nakita ko yung lalaki kanina. Oo nga! "Oh yeah, there were two men in black..."
My words come out mumbled, uncertain. Di ko talaga alam, why I'm so confused, because I got the facts right in front of me. I been hit on the head. I been hit on the head and poisoned.
No, wait - I been hit on the head after witnessing a man in black blackmailing a company CEO who'd been smuggling guns into the country. The CEO's face is a blur, I can only remember a grey receding hairline, prro kaoag nakakita ako mg picture ng lalaki, baka maalala ko.
There's a possibility at least.
Lifting my hand up, I rubs at the sore spot on my head. My blood has clotted, I'm pretty sure that given time it'll scab over. Kailangan ko nanamang magkwento kay shinichi about sa nangyare sa akin, but it's nothing I can't deal with. Except - my sleeves are baggy, bakit pala ang lalaki ng mga damit ko?
"Takot na takot ka siguro no?," the security guard says, and he's scooped his hands under my arms, lifting her with little effort. "Pero magiging okay kana. May tutulong sa atin."
WHAT?! Wait. Nabuhat niya ako ng ganun kadali? Weyt. Alam kong magaan ako. I'm 47 kl. Pero para buhatin ako sa kilikili lang? Sinubukan kong sipain yung lalaki. Pero di niya ako binitawan. Ni hindi umaabot yung paa ko sa kanya. Naglakad yung security guard sa ibang kasama niya. Napamaang ako. Bakit... Bakit pakiramdam ko ang hina ko? Shouldn't each kick be stronger than this?
I'm a karate champion after all.
The poison, Tama! Yung Poison ang nagpahina sa akin. Ganun siguro. Tama yun nga!
One of the other officers is talking into a radio, his voice less panicked that the others. "Nakakita kami ng batang babae. Idadala nalang namin dyan."
Overlooking the 'batang' because everything so weird, Sinubukan kong manlaban. Pakiramdam ko di ako ligtas sa mga takng to. Kahit na naka police uniform sila, di sila yung usual police na nakakasama ko.
Teka. Ano na ba ngayon?
Is it still Saturday? Or is it Sunday now? - Di kaya yung sugat ko ang nagpalimot sa akin? Baka nakatulog ako.
"Mga Lima O Anim na taong gulang. Siguradong nasa Elementary Ang batang to"
Himihintay kong tumawa yung kasama niyang lalaki at sabihin na imposible yon. Bakit? Kasi nga Sixteen na ako! Ano bang pinagsasabi ng mga to?
"I'm not five," I protests, but the guards don't take much notice. Tunawa pa yung iss sabay sabi na "Ah! Kung ganoon, six years old kana?" Napasimangot ako sa sinabu nila. Ano bang pinagsasabi nila?! Anong six?! Sixteen nga kasi! SIXTEEN!
Nakakainis na ah!
***
Tropical Land's medical wing is more like a shack, with only one room and a limited number of beds. Iniupo nila ako sa isnag higaan saka ginamot ang mga sugat ko. The nurse checks for signs of a concussion, but apart from the subsiding dizziness, mukhang wala naman daw ako dapat ipag alala. Nginitian niya ako.
"You'll be alright, little girl." The nurse says, "Pero kung matutulog ka dito, kailangan muna nating tawagin ang parents mo okay? Pata sunduin ka dito"
