Her Stalker

two

6:33AM

Habang nag jo-jogging ka at naka earphone ay may mga naka salubong kang mga ka-idad mong babae na nag jo-joggging at kalaunan ay may naka salubong kang isang hindi familiar na mukha nang lalaki sa iyong village naka hoddie ng black at naka jogging pants ng black naglalakad lang ito tumigil ka sandali sa iyong pag jo-jogging at tinignan siya ng nagtatakang tingin at napatingin din ito sayo habang naka pamulsa ang kamay sa jacket nito, nginitian ka niya habang naglalakad isang malawak na smile ang nakita mo sa kanya na para bang natutuwa siyang makita ka niya. Biglang dumaan ang van sa harap mo at ng mawala na ang van ay nawala din ang misteryosong lalaki. Kaya nagpatoloy ka nalang sa pag jo jogging.

------

Someone's Pov

Matagal na kitang hinahanap Bryce at sawakas ay nakita nadin kita. Sana ganon parin ang pagtingin mo saakin katulad ng dati dahil ako, walang nagbago. Matagal na kitang inaasam na makita bakit ba kasi umalis ka ng walang paalam alam mo ba na mi-miss kita ng subra mahigit 7 years kitang hindi nakita at ngayun ay natag-puan na kita kaya hindi na kita papakawalan pa.

'May Love, wait for me!'

[Flashback]

I am 16 and you are 13 at that day.

Ng bigla mong sabihin sa akin na kahit magka-iba tayo ng idad ay totoo ka sa nararamdaman mo na mahal mo ako at dahil crush din kita noon kahit maliit kapa ay naniwala ako. Ikaw ang naging una kong kaibigang babae na gusto ko ding makasama sa boung buhay ko pero bigla kang nawala na parang bula.

Wala ng tao maski isa sa bahay ninyu. Lahat ng mga muwiblis  nakabalot ng puting kumot, kaya umuwi ako sa amin na matamlay at naluluhang mga mata. Ng biglang ilahad ni Mommy ang isang naka sarang papel, tinanggap ko ito at doon ko binoksan sa kwarto ko ini-lock ang pinto at nagsimulang basahin ang naka-sulat doon. Nahalata ko kaagad na sulat kamay mo ito kaya natuwa ako na kahit hindi ka nagpaalam ay binigyan mo ako ng sulat.

Dear Lev,

     Kinakailangan kong umalis, sorry at hindi ako makapag-paalam dahil nagmamadali kami. Hanapin mo ako Taehyung kahit anong mangyari ipa-alala mo sa akin na 'ikaw si Lev Echavarri ang taong mahal na mahal ko na taong gusto kung makasama sa buong buhay ko.' Wag kang sumoko sa akin Lev dahil hindi ako magbabago pangako. Mahal kita!

From Bryce Han,

[End of Flashback]

Kaya nagporsegi akong nahapin ka Bryce pero nahirapan ako sa paghahanap sayo dahil ang layo ng nilipatan ninyo. Pero ngayun ang saya ko dahil andito kana malapit sa akin, ang laki ng pinagbago mo  dalang-dalaga kana iba kana. Sana nga lang wala kang boyfriend dahil masasaktan ako kung meron.

--------

Bryce's POV

Habang nag pa practice kami ay hindi ako naka focus dahil nagsunod sunod ang pagiging walang gana ko sa pag-sasayaw.

"Break muna tayo Ayi," sambit ko sa kanya dahil mahigil 2 hours nadin kaming  nag-pa practice at wala padin ako sa mood tumango naman si Ayi at sinabihan ang iba pa naming kasama na mag Break muna.

Matapos ang mahabang pag pa practice ay na-isipan naming mag-over time para wala ng practice bukas, kaya 7PM na akong naka uwi. At usual naglalakad lang ako pauwi malapit lang din naman kasi sa village namin ang school at ayaw kung mag-aksaya ng pera kahit na may kaya naman kami. Habang naglalakad ako ay may mga papalapit sa aking lasing na lalaki mahahalata mo agad itong lasing dahil balisa ang paglalakad nito at wala sa huwisyo. Sinubokan kung iwasan ito at lumipat ako sa kabilang side ng kalsada pero bigla din itong lumipat sa gawi ko kaya nagsisimula na naman akong kabahan.

"Miss gabi na ha, gusto mo ihatid kita?" tanong nito pero hindi ko ito sinagot sa halip ay umiwas ako sa kanya at sinubukang tumakbo. Pero huli na ang lahat nahawakan niya ako sa kamay at hinigpitan ang pagkakahawak nito.

"Bitawan mo ako!" Pagpupumiglas ko pero masyado siyang malakas, nag-uumpisa ng tumulu ang luha ko. Akmang hahawakan niya ako sa biwang ng biglang may humablot sa kamay nito para maiwas sa akin. Napatingin ang lasing na lalaki sa humablot sa kamay nito at ganon din ako. Iyon pala yung lalaking naka Hoddie kaninang umaga.

"Sino ka ba ha?" Iritang tanong ng mamang lasing. "Let her go," mahinahong sambit nito kaya nagkaroon ako ng pag-asa. "Abay wag mo akong ma english english dyan ha!" Akmang sasapakin na sana ng lasing na lalaki ang naka Hoddie pero madali itong naka iwas at tinadyakan sa gilid ang lalaking naka Hoddie ang Mamang lasing kaya napahiwalay ang nakahawak na kamay nito sa akin. Hindi na naka galaw ang lalaking lasing na nasa sahig dahil din siguro sa lasing na ito.

Bigla akong hinawakan ng lalaking naka Hoddie sa wrist at sabay kaming tumakbo pauwi. Nakatingin lang ako sa kamay ko kung saan niya hinawakan iyon habang tumatakbo, hindi ako pumalag dahil feeling ko safe ako sa kanya. Ng makarating kami sa kanto na may post light ay tumigil kami sa pagtakbo at binitawan niya na ang kamay ko.

"Are you okay?" Tanong niya.

"Yes thank you," nakangiting sambit mo. At ngumiti naman ito sa akin pabalik habang hinahabol ang hininga. "BTW Who are you? Do you leave in here?" Tanong ko sabay turo sa entrance ng village. " My name is Lev Echavarri and you are?" Sabay lahad nito ng kamay saakin at tinanggal ang cap ng hoddie. " I am Bryce Han, Taga rito ako sa village," pag-aamin ko.

"I also  live here, So can I take you home?" Prisinta nito at tumango nalang ako sa kanya dahil baka maulit ang nagyari kanina. Habang naglalakad kami ay tahimik lang kami nag-iisip ako kung ano ang  dapat kung gawin para masuklian ang pagtatanggol niya sa akin kanina. "Ahm btw Lev how can I pag you back?" Nahihiyang sambit ko.

"No need to Pay me, Besides I'm your long lost friend ang gusto ko lang na maalala mo," sambit niya habang nakatingin sa dinadaanan namin pero hindi ko sigurado sa huling sinabi niya dahil binangit niya ito ng mahina. Hindi ko siya maintindihan napa kunot nalang ako ng nuo sa sinabi niya at hindi nalang nagsalita.