Flower Boy |Xiaodery|

Second Flower

Kısık sesle açtığım klasik müzik beni mayıştırmaya yetiyordu. Genelde özel günler haricinde çok da iş yaptığım söylenemezdi bu yüzden kafamı biraz yaslayıp kestirmenin kötü bir fikir olmayacağını düşünmüştüm. Ne kadar süre geçtiğini bilmiyordum fakat uyanmamı sağlayan şey kulaklarıma ulaşan çan sesi olmuştu. Kısık gözlerimle uyandığımı idrak etmeye çalışırken gördüğüm birleşik ellerle bu zor olmamıştı. Kafamı kaldırıp karşımdaki çifti inceledim ve gülümsedim.

"Oh, bu sefer sevgilinizle geldiniz demek?"

Güzel gülümsemesini bana bahşettiğinde yine içimi saran mutluluğa engel olamamıştım. Yüzünü yanındaki kıza çevirdiğinde ona olan aşk dolu bakışı kalbimin parçalanıp organlarıma saçılmasına sebep olmuştu.

"Bu güzel çiçeklerin kaynağını merak etti ve ben de buranın sadık müşterisi olarak sizi tanıştırmanın kötü bir fikir olmayacağını düşündüm."

Yüzümdeki gülümsemeyi genişlettim.

"Teşekkür ederim, bu düşünceniz beni mutlu etti."

Hayır, etmedi. Kız güzeldi, ona yakışacak kadar ve en çok üzücü olan da buydu çünkü biliyordum, ben yakışmazdım ona böyle güzel.

"Madem buraya kadar geldiniz, bir hediye vermeme izin verin."

Kızın kibarca gülümsemesini ve teşekkürünü duymamla arkamı döndüm ve başından beri aklımda olan çiçeğe yöneldim.

"Umarım sarı seviyorsunuzdur."

Çünkü size bir sarı glayör vereceğim, güzelliğiniz ve sahip olduğunuz erkek beni kıskandırdığı için.

Bir demet sarı glayörü hazırlayıp referans yaparak kıza sundum.

"Ah teşekkür ederim, bir anlamı var mı?"

Bir adet sarı karanfil alıp Kunhang'a uzatırken gülümsedim. Aklıma gelen ilk şeyi söylemek istemiştim.

"Sarı glayör, sizin gibi güzel kadınları, sarı karanfil ise yanınızdaki adamın size sonsuz sevgisini anlatıyor."

Kunhang şaşırmıştı karanfile bakarken

"Anlamları mı var bunların?"

Yanındaki kız çiçekleri koklarken birden ona döndü. İkisi de bilmiyordu ki sarı glayör kıskançlık, sarı karanfil ise hüzün demekti. Alayla güldüm içimden; en azından sevgilisi, ondan ziyade daha az cahildi.