Co dalej?

6. Pocałunek

Kendra leżała na łóżku. Jej świadomość szybko powracała. W końcu usiadła. Obok siebie zauważyła psa. Był biały. Kendra rozpoznała, że jest rasy Maltańczyk. Pomyślała, że to musi być jej strażnik. Piesek spojrzał na nią.

- A więc to ciebie mam pilnować-spytał przyjaźnie dziewczęcym głosem

-Na to wygląda. Jak się nazywasz?-odpowiedziała Kendra

-Nazywam się Abi. A ty?-odpowiedział pies

-Kendra Sorenson. Miło cię poznać.-powiedziała dziewczynka

-Mam nadzieję że miło. W końcu mamy spędzić razem resztę życia.-powiedziała żartobliwie Abi. Kendra zaśmiała się.

-Proponuje byśmy się trochę poznały, bo jak już powiedziałaś trochę czasu razem spędzimy-powiedziała Kendra

-W porządku. A więc ja zadaje ci pytanie, ty na nie odpowiadasz. A potem na odwrót. Ty pierwsza zadawaj pytanie.-odpowiedziała Abi.

-Okej. Czy ty kiedyś byłaś prawdziwym zwierzęciem?-zaczęła grę Kendra

-Nie. Chyba nie, w każdym razie nie pamiętam by tak było. Okej moja kolej zadać pytanie. Ile masz lat? Wyglądasz na młodą.

-17. W październiku mam urodziny. Czy ty jakby urodziłaś się dzisiaj. Czy masz jakieś wspomnienia.

-Cóż nie mam żadnych wspomnień. Ale posiadam wiedzę o stworzeniach, części historii świata i mam część twoich wspomnień. Lecz nie wiem za bardzo kto jak się nazywa i jaki jest. No dobra. Za to z twoich wspomnień interesuje mnie jedna osoba. Kim jest ten chłopak z białymi włosami?

-To Paprot jest synem królowej Wróżek. Kocham go. A on kocha mnie. Ale nie jesteśmy jeszcze oficjalnie razem.-odpowiedziała Kendra. W tym momencie ktoś zapukał cicho do drzwi.

-Proszę-odpowiedziała od razu Kendra. Drzwi się otworzyły.<

-Kendra no nareszcie nie śpisz-powiedział Seth wchodząc do środka.-Co to za pies?

-Nazywam się Abi. Jestem zmiennokształtnym strażnikiem Kendry.-odpowiedziała suczka

-Super. Mogę pogłaskać?-spytał uradowany chłopiec

-Chętnie-odpowiedział piesek., Na co Seth od razu pogłaskał ją po głowie.

-Ile spałam?-spytała Kendra

-Dwa i pół dnia-odpowiedział chłopiec-wstawaj wszyscy się niecierpliwią włącznie z Paprotem codziennie tu przychodzi i pyta czy się obudziłaś. W sumie to masz wyczucie czasu. Zaraz obiad. Wstawaj i chodź na dół.-powiedział Seth wychodząc z pokoju. Po jego słowach Kendra rzeczywiście poczuła, że jest bardzo głodna. Szybko się przebrała przy okazji gawędząc z Abi. Gdy już miała wychodzić zauważyła na stoliku nocnym róg i kartkę zgiętą na pół. Dziewczynka usiadła na łóżku i rozłożyła kartkę czytając jej zawartość. W środku było napisane:

Proszę gdy się obudzisz daj znać. Martwię się o ciebie.

Paprot

Kendra schowała róg do kieszeni. Postanowiła, że zawiadomi go po obiedzie.

-Od kogo?-spytała Abi

-Od Paprota. Prosił abym zawiadomiła go jak się obudzę.-odpowiedziała Kendra dodając-Zrobię to po obiedzie.-Po czym ona i Abi wyszły z pokoju. Na dole wszyscy Pytali Kendre jak się czuje i czy wszystko dobrze. Ona uspokajała ich, że oprócz tego, że chodzi za nią zmiennokształtny czuje się normalnie. Była to prawda. Po jej zapewnieniach uwaga zeszła na Abi.