Trapped By The Playboys: On Going.

Chapter 7

Chapter 7

Sa gate ng subdivision ako nagpababa. Hindi ko na siya hinintay na pagbuksan ako at bumaba na ako ng walang salita at paalam. Many thoughts is bothering my mind and I can't process everything. The way he said it, his eyes are full of sincerity. Hindi ko alam ang paniniwalaan ko.

Even I'm happy that he likes me, para kasing may kulang. Especially when Nathalie and him were talking as if they were the only people and I was not with them. It's annoying that he invited me but he enjoys Nathalie more. At the same time, nakakalungkot. Inamin nga niya, pero iba ang pinapakita niya tuwing si Nathalie na ang kaharap niya. Now my day is already fucked up thinking those things. Kinagat ko ang labi ko at umupo muna sa mini park na madadaanan papuntang bahay.

I even wore a nice clothes expecting that it'll end up great. I sighed at the thought ng may umupo sa tabi ko. I didn't mind, it's not my park to own it anyway. Nilabas ko ang phone ko at nakitang may text si Nathalie.

Nathalie:

You have a good taste for a guy. I hope you two work out. :)

Napatitig ako sa mensahe niya. I feel like she is sarcastic about it. Naalala ko ang simabi niya na sinasaktan siya nito ng pisikal. Napatingin ako sa katabi ko. May hawak siyang phone and she seems texting someone. Napakurap pa ko sa suot niya. Wearing a red spaghetti strap dress and red stilletos. She look so hot. Pasimple kong tiningnan ang mukha niya. Nahiya tuloy ako. I open my social media so I won't get bored. I heard a phone call but I realized it's not my ringtone so I ignore it.

"Babe? I'm here na. You said we're going out tonight right?.....yeah, uhm in a mini park I guess.....what hotel? Five star ba? Just fetch me!" Sabi ng babaeng katabi ko. Ang swerte ng boyfriend niya. Complete package na siya eh, maganda, sexy. Halata ring mayaman siya. Tumayo ako para bumili ng tubig sa maliit na tindahan. Doon na ako umupo sa isang bench sa may tabi ng tindahan.

May nakita akong BMW na huminto sa tapat ng bench na inuupuan ko kanina at ng babae. Tumayo ang babae at humalukipkip. Nakikita ko lang ay side view niya at sigurado din akong hindi ako kita. Lumabas ang lalaki at ganon nalang gulat ko nang makita siya. Si Clark! Hindi ko inexpect na pagtapos niyang umamin makikita ko toh? Tell me how can I believe him huh?!

Sumikip lalo ang dibdib ko nang siya mismo ang humalik sa babae. I heard her giggle. Medyo rinig ko ang sinasabi nila. What is this now Clark? Now that I'm seeing this, naniniwala na ko na gagamitin mo lang ako. Kahit ang sakit pinilit kong tingnan siyang isandal ang babae sa kotse at hinalikan sa leeg. I swear, kahit gaano kita kagusto, hinding hindi ako papagamit sayo.

"Ah....Babe, l-let's go to y-your condo n-na." Paungol niyang sabi. Di ko namalayan na tumutulo na pala luha ko. I will. Never. Ever. Believe you again. Tumalikod na ako at nagsimulang maglakad. Habang naglalakad inayos ko ang mukha ko para hindi mahalatang umiyak pero ayaw tumigil! Huminto muna ako at hinayaang mawala. I started to think about funny moments. Ganito kasi ginagawa ko kapag malungkot. And it's really effective.

Pagpasok ko sa bahay, nanonood lang ng movie ang mga pinsan ko. Busy sila kaya hindi na ako napansin. So I went straight to the bedroom. Naligo lang ako saglit at nagbihis ng sleepwear its past 6:00 o'clock pm already. Halos mapatalon ako nang makita si Elijah sa sofa at matamang nakatingin sa akin pagkalabas ko.

"Ok ka lang?" Tumango ako at pumuntang vanity para magsuklay. Sa kanilang lahat si Darwin at Elijah ang naging kuya ko. Sobrang strict at protective. Natatakot nga akong magsinungaling kay Elijah kasi napakamapagmasid.

"No, you're not. Tell me." Maawtoridad na sabi niya. Hindi nalalayo ang edad namin at buwan lang ang tanda ko.

"Ayos nga lang." Sabi ko habang nagsusuklay. Nakita kong nagsalubong ang kilay niya kaya nahinto ako. I remember the last time he get mad when a stranger suddenly touch my thigh in a jeepney. He almost killed the man, trust me.