Chapter II
Nagising na lang ako na nasa clinic ako. Hinaplos ko ang pisnge ko dahil may naramdaman akong masakit na kirot.
Omgee. Bakit may parang may mga mark ang pisnge ko.
Dali-dali akong tumayo at nag-hanap ng salamin, dahil sa sobrang taranta ko nasa tabi lang pala ng clinic bed.
Omygulay. Pulang-pula ang kabilang pisnge ko, tas merong hulma ng sapatos siya! Kaya pala akala ko marami lang bukol grabi talaga pagka bato sa akin ng sapatos pati amoy nandito pa sa mukha ko.
Papatayin ko talaga ang gumawa sa akin neto.
Bumalik ako sa pagkakahiga ng biglang bumukas ang pinto.
"Okay naman po ba siya?" boses lalaki to ah? Eto yata yung gumawa sa akin neto.
"Oo, Hindi naman gaano ka lala yung bukol niya, nga lang grabi yung mark ng sapatos sa mukha niya so wala kang dapat ipagka-alala" Si Miss Daphne to. Siya ang school nurse namin.
"Ohh gising kana pala, Yuri" tinignan ko yung lalaki. Nakatitig lang siya sa akin.
Ang gwapo pa naman pero hindi ko parin makakalimutan yung ginawa niya.
"Hi" ani niya. Nakuha niya pang mag hi sa ganiwa niya.
"Lopez, pakisamahan siya sa room niya" tumango siya. Akala ko lalapit siya sa akin at tutulungan akong tumayo pero naka-tayo lang siya at tinitignan ako.
"Anong tiningin tingin mo diyan?" mataray ko na ani sa kanya.
"Sa tingin mo tutulungan kita? Hindi ka naman na pilay dahil sa mukha mo naglanding yung sapatos kaya tumayo ka diyan nag mag-isa"
Hindi ko siya pinansin at nag paalam na sa school nurse at umalis.
Wala naman gaanong students ang nasa labas dahil siguro nag-start na ng klase. Merong mga ilang students ang tinitignan ako, dahil guro sa mukha ko to or sa gwapong lalaki na kanina pa nakasunod sa akin.
"Dito na lang ako, dito na room ko eh. Kaya mo naman siguro mag-isa" napatingin ako sa room niya. Grade-9 Mendeleeve. Siya siguro yung bago. Hindi ko na lang siya pinansin at nag patuloy ako sa paglalakad.
Ang gago talaga, binato na nga ako, iniwan pa ako.
Pagpasok ko palang mukha na ni Czarra ang nakita ko.
"My ghodd Say, okay ka lang ba, ang pula ng pisnge mo tas hulma na hulma ang sapatos"
Okay lang talaga, hindi nga masakit ehh.
Umupo ako sa upuan ko. Kanina pa sila tanong ng tanong kung okay lang ba ako.
Syempre hindi ako okay, sino ba naman magiging okay dahil nabato ka ng sapatos.
"Okay ka lang ba talaga?" ewan ko kung ilang tanong na nila sa akin to.
"Okay na okay, dahil sobrang okay ako parang gusto ko ng mag pa-party ehhh"
Tumawa ang mokong na si Ralph.
"Say, birthday ng Papa mo bukas, trail kayo tomorrow?"
Naka-ugalian na kasi ni Papa na pag birthday niya ay walang handaang magaganap. Kung sabado or linggo man ang Birthday niya ay magtra-trail lang siya tas yung nga barkada niya ay hinahandaan siya.
"Sama kayo bukas. Dalhin mo yung fortuner mo, doon tayo sa shortcut dadaan"
Tumango lang siya, exempted ako sa mga subjects today dahil sa tama ko. Friday naman ngayon, hindi naman gaanong nagkaklase.
![](https://img.wattpad.com/cover/241171291-288-k688416.jpg)
YOU ARE READING
Remuneration of Bleeding Heart (Verania Series #1)
Roman d'amour"Remuneration to my bleeding heart"