Eve gelmem ile sessizce içeri geçtim. Çantamı ve ceketimi girişteki vestiyere bıraktım.
Neyse ki babam vefat etmeden önce bu evi alabilmişti. Kira gibi bir derdimiz yoktu.
"Bu saate kadar neredeydin?" diye soran Alican ile "Sizin uyumuş olmanız lazımdı. Niye hala ayaktasınız?" diye sordum.
"Gece yarısından sonra ortalıktan kaybolduğun için seni merak ettik." diyen Alya ile "Kuzum işe gitmem gerekti." dedim.
"Hangi iş bu saatte personelini çağırır? Hem orası bir giyim mağazası ne olmuş olabilir?" diye sordu Alican.
"Ablacım sayım yapıldı dükkanda. Biliyorsun belli aralıklar ile dükkandaki malların satılması lazım." dedim.
"Bu saatte yalnız gitmen bizi endişelendiriyor." diyen Alya ile "Siz ablanızı mı düşünüyorsunuz? Gelin buraya." dedim ve kollarımı açtım.
İkisi de bana sarılınca "Daha duygusal sahne yok. Gidin ve uyuyun. Yarın sizin okulunuz var." dedim.
İkisi de odasına gidince mutfağa geçtim. Buz dolabından soğuk bir su alıp içtim.
Mutfak masasına oturunca sabah bıraktığım defter ve kalemi alıp işlem yapmaya başladım.
Mağazadan kazandığım tüm parayı okul masrafları için bir kenara koyalım önce.
Bugün kafes dövüşünde maaşımın yarısı kadar kazanmayı başardım. Bunun da yarısını faturalara verebilirim.
Kafes dövüşünden kazandığım paranın kalanının yarısına mutfak ihtiyaçları alınır.
Geriye kalan parayı da birikimlerimin içine koyarım. Eğer bir gün beklenmedik bir şey olur da paraya ihtiyaç duyarsam bu birikimlerimden kullanabilirim.
Bu hayatta sadece iki kardeşimi okutup iyi yerlere getirebilmek için çalışıyordum.
Zaten onlar haricinde yakın bir arkadaşım var. Esma. Zeki kız tıp kazandı ve şuan hastanede cerrah asistanı olarak çalışıyor. Aynı zamanda da karşı komşum.
Saate baktığımda üç buçuktu. Şimdi uyumam lazım sabah sekiz buçuk da mağazada olmam gerekiyor.
