مرات الظابط (الجزء التاني)

البارت ١٢

الحلقه ال ١٢ من رواية مرات الظابط
بقلم نورا عبدالرؤوف
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
حبيبة بحزن : ليه كده ياساره ليه تعملى فى اخوكى كده هو معملش حاجه غلط
سارة بدموع : غصب عنى ياماما والله مستحملتش اشوف بابا بيبقبض عليه بسبب اخويا
حبيبة : بس اخوكى مش السبب ياسارة ابوكى هو اللى كان بيتاجر فى الممنوعات وكان مع عصابة المافيا اللى لبسو اخوكى قصية القتل وكان هيتعدم بسببها لولا اللوا امجد الله يكرمه ساعده عشان يهرب لانه كان عارف ان زين مظلوم وميعملهاش واداله فرصه يثبت برائته وللاسف لكل ظالم نهايه ودى نهاية يوسف وعصابة الماڤيا اللى معاه
سارة بحزن : عارفة ياماما بس مصدومه من اللى حصل
تنهدت حبيبة : هتتأقلمى يا سارة بس لازم تروحى تعتذرى من اخوكى يابنتى انا مش حمل انه يبعد عنى تانى هو وابنه ومراته انا عاوزاهم يرجعو يعيشوا تانى معانا
سارة : وانا كمان والله ياماما وحشونى اوى بكره ان شاء الله هروح اعتذر منهم يلا تصبحى على خير
حبيبه : وانتى من اهل الخير يابنتى
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
جه الصبح ومعاه يوم جديد مليان بالامل
فى شقه زين كانت نورهان خارجه من الحمام وماسكه فوطه بتنشف شعرها بصت على زين وهو نايم وحاضن ابنه بحب ابتسمت بحب وراحت ناحيتهم
نورهان بتصحى زين الكبير : زينى يازينى اصحى بقي عشان نودى زيزو الحضانه
صحى زين وابتسملها بحب : صحيت اهو صباح الخير يابطتى
باسته نورهان من خده : صباح الفل يازينى يلا قوم خد شاور والبس هدومك عقبال مااصحى زيزو والبسه ونفطر سوا انا جهزت الفطار ع السفره بره
قام زين اخد ايديها وباسها بحنان : تسلمى ياحبيبتى
دخل زين الحمام ياخد شاور ونورهان صحت زين الصغير واخدت لحمام اوضته عشان ياخد شاور وساعدته فى لبس هدومه وقعدوا ع السفره يستنوا زين
طلع زين باس ابنه وقعد على كرسيه وفطروا سوا وبعدين نزلوا يركبوا عربية زين
زين الصغير بفرحه : هيييه انا مبسوط اوى يابابي انك هتودينى الحضانه زى ماصحابي باباهم ومامتهم بيوديهم
ابتسمله زين بحب : اثوه ياحبيبي وكل يوم هوصلك قبل مااروح شغلى ياحبيبي
زين بفرح : هيييييه بحبك اوى بابي
زين : وانا كمان ياحبيبي
وصلوا الحضانه ودخلوا زين الصغير  وودعوه
فى العربيه
زين بإبتسامه لنورهان : بطتى تحب تروح فين
نورهان مسكت ايده بحب : اي حته معاك بتكون جنه يازينى
ضحك زين : يبقى نروح المطعم اللى اتقابلنا فيه اول مره شوفتك فيها واضاربنا
ضحكت نورهان واطلق زين بالعربيه للمطعم دخلوا وقعدوا على نفس الطرابيزه
زين بضحك : ياااااه ذكريات
نورهان رفعت حاجبها : مالها الذكريات ياسى زين
زين مسك ايديها وضحك وباسها : احلى ذكريات والله كانت احلى ذكرى وصدفه فى حياتى كلها بسببها اتعرفت على اجمل واحده فى العالم كله خطفت قلبي وعقلى وكيانى وربنا رزقنى منها بولد زى القمر بجد بدعى ربنا من كل قلبي انه ميحرمنيش منكو تانى
نورهان ابتسمتله بحب وعينيها مليانه دموع : بعشقك يااحسن راجل فى الدنيا دى كلها
بصلها زين بحب ومسك ايديها الاتنين باسهم بحنان
رن تليفون نورهان
زين : مين يابطتى
نورهان : دى ماما
ردت نورهان على والداتها
نورهان : الو ياماما .. وانتى كمان ياحبيبتى.. كويسين الحمدلله .. بجد راجع امتى .. يااه ده وحشنى اوى والله .. ان شاء الله ياحبيبتى مع السلامه ..
قفلت نورهان
زين : هو مين ده اللى وحشك ياختى
ضحكت نورهان ومسكت خدوده : انتى بتغيرى يالولو
رفع زين حاجبه بقرف : لولو ! انجزى يابت مين ده اللى واحشك بدل مااقوم افتح دماغك
نورهان : عنيف اوى ياباشا .. ده ياسيدى محمد اخويا هيرجع من السفر كمان كام يوم ان شاء الله وماما بتقولى عشان نسافر ونسلم عليه
زين : ااااه طب ماتقولى من الصبح كده بس صدقى عمرى ماشوفت اخوكى ده خالص
تنهدت نورهان : ده مسافر بقاله اكتر من ١٠ سنين عشان يكمل دراسته هناك ولما خلص اشتغل هناك ماما بتقولى انه نازل اجازه شهرين وهيرجع تانى
زين : هينزل هو ومراته وعياله ولا لوحده
نورهان : لا ده لسه متجوزش لحد دلوقت
زين بإندهاش : لا والله
نورهان : والله ماما كل ماكانت تقوله انها نفسها تجوزه وتفرح بيه كان يقولها ان شاء الله لما الاقيها
زين : هو اخوكى عنده كام سنه
نورهان : عنده ٣٦ سنه
زين : اممممم ربنا يوفقه ويقابل بنت الحلال
نورهان : ياااارب
قرب زين من نورهان بخبث : بقولك ايه ماتيجى نكمل الموضوع بتاع امبارح اللى مكلمنهوش ده بسبب زيزو
ضحكت نورهان : تؤ انا عاوزه اقعد شويه كمان
قام زين ومسك ايديها قومها هى كمان : يبقى يلا بينا على البيت
ضحكت نورهان ومشت معاه روحوا بيتهم فتح زين باب الشقه دخل هو و نورهان وقفله وراه وبصلها بخبث وفضل يقرب منها وهى ترجع لورا
نورهان بضحك عالى: زين اعقل بلاش النظره اللى فى عينيك دى
مكسها زين وحضنها من وسطها وقربها ليه
زين وهو بيهمس قدام شفايفها بخبث : النظره دى مبتطلعش غير ليكى وبس يابطتى
نورهان بخجل : ماهى النظره دى بعرف ان اللى جاى مش خير ابدا
زين وهو بيبوس رقبتها برقه :  بدل على انى هفترس بطتى
وطى زين وشالها على ايديه وهو رايح اوضة النوم الجرس رن
ضحكت نورهان بشده من نظؤات زين الغضبه نزلها زين بغضب
زين بغضب : مش عارف انا كل اما استفرض بيكى الاقى حد ينطلى
ضحكت نورهان : معلش ياحبيبي روح شوف مين
راح زين يفتح الباب لقى امه واخته
حبيبة : وحشتنى اوى ياحبيبي
ضمها زين لحضنه بحنان وباس راسها : وانتى اكتر ياامى والله
بص لساره اللى حاطه وشها فى الارض بإحراج قرب زين منها ورفع وشها بحنان
زين بحنان : اوعى اشوف النظره دى تانى فى عينك ياقلب اخوكى
حضنته ساره وعيطت فى حضنه
ساره : انا اسفه اوى يازين والله ماكنت اقصد اجرحك بكلامى بس انا لما شوفت اللى حصله حسيت انى اتكسرت
مسح زين دموعها وباس راسها بحنان : لا عاش ولا كان اللى يكسرك ياقلب اخوكى وبعدين خلاص ننسي اللى فات بقي ونبدأ صفحه جديده
جات نورهان من وراه
نورهان بضحك : خياااانه جوزى واخته فى حضن بعض لاااا مش مصدقه اللى بيحصل قدام عينى ده
ضحكت ساره وحضنت نورهان بحب
نورهان بحب : وحشتينى اووووى
ساره همست فى ودنها بخبث : لا ماهو واضح انى واحشتك ده انتى ماصدقتى تستفرضى باخويا
ضربتها نورهان بخجل : بس يابت اتلمى اوعى كده اما اسلم على ماما
حضنت نورهان حبيبه بحب
حبيبه بحزن : كده يانورهان كده اهون عليكى تبعدى عنى يومين انتى وزين الصغير
نورهان بحب : غصب عنى ياماما والله كنت لازم ابقي جمب زين انا وابنه
ابتسمت حبيبه بحنان وملست على كتفها : وانا مش زعلانه ياحبيبتى ومقدره
زين بضحك : طب ياجماعه انتو مش ملاحظين اننا كل ده واقفين على الباب ولا ايه
ساره ضحكت : صدق نسينا نفسنا  من الاحضان والبوس
ضحك زين وخدها تحت دراعه : والله وحشتنى رخامتك يابرعى
دخلوا قعدوا فضلوا يتكلموا سوا لحد ماجه ميعاد خروج زين من الحضانه
زين قام اخد مفاتيحه : طيب انا هروح بقي يابطتى اجيب زيزو من الحضانه عقبال ماتحضرى الغدا ناكل وننام شويه وبعد كده ننزل نتفسح كلنا بالليل
نورهان بحب : حاضر ياحبيبي
غمزلها زين بخبث وهى ابتسمت بخجل ونزل زين ونورهان دخلت تحضر الغدا ساره دخلت وراها
ساره بخبث : بقيتى محن ياسطا وبتقولى حبيبي بعد ماكنتى خايبه
نورهان ضحكت : تربيتك بقي بقيت خبره على ايديكى
ساره ضحكت : اى خدمه فدتك بحاجه اهو
نورهان : متشكرين يابرعى ..بت صحيح نور راجعه اخر الاسبوع وعاوزانا نتجمع كلنا عشان عاوزه تقولنا على خبر
ساره : خبر ايه
نورهان : مش عارفه ادينا هنستنى ونشوف
>>>>>>>>>>>>>
عدى اسبوع وجه يوم رجوع نور واحمد
فى الطياره
نور بفرح : احمد انا فرحانه اوى اننا راجعين لا وكمان مش راجعين لوحدنا ..حطت نور ايديها على بطنها بحب : راجعين وفى نونو فى بطنى
حاوط احمد كتفها بحنان وباس راسها : الحمدلله ياحبيبتى ربنا عوضنا اخيرا
نور : الحمدلله يارب
احمد : نور عينى تاكل ايه
نور بضيق : لا يااحمد مش عاوزه اكل حاجه بجد مليش نفس
احمد : لازم تاكلى يانونه عشان انتى ضعيفه وكمان عشان النونه اللى فى بطنك يرديكى تفضلى سايباها من غير اكل كده
حاوطت نور بطنها بحب : لا طبعا ميرضينيش
ضحك احمد : هبله اووى وبتتثبتى بسرعه
ضربنه نور فى كتفه بغضب : طب صدق انا غلطانه ومش واكله حاجه
بصلها احمد بنظره رومانسيه : حتى لوقولتلك عشان خاطرى
ابتسمت نور بحب : عشان خاطرك اعمل اي حاجه يابو حميد
ضحك احمد : مش بقولك هبله
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
فى ڤيلا زين
دخل زين وفى ايده زين الصغير اتجهوا لنورهان وساره
جرى زين الصغير على نورهان
زين : مااامى
باسته نورهان وضمته : حبيب مامى اتبسط ياحبيبي لما روحت تصلى مع بابي الجمعه زين بفرحه : جدااا يامامى كان نفسي اوى من زمان اروح اصلى مع بابي بدل ماكنت بروح مع عمو كريم وعمو حازم لا وكمان يامامى بابي خدنى بعد ماصلينا الجمعه روحنا اتمشينا على البحر وجابلى ايس كريم بس فى واحده ست حلوه اوى جات اتكلمت مع بابي
نظرت نورهان لزين ورفعت حاجبها : وياترى الست الحلوه كانت عاوزه ايه من بابي
زين الصغير ببراءه : كانت بتقوله .. وقلد زين صوت الست " لو سمحت كوتش عربيتى فرقع وانا لوحدى ممكن تساعدنى او تاخدنى فى سكتك توصلنى "
ساره بهمس لزين : ابنك ده فضيحه اوى البس بقى يامعلم قمصه لمدة اسبوع اسبوعين شهر كده 
زين بضحك مكتوم : ده انا هنفخه بس لما نبقي لوحدنا الفتان ده
جزت نورهان على سنانها بغضب وبصت لزين : وكمان بتدلع عليك وياترى بابي قالها ايه يازيزو اوعى يكون ساعدها
زين الصغير بنفى : لا ياماما بابي قالها ان مش هينفع يساعدها وان سكتهم مش واحده وممكن تكلم اى حد تانى غيره يساعدها وخدنى ومشي بس يامامى ده اللى حصل
بصت لنورهان لزين الكبير وابتسمت بحب : هيييح ريحت قلبي يابنى والله
زين بسخريه : ليه ياختى كنتى هتعملى ايه يعنى
غمزتله نورهان بخبث : كنت هعاقبك ياباشا
زين رفع حاجبه وابتسم بخبث واستأذن وطلع اوضته
نورهان لساره : ساره خلى زيزو معاكى عقبال مااطلع اجهز عشان الجماعه زمانهم جايين
ساره : ماشي اطلعى انتى ومتقلقيش
طلعت نورهان اوضتها فتحت الباب لقت اللى بيشدها وحضنها من وسطها
زين بخبث : كنت عارف انك هتطلعى ورايا
نورهان بخضه : اخص عليك يازين كده تخضنى
زين بهمس فى ودنها : سلامتك ياقلب زين من الخضه
نورهان حاوطت رقبته بدلع : بس لا عجبتنى يازينى لما طرقت الوليه دى
زين بهمس وحب : عشان تعرفى انى بحبك ومش شايف حد غيرك
حضنته نورهان بحب ضمها زين ليه وايديه بتمشي على ضهرها برقه لحد ماوصل لسوسته الفستان البيتى اللى كانت لابساه وبيفتحها
نورهان بصوت هامس : زين مش هينفع الناس زمانها جايه
زين وهو بيشلها : والله ابداا مانا سايبك
ضحكت نورهان وحاوط رقبته
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
هايدى بتكلم مريم فى التليفون
هايدى : ايوه جهزنا خلاص وهنتحرك اهو وهنقابلكوا عند نورهان
مريم : ماشي تمام بقولك صحيح كلمتى نور قولتلها اننا هنتقابل عند نورهان وزين
هايدى : ايوه قولتلها امبارح
مريم : تمام خلاص اقابلك هناك بقي سلام
هايدى : سلام
كريم من وراها وماسك ايد ادم
كريم : يلا دودى عشان نمشي
هايدى بسخريه : دودك ! صدق مش هو المفروض دلع اسمى بس انا مش بطيقه خالص
كريم ضحك : هو ده بقي اللى موجود اذا كان عاجب
هايدى : عجبنى ياسى كريم يلا بقي عشان منتاخرش
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
عدى ساعتين
وصل احمد ونور للڤيلا
استقبلتهم ساره وحبيبه بالاحضان
نور : اومال نورهان وزين فين
حبيبه : زمانهم نازلين اتفضلوا انتو فى الصالون وهبعت حد يندهلهم
بعتت حبيبه حد من الشغاليين لاوضه زين تخبط عليهم
نورهان : ايوه
الداده : ست حبيبه بتقولكم ان الضيوف وصلم
نورهان : طيب احنا نازليين وراكى ياداده راحت خبطت نورهان على باب الحمام
نورهان : يازين بقي بتعمل ايه كل ده عندك اهو الناس وصلت وانت لسه ملبستش
فتح زين باب الحمام وماسك فوطه بينشف شعره قرب منها وباسها من خدها
زين : خلاص يابطتى دقيقه وهكون جاهز لبس زين هدومه ونزل هو ونورهان كان الكل وصل
نور بتحضن البنات : وحشتونى اوى
البنات : وانتى كمان والله
نورهان : يلا ياجماعه الغدا جاهز
راح الكل لاوضة السفره اتغدوا فى بهجه وضحك من الجميع خلصوا اكل وطلعوا فى الجنينه
هايدى : ايه يانور الخبر اللى انتى مجمعانا عشانه
نور بصت لاحمد وابتسمتله بحب وحطت ايديها على بطنها
نور بإبتسامه : انااااا حاامل
الجميع بفرحه : بجدددد
انتهت الحلقه ياارب تكون عجبتكم
كومنتات كتير يابنانيت عرفونى رأيكم
استغفر وصلى على سيدنا محمد لعلها ساعة استجابه
#نووووووووور