هى :الفرح جميل اوى عقبالك
انا :انا وانت ياقلبى سوا
هى : الله أبو العروسه بيرقص معاها تفتكرى بابا هيرقص معايا فى فرحى
أنا :ف عقلى (فجأنى سؤالها ليا بصيت ليها ورسمت ابتسامه موصلتشى لعيونى وبقول ف عقلى يا ترا ابوى لو عايش كان هيرقص معايا كان هيحضنى كده كان هيبكى وانا سايبه يا ترا يا ابويا كنت هتحبنى كده )جوابتها بكل ثقه وكأنى عقلى مش بيفكر طبعا ياقلبى اكيد هيرقص معاكى دا انت بنوته وضحكتها وقولتلعا ليكى عليا ف فرحك اخليه يرقصلك
سكت بقا الفرح وانا مراقبه أبو العروسه ضحكته نظراته وليها دموعه وهى داخله وبتخيلك مكانه وزى ما قاله الاحلام بتفضل احلام ولا العمر نسانى ولا يمكن ف يوم شئ يعوض حرمانى
ورجاء منى اوعى تكلم حد عن اى حاجه ناقصه بكل أريحيه اوعا تفتكر ان هو ناسى ايه ناقصه أو ناسى حزنه هو بس بيحاول يكمل مش لازم يقعد يشتكى لى إلى حاوليه كفايه هو جواه موجوع
وانا مثال عدا عشر سنين على موت أبى بس لسه بشتقله وبتخيل يا ترا كنا هنبقا سوا ازى
واحشتنى يا أبى
ربنا يرحمك ويغفر لك
وانقلب الفرح وجع فى فراق من نحب
