Halos Hindi ako makagalaw nung sinabi niya sa akin yon, nandito pa rin kami sa kotse at nanatili lang siyang nakawak sa kamay ko at naka titig siya ng seryoso sa akin.
"W-why me?" Tanga Kong sagot, e. Paano ba naman Hindi ko alam yung sasabihin ko at wala rin naman lumalabas sa bibig ko.
"Why you? Because, you are the girl I want." Buti naman tinanggal niya na ang pagkakahawak sa kamay ko. Ngayon, naka-harap na ulit siya harap tapos sumandal siya sa driverseat at tumingala.
"Wala ka ma'n lang bang ibang sasabihin?" He asked na Hindi tumitingin sa akin.
Sasabihin ko? Sasabihin ko na din ba sa kanya na gusto ko rin siya? Nakakatawa kasi gusto na pala namin yung isa't-isa.
I'm sighed before I'm looked at him then I'm close my eyes. After for a second my eyes open.
"Ivan." I called.
He looked at me without expression face "Yes?" He asked with serious voice while still without expression face.
"Listen me carefully, okay." I started. Fvuck I'm so nervous.
He just nodded at what I said. I'm sighed again before continue talking again.
"I like." I'm stop talking because I'm very nervous. Ganito pala kapag magtatapat na sa taong gusto mo.
"I like?" Hinihintay niya yung next Kong sasabihin.
"I LIKE YOU TOO IVAN, I LIKE YOU TOO." para akong nabunutan ng one' thousand na tinik sa lalamunan ko. Charrot.
Nakatangin lang siya sa akin hinihintay ko siyang mag react pero wala kasi wala pa rin ekspresyon ang kanyang mukha. Kaya natahimik kaming dalawa ng ilang minuto.
"Starting tommorow, I will court you" Seryoso niyang sambit.
"Seriously?" Gulat na tanong ko. Okay na masigurado ko no,
"Yes." Ngayon naka ngiti na siya sa akin. Ma's lalo akong naiinlove sa kanya paano pa kaya kapag kami na?
Pero bigla nalang ulit siya sumeryoso tapos hinawakan na'naman niya yung kamay ko, Hindi na ako nagulat don.
"Emilyn, I wan't you to know, that I am willing to wait for your answer as your future boyfriend." Tapos kumindat siya sa akin at binitawan niya na yung kamay ko.
I think my smile will reach heaven to my great joy, you will think that is the person you want to court. Ang taray diba.
I smiled at him and I held his hand "Don't worry, I'm not rejected you. Just wait for me, okay." Sabi ko.
"Kahit gaano pa katagal yan." Ngumiti siya sa akin at hinalikan niya yung kamay ko. Ang lambot ng mga labi niya. Ngumiti ako sa kanya ng malapad.
"Take a rest, tommorow I will pick you up again." Bigla siyang bumaba ng kotse at umikot para pag buksan ako ng pinto.
"Thank you," sabi ko ng maka baba ako ng kotse niya. Inalalayan niya pa ako.
"You're welcome my future girlfriend." Banat niya.
Ako naman kinilig "Ewan ko sayo." Kunwari Hindi ako kinikilig.
Pumasok na ulit siya sa kotse niya, hinintay ko muna siyang makaalis bago ako mag doorbell sa gate. Pero, bago pa siya makaalis. Binaba niya yung windshield niya.
"I'm forget, where's my kiss?" Biro niya.
"Tsaka na, pag naging tayo na." Banat ko naman. Akala niya ha. Nakita Kong pinigilan niyang ngumiti. Kinilig?
YOU ARE READING
The Princess Nerd
RomanceThere are things that really change our lives, there are also things that we do not expect to come into our lives. And we must fully accept whatever it is.