"Yani! Belki de sadece seninle oynamışımdır. Olamaz mı? Sen ne zamandır bana güveniyorsun?" Genç kadının iğneleyici ses tonu adamı rahatsız etmişti.
"Sana güvenmiyorum. Sadece yenildim. Anlıyor musun? Yenildim. Sen kazandın ve ben kalbim üzerindeki hakimiyetimi geri alamamak üzere sana verdim. Seni sevdiğim için Allah beni kahretsin."
Genç kadın karşısındaki adamın bu sözleri altında ezilirken içinde küçük bir yer bu sözler sayesinde ısınmıştı.
Kalbi...
"Peki neden? Neden beni seviyorsun ben seni sevmezken? Güvenemediğin bir kadının nesine aşık oldun?"
"Kalbine. İçinde hala taşlaşmamış bir bölümün olduğuna inandığım kalbine... Yanıldım."
"Yanılmakta haklısın. Kalbim yıllar önce soğudu çünkü. Tekrar ısıtılamayacak şekilde. Taşlaştı. Bütün bunların sorumlusu sen iken yanılmakta haklısın."
Genç adam inanamazcasına karşısındaki kadına bakmaya yeltendi, fakat yerle bütünleşmiş bakışlarını kaldırdığında genç kadının arkasını dönüp yürümeye başladığını fark etti.
Belki de geçmiş gelecekteki en büyük engeldi. Özellikle bu kadına kendini affettirmek için yapabileceklerine ayna olacak geçmişi hatırlamazken...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sensizlik Senfonisi
Romanceİki Kalp Biri geçmişin gölgesiyle boğuşurken Diğeri geçmişten izler arıyor Geçmişte kaderin ördüğü ağlar tekrar birbirine bağlayacak iki kalbi
