1. BÖLÜM \ 2. KISIM
Uçakta koltuğumu bulup oturacağım sırada " hayır, olamaz" dedim. Koltuğum cam kenarıydı " Lanet olsun ben cam kenarında oturamam ki " Hemen sonra tam yanımdaki koltuğun boş olduğunu görünce içim rahatladı ve hemen oraya oturdum. Evet, sonunda herkes yerlerine oturuyordu. Bende çantamdan IPodumu çıkararak şarkı dinlemeye başladım. Taylor Swift - Blank Space çalmaya başlayınca birazda olsa kendime geldim. Tam rahatlamışken birisi koluma dokundu. kulaklıklarımı çıkarıp ona baktığımda karşımda kahverengi gözlü, kumral , boyu benden biraz daha uzun 21 yaşlarında tatlı bir çocuk bana bakıp konuşmaya başladı :
_ Yanlış yerde oturuyorsun ufaklık, dedi. Ona bakarak " Pardon banamı dedin" dedim. Oda bana "Burda başka ufaklık varmı" dedi. Ona sinirlensemde sakinliğimi koruyarak:
_ Uçaktan korktuğum için buraya geçtim. Cam kenarında oturamıyorumda. Ukalaca bana bakarak "Beni ilgilendirmez" dedi. Mecburen oturduğum yerden kalkıp yan koltuğa geçtim.
Ne olurdu sanki onun yerinde otursam, biraz nazik davranamazmıydı . Dışarıdan tatlı bir çocuğa benziyordu ama fazlasıyla ukalaydı.
HIH TATLI UKALA !!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüzgar Esintisi(Düzenlenecek)
ChickLitinsanların en çok korktuğu rüzgarlar, saklı yerlerini açtıkları rüzgarlardır...