2.BÖLÜM
Babamın işi dolayısıyla Londra'da evimiz vardı. Havaalanına uzaktı fakat yürümenin bana iyi geleceğini düşünüyordum. Bu şehir bana hep babamı hatırlatır, bunları düşünürken aklıma babamın bana aldığı uğurlu kolye geldi. Elimi boynuma koyduğumda kolye yoktu. LANET OLSUN !! "kesin düşürdüm" dedim ve geldiğim yoldan geri dönerek kolyeyi aramaya başladım. Yoktu yoktu yoktu. Neredeyse havaalanına gelmiştim. "Acaba uçaktamı düştü diye düşünürken gözlerim doldu. Onu kaybedemezdim. Gözümden bir damla yaş düştüğünde kaldırıma oturdum.
Birinin bana "UFAKLIK" dediğini duydum. Başımı kaldırdığımdaki şaşkınlığım çok büyüktü. TANRIM BU TATLI UKALAYDI... !
# RÜZGAR
Bu kolyenin onun olduğundan emindim çünkü onu uçakta boynunda görmüştüm. Ufaklık olduğu gibi dikkatsizdi de bir anda onu ilerideki kaldırımda otururken gördüm. Ona " Ufaklık" diye seslendim. Birkaç saniye sonra yaşlı gözlerle bana bakıp " Bana ufaklık demeyi kes!" diye çıkıştı. Ona "sakin ol ufaklık sadece kolyeni verip gideceğim" dedim. "Kolye ?!" diye afalladı. " Onun sende ne işi var?" dedi. Bende " Uçakta düşürdün" deyip kolyeyi ona uzattım. Kolyeyi alıp birden boynuma sarıldı. Ne yapıyor bu diye düşünürken geri çekilip özür diledi ve birden koşarak uzaklaştı.
Ben ise sadece kolyeyi getirmiştim...
SANIRIM !....
OY VE YORUMLARINIZI UNUTMAYIN... OY VE YORUMLARIN ÇOKLUĞUNA GÖRE 3. BÖLÜMÜN SÜRESİ BELİRLENECEK. MULTİMEDYADA ASYA'NIN KOLYESİ VAR .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüzgar Esintisi(Düzenlenecek)
ChickLitinsanların en çok korktuğu rüzgarlar, saklı yerlerini açtıkları rüzgarlardır...