Kemerlerinizi bağlayın uyarısı geldiğinde yere düşen IPod'umu alıyordum. Uçak kalkmaya başlayınca korkudan titreyen ellerimle beceriksizce kemerimi bağlamaya çalıştım. O kadar korkmuştumki kemeri bırakıp gözlerimi sıkıca kapadım. Hemen sonra belimde bir el hissettim ve gözlerimi açtığımda kemerim bağlıydı. Soluma baktığımda TATLI UKALA sırıtıyordu. Acaba teşekkür etmelimiydim diye düşünürken aniden sarsılan uçakla birlikte anlamadan yanımda duran elini sıkıca tuttum. Bana şaşkın gözlerle bakarak
_ Ne yapıyorsun ufaklık ,dedikten sonra hemen elini elimin altından çekti. Özür dilesemde umursamaz tavrıyla tekrar telefonuyla uğraşmaya başladı.
Yolculuğumuzun bitmesini son 15 dakika kalmıştı. Paniğimi üzerimden daha yeni attığımdan parfümünün kokusunu yeni anlamıştım. Bu parfümü çok iyi tanımıştım. Çünkü bu babamın favori parfümü olan
AZZARO'YDU...
HİKAYEMİZİ OKUYAN VE OKUMAYAN HERKESE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİZ YORUMLARINIZ VE OYLARINIZ EKSİK ETMEYİN. OKUMAYA DEVAM EDİN. 2. BÖLÜM BİRAZDAN YAYIMLANACAK :) :)
SİZİ ÇOK SEVİYORUZ :)... <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüzgar Esintisi(Düzenlenecek)
ChickLitinsanların en çok korktuğu rüzgarlar, saklı yerlerini açtıkları rüzgarlardır...