Απαγωγή στον έρωτα...

Eleven

Η πόρτα χτύπησε και μετά απο λίγο ακούστηκε αυτός.

Γιω: Τελειώνεις;
Γ: Ναι!

Φόρεσα τα ρούχα που πήρα και τα τύλιξα με την πετσέτα που είχα για το σώμα.
Αφού χτένισα τα μαλλιά μου ξεκλείδωσα και άνοιξα τη πόρτα.

Γιω: Πέντε ώρες τι κάνεις εκεί μέσα;
Γ: Πλενομουν!
Γιω: Αντιμιλας κιόλας; Πολύ αέρα δεν πήρες; Για προχώρα!

Είπε και με έσπρωξε προς το δωμάτιο.
Μπήκα μέσα και πήγα στην ντουλάπα να αφήσω τα ρούχα μου.

Γιω: Τελευταία ευκαιρία. Θα φας;
Γ: Όχι...
Γιω: Δε θα σε παρακαλέσω κιόλας.

Είπε και πήρε τον δίσκο για να φύγει.

Γ: Περίμενε!
Γιω: Τι θες;
Γ: Θα μου πεις τι ώρα είναι;
Γιω: Ε ρε μανία. Έτσι για να μην μου τα πριζεις, κοιμόσουν 2 μέρες. Τώρα είναι...12:30. Θες κάτι άλλο, γιατί έχω και δουλειές;

Έγνεψα αρνητικά και έφυγε.
Έκατσα στο κρεβάτι σκεπτόμενη αυτά που είπε.
2 μερες; Πως γίνεται αυτό;
Δεν με ψάχνει κάποιος; Δεν αναρωτιούνται που είμαι;
Τώρα τι θα κάνω;
Έκατσα στην καρέκλα του γραφείου και έβγαλα ενα χαρτί απο το συρτάρι.
Άρχισα να ζωγραφίζω την εικόνα που έχω συνεχώς στο μυαλό μου.

Δημήτρης pov
Δ: Τι φωνές ακούγονταν πάνω;
Γιω: Πέντε ώρες μέσα στο μπάνιο τι έκανε μου λες; Και αντιμιλαει κιόλας. Όταν την ρωτησα τι έκανε τόση ώρα μου απάντησε "Πλενομουν" .

Είπε κάνοντας τη φωνή της.
Γέλασα και με αγριοκοιταξε.

Δ: Τι ήθελες να σου πει; Αυτο εκανε η κοπέλα, αυτό σου είπε.
Γιω: Καλα καλα κορόιδευε εσύ. Ο άλλος που είναι;
Δ: Στον δρόμο είναι. Έρχεται!
Γιω: Άντε κουράστηκα.
Δ: Σιγά ρε τι έκανες;
Γιω: Ξέρεις τι είναι να πηγαινοερχεσαι πάνω κάτω για να δεις αν χρειάζεται κάτι και να μην σου προσφέρει και τίποτα;

Είπε και τον αγριοκοιταξα.

Δ: Μη κάνεις καμιά μαλακία.

Η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε ο Άρης.

Γιω: Άντε ρε φίλε,που είσαι τόση ώρα; Βαρέθηκα!
Α: Σιγά ρε!
Γιω: Εγώ τη κάνω!

Είπε και έφυγε.

Α: Τι γίνεται;
Δ: Θα τον σκοτώσω αυτόν,να μου το θυμηθείς.
Α: Τι έκανε;
Δ: Της φωνάζει και της φέρεται άσχημα.
Α: Ναι, κοίτα... συνήθως στις απαγωγές έτσι φέρονται.
Δ: Το ξέρω, αλλά...
Α: Θα πρέπει να το δεχτείς! Ξύπνησε;
Δ: Ναι! Έκανε και μπάνιο και τώρα είναι στο δωμάτιο.
Α: Σώπα! Και εγώ νόμιζα μαγειρεύει.
Δ: Κοροϊδεύεις;
Α: Τι θες να κάνω ρε;

Όπως μιλάγαμε την ξανακουσαμε να τραγουδάει.
Χαμογέλασα ασυναίσθητα και αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο απο τον Άρη.

Α: Να δεις που πάλι κάτι ζωγραφίζει.
Δ: Τουλάχιστον έχει με κάτι να ασχολείται.
Α: Έφαγε;
Δ: Τίποτα!
Α: Έχει να φάει 3 μέρες. Θα πάθει τίποτα.
Δ: Σε μένα το λες; Τι θες να κάνω; Να την ταισω;
Α: Δεν ξέρω ρε φίλε, ανησυχώ!
Δ: Θα πεινάσει κάποια στιγμή και θα φάει. Που θα πάει;

Ανέβηκα τις σκάλες και πήγα έξω απο την πόρτα της. Η φωνή της είναι μελωδική. Ευχαριστιεσαι να την ακούς.
Έκλεισα τα μάτια μου και ήρθε εκείνη κατευθείαν στο μυαλό μου.
Τα μάτια της από εκείνη τη μέρα που έπεσε επάνω μου γυρνάνε συνέχεια στο μυαλό μου.
Ξαφνικά σταμάτησε και για ακόμη μια φορά την άκουσα να μιλάει.

Γ: Μπορεί να ξέρω μόνο το όνομα σου αλλά από εκείνη τη μέρα γυρνάνε συνέχεια στο μυαλό μου.

Για ποιον λέει; Ποιος ξέρει ποιον ζωγράφισε πάλι.
Την προηγούμενη ζωγραφιά την έχω στο σπίτι σε έναν φάκελο.