Ben Boray. 25 yaşındayım Çanakkale'nin bir ilçesinde yaşıyorum.Daha doğrusu yaşamaya çalışıyorum.Bu zombi olayı başlayalı 6 ay oldu.Ve olaylar şöyle başladı:
Normal bir gündü çalıştığım iş yerinin bana verdiği alışveriş çekini kullanarak alışveriş yapmış evime dönüyordum.O anda aklıma bir önceki günün haberi takıldı.Haber ise bir virüsle ilgiliydi , insanları zombileştiren bir virüs.Bu virüs insanın beynini yıkayıp sadece ısırmak ve koparıp yemek gibi etkiler bırakıyor.Bende bu habere inanmadım.Bunları düşünürken bir anda arkamdan bir hırlama sesiyle irkildim tam arkamı dönecekken kolumdan biri tuttu ve kolumu ısırmaya çalıştı.Hemen kolumu çektim ve adama bir yumruk attım adam yere düştü hırlamaya devam ediyordu adamın suratına baktığımda haberdeki etkilerin aynısını taşıyordu.Elimde ki poşetleri yere bırakıp koşmaya başladım.Farkettim ki bu zombi olayı başlayacaktı ve hemen geri dönüp poşetleri aldım . Koşarak eve geldim. Evde arkadaşımla birlilte kalıyordum. Adı Hüseyin. Yakışıklı ve karizmatik ama tam bir aylak.Bir işte çalışmıyor.Neyse evde Hüseyin 'e "hemen televizyonu aç" dedim.Televizyonu açtığında spiker stüdyoda değil bir caddedeydi.Ve insan yiyen başka insanlar vardı.Bu beni korkutmuştu . Hemen kapıyı kilitledim ve camları kapattım.Yiyecekleri poşetten çıkarırken Hüseyin sakince oturuyordu.Bağırmaya başladım "Senin sorunun ne ! " Hüseyin "ne var" dedi.Bende "bir kaç sokak ötede benim abim ve senin kardeşlerin var ve sen hiçbir şey yapmıyorsun!" .Hüseyin hızlıca ayağa kalktı ve " çabuk ol gidiyoruz "dedi.Yiyecekleri bırakıp sokağa çıktık ve hemen koşmaya başladık. Karşımıza birkaç zombi çıktı silahımız olmadığı için onlardan kaçarak uzaklaştık.Sonra Hüseyin' in kardeşleri Şeyda ve Şeyma ' nın evine vardık -annesi ve babası ile kalıyorlar- . Eve girmeye çalıştık ama kapı kilitliydi.Hüseyinle birlikte birkaç metre geri gittik ve hızlıca kapıya omuz attık.Kapı kırıldı.Sonrada içeri girdik.Ama içeride kimse yoktu.Salona girmeye çalıştık.Kapıyı ittirince kapı açılmadı çünkü arkadan biri kapıyı tutuyordu.Hüseyin "Şeyda kapıyı aç benim Hüseyin " diye bağırdı.Hemen kapı açıldı.İçeride herkes elinde kalın sopalarla oturuyordu.Ben "Kalkın gidiyoruz " dedim.Şeyda "nereye " diye sorunca. "ABİMİ BULMAYA " dedim ...
