Month's had fast my body is getting weak. Every month I undergo chemotherapy and my hair slowly falling because of the treatment so I use bonnet.
I was sitting in my wheelchair while looking at the view outside my windows. I'm bored here walang akong ibang magawa kung hindi ang gumawa ng kanta o kaya naman ay magpatugtog ng gitara ko. Naputol ang pag mumuni-muni ko ng bumukas ang pinto ng kwarto ko and I saw kuya ren holding a basket of fruits he then walk towards me and kiss my forehead .
"I brought you fruits" ani nito at ipinakita ang prutas na dala niya.
"Thanks" I said he nodded and he put the basket in the table beside my bed.
"How are you?" He asked.
"I'm fine. Btw where's mom?" I asked na ikinatahimik nito ng panandalian.
"House. Nagpapahinga siya nung umalis ako ng bahay" ani nito na ikinakunot ng noo ko.
"Why? Ok lang ba siya? Tsaka bakit di na siya dumadalaw sakin kuya?" Sunod sunod kong tanong dito.
"She's fine yun yung nakikita ko and mom's doctor said bawal siya sa mga long ride so yeah hindi siya pwede pumunta dito dahil malayo itong hospital sa bahay natin so stop thinking about that and take your rest now" ani nito at tinulak na ang wheelchair ko papunta sa bed ko at tinulungan niya akong mahiga sa kama ko.When kuya open the tv, bumungad doon ang isang show na pinapakita ang mga band pero tapos na ito at bago pa man matapos ang show nahagip ng mata ko ang isang familiar na pangalan kaya napangiti ako I'm sure sila yun Im so proud of you guys someday magiging successful banda niyo at kahit hindi na ako part ng banda niyo mananatili akong taga suporta ng bandang "The Epiphany Band".
"Miss mo na ba siya?" Biglang tanong nito na ikinalingon ko dito at nginitian ko ito ng malungkot .
"Oo kuya miss na miss ko na siya sobra" sagot ko dito na ikinatango nito.
"Be brave sis. You need to heal first before you can go back to him" he said.
"Kung may babalikan pa ako kuya, but the last time I check ayaw na niyang bumalik ako and it's hurts like hell pero ginusto ko ito kaya dapat panindigan ko ang desisyon ko"Anang ko habang nakatingin sa kawalan."Kung ganon then make him an inspiration para labanan ang sakit mo and always think na may babalikan ka pa ok?" He said and he then look at his watch .
"Sorry sis but I need to go coz I have meeting with one of my clients. Sleep and don't think to much" ani nito at hinalikan ako sa noo.
"I gotta go sis"paalam nito at ng mag isa nalang ulit ako ay pinikit ko na ang aking mga mata at natulog.Nagising ako gabi na at tamang tama rin na dumating ang doctor and she started to check my body and ask me about what I'm feeling, when she's done in her check up she bid her goodbye and leave.
And then my food arrived. I do dietary counseling to help me maintain my strength and nutritional status. After I eat I sleep again.
I woke up na parang nasusuka kaya kinuha ko yung bowl na sinusukahan ko at napasuka ako dito pero hindi ko inexpect na dugo ang lumabas when I'm done vomiting blood I call nurse julie and when she arrive lumapit agad ito sakin. And she check my pulse and heartbeat.
"What are you feeling sol?" She asked.
Umiling ako "nothing I'm fine nurse julie thankyou" and simple said it.
And I heard her sigh "okay I gotta go I still need to report this to your doctor. Sol I hope your aware about your condition." She said.
"I am" ani ko na sinabayan pa ng isang tango.
Ngumiti ito sa akin at hinawakan ang aking balikat .
"Be brave solana" at umalis na ito.Third Point of View
Nasa frontdesk si nurse julie ng may tumawag sa kaniya at nakita niyang si Doctor Gomez ito."Yes doc?" Nurse julie asked.
"I've heard that she vomit blood" ani nito.
"Yes doc actually I already reported it and I'll send it to you doc" aniya na bahagyang ngumiti dito. Na ikinatango lang ng doctora at nagpaalam na dito si nurse julie at pumunta na sa naka assign sa kaniyang pasyente.Habang si doctor gomez naman ay nagsimulang maglakad papunta sa kaniyang opisina at tinawagan si Mr. Levasque.
"Come in" sambit ni doctora ng may kumatok sa pintuan At pumasok dito ang anak ni Mr Levasque na lalaki na si Soren Nicolaj Levasque kaya tumayo si doctor gomez at nakipagshakehand dito.
"Im sorry but my father can't make it so I came in behalf of him. May I know the the reason why you called my father?""I call you Mr. Levasque because I want to inform you that we have a hard time to find a donor and her condition is getting worst the chemotherapy is not working anymore. So I advice you to find the donor also because she need to go surgery in soonest that's all and btw she just vomit blood a while ago" mahabang paliwanag ng doctor na ikinabuntong hininga ng binata.
"I'll tell my dad about what you said and thankyou btw. I'll go ahead" paalam nito at lumabas na dumiretso ito papunta sa kwarto ng kapatid niya at nakita niyang tulog ang nakakabata niyang kapatid.
Lumapit siya dito at naupo sa upuan na katabi ng higaan ni sol.
"I'm sorry princess kung wala akong magawa na maibsan yang sakit mo, kung hindi ang tignan ka lang na nasasaktan. I dont know if kakayanin ko pa bang mabuhay kung iiwan mo rin ako princess. So please princess don't leave us fight for it, be brave" mababang saad nito habang nakatingin sa payapang mukha ng kaniyang kapatid.
BINABASA MO ANG
The Way Back To You
RomanceWhat if there's no happily ever after? Matagal na relasyon natapos dahil sa kaniyang sakit, mga hirap na dinanas bago makabalik, mga daan na pwedeng tahakin pabalik sa kaniya, pero magagawa pa ba niyang mabalik ang tapos ng pinagsamahan? Solana Lavi...