The Way Back To You

Kabanata III

Solana POV

I feel like my chest is arching and I can't help but to shout the pain I'm feeling right now hanggang sa mawalan ako na malay pero bago yun nakita kung may pumasok na mga tao sa loob ng kwarto ko and everything is black.

Nagising ako sa tunog nang machine. At naramdaman kong may oxygen na nakalagay sa ilong at bibig ko. I tried to move my body but I can't move kaya ginalaw ko ang aking mga kamay and I did napatingin ako sa left side ko at tinitigan ko ito And its my big brother my kuya soren.

"Princess" tawag nito sa akin at may pinindot siyang button sa may bedside table.
"Kuya"pabulong kong tawag dito pero hindi ako nito narinig.
Nangunot ang aking nga noo ng makita kung maraming tao na ang nasa harapan ko na para bang chine-check nila ang katawan ko.
And finally inalis na nila ang oxygen.
"Water" paos kung saad .
Narinig naman nila ito kaya pina inom nila ako. When I'm done drinking the water ay tinanong nila ako na sinasagot ko naman agad ng matapos sila ay narinig kong sabi ng isang doctor na ililipat na ako sa dati kong kwarto at doon ko nalaman na nasa icu pala ako at nacomatose ng 1 year and a half months but I'm still confuse of what happening around me. Magaling na ba ako? Nakahanap ba sila ng donor? Do I go surgery?.
Hanggang sa nakatulogan ko nalang ang pag-iisip.

Nagising ulit ako dahil sa liwanag na hindi ko alam kung saan nang galing omygod patay naba ako? Nasa langit na yata ako. Pero nawala ang mga nasa isip ko ng makita ko si kuya na nasa tabi ng higaan ko naka obob ito pero alam kung si kuya soren ito .
Ginalaw ko ang mga kamay ko na hamak ni kuya kaya nagising ito.
"Princess are you ok may nararamdaman ka bang masakit or what" natatarantang ani nito kaya bahagya akong natawa.
"I'm fine kuya I just want to drink water" medyo paos kong sabi.
Kaya kumuha ito ng tubig at tinulungan akong maka upo at pina inom sakin ang tubig.
"Kuya where's mom and dad?" I asked na ikinatahimik nito.
"Please answer me. The day when I woke up wala sila your only the one ang nandoon so kuya nasaan sila" paguulit ko na tanong dito.
"Dad is busy while mom she's .........." "she's?" I asked again and waiting for him to continue what his saying but instead tears slowly falling in his eyes na ikina alarma ko coz this is the first time na nakita ko si kuya na umiyak at sa harapan ko pa mismo
"Kuya?"nagtataka kung tawag dito but he just hug me.
"I'm so sorry princess, but she's gone mom leave us she died" umiiyak niyang sabi at ang tagal na mag sink in sa utak ko ang mga salitang lumabas sa kaniya. Hindi ko namalayan na tuloy-tuloy ng umagos sa aking pisngi ang mga luha ko at mabilis akong umiling
"No kuya alam kung nagbibiro ka lang please sabihin mo biro lang yun diba please kuya no this its not happening mom will not leaving us hindi niya tayo iiwan she promise me pero bakit?" Sabi ko habang umiiyak at pilit na kumakawala sa yakap niya. Nasa ganon kaming sitwasyon ng bumukas ang pintuan.

At pumasok si dad napatingin ito sa amin ni kuya .

"Dad" tawag ko dito at pani bagong luha na naman ang umagos sa aking pisngi. While looking at my father I feel pity for him andami niyang pinagbago he lose weight at ang haba na ng mga tumubong begote sa mukha niya. Lumapit ito sa amin ni kuya at yinakap kami at tanging mga hikbi ko lang ang naririg sa apat na sulok ng kwarto. Huminto na sa pag iyak si kuya pero alam mo na umiyak ito dahil sa namamaga nitong mata. At ng kumalma na ako ay umayos kami na upo, na upo si kuya sa kama ko habang si dad naman ay nasa upuan na katabi ng kama ko .
"Kailan pa?" I asked.

"Noong mga time na hindi na nakakapunta si mom sayo that time kumalat na ang sakit niya sa buong katawan niya na naapektuhan ang mga oragans niya na nag cause nang pagkamatay niya but before she died she told us na ibigay sayo ang puso niya that's why your still alive princess" kuya answered na ikinatulo ng panibagong luha sa aking mga mata. But I wipe it and look at my father who was looking at me also.
"Dad I'm sorry kasalan ko po siguro itong lahat kung hindi sana ako umalis at naging matigas ang ulo edi sana buhay pa si mommy" pagsisi ko sa aking sarili na ikinailing ng ulo ni dad.

"No it's your fault princess bago ka pa man umalis may sakit na ang iyong ina pero ayaw niyang sabihin sa atin dahil ayaw niyang mag alala tayo sa kaniya kaya hindi niya sinabi sa atin and noong umalis ka sa bahay your mom's condition is getting worst pero hindi niya yun pinapansin hanggang sa nalaman ko nalang na may sakit siya at that time ay stage 4 na ang sakit niya so she undergo chemotherapy also at nakatulong ito sa kaniya gumaling siya pero hindi natin alam na kumalat na pala ito sa buong katawan niya that cause her to died" mahabang sabi nito na nakatungo na parang pinipigilan ang luha niyang tumulo.
"Dad nasaan si mommy?" I asked
"Linibing siya sa private cemetery princess" sagot ni dad.

2 months had fast and finally I'm fully healed. Nakalabas na ako ng hospital and now were finally move on about my mom's death somehow naging maayos naman ang buhay namin pero hindi na siya tulad ng dati. At nagpaplano ulit akong mag aral but this time fashion designer noong una BA ang kinuha ko but since I already graduated I was planning to study again and my dad agree with it dahil kailangan ko yun para may alam ako sa business na iniwan sakin ni mommy.

"Solana Lavigne Levasque" pasigaw na tawag sakin ng kung sino kaya napatingin ako dito Tsk si kuya lang pala .
"Bakit ba?" Tanong ko dito.
"Ano matagal pa ba yan kanina pa kami ni dad naghihintay sayo, bilisan mo na princess dahil bibili pa tayo ng favorite flower ni mom" ani nito habang nakadungaw sa pintuan ng kwarto ko
"Oo na ito na" at tinignan ko muna sarili ko sa salamin bago pumunta sa kaniya.
"Tsk ambagal mo talagang gumalaw princess" saad nito at inakbayan ako pero tinaasan ko lang ito ng kilay.

Pagkakadating namin sa foyer ay nakita ko si dad na nakaupong naghihintay samin ni kuya nang makita kami nito ay tumayo na ito.

"Let's go" saad nito kaya sumunod kami dito at pumasok sa loob ng kotse . Si kuya ang magdadrive while me in the backseat coz dad is in the passeger seat.

Tahimik lang kami sa loob ng kotse kaya tinuon ko nalang ang aking atensyon sa labas ng bintana at hinayaan ang sarili na mahulog sa malalim na pag iisip.

This is the second time that we will visit mom's tomb. The first time is a week after kung makalabas ng hospital.

We buy mom's favorite flower first at pag kadating namin sa private cemetery ay pumunta na kami sa tomb ni mom. Pagkadating namin sa harap ng tomb. Inalis ko ang dumi dito bago linagay ni kuya ang flower at nagsindi ng candle.

Mom I miss you so much, I wish you were here but I know you're not anymore, please guide us and
I'm sorry if ngayon lang kami nakabisita sayo. Mom I love you and thankyou for everything.

After we spent an hours there napag isipan na naming umuwi kaya sumakay na kami sa kotse at katulad kanina tahimik lang kami sa loob hanggang sa makarating kami sa bahay .
When we got home dumiretso agad ako sa kwarto para mag pahinga, next week na ang start ng klase ko and I need to be ready for it, new life new beginning.

Months had past wala akong ibang ginawa kung hindi ang mag aral .My dad and kuya is always busy in our business.

The song I make becomes trending in this year, maraming tao ang nagustuhan ang kantang kinanta ko na napost ko lang sa YouTube account ko na mysterious pa ang name, everybody wants to know who's that person who make the song at gusto daw ng isang recording studio na gawing album ang aking kanta at dahil isa yun sa dream ko ay nagpakilala ako but I have condition at yun ay hindi dapat nila sasabihin kung sino ang gumawa ng kanta and yes pumayag sila.

I can say that I'm happy now but at the same time I feel like parang may kulang sa akin na parang hindi pa buo ang sarili ko.