The Way Back To You

Prologue

Solana POV

I was sitting in one of the bench dito sa park na lagi naming tagpuan. I look around for sure I will miss this place, the memories we make and everything. I can't help but sigh deeply and close my eyes so that my tears won't fall.

But when I fell someone staring at me I open my eyes and found his electric blue eyes.

"Avi, I'm sorry I'm late there was a sudden practice" he said I responded with a nod and a small smile on my face.

I moved so that he could sit next to me and he understood what I wanted to say so he sat down next to me. I then looked at him.

"May problema ba?" Tanong nito na ikinatahimik ko I look around and found out that were alone here.
I gathered my strength and look at him.

"I'm leaving" parang bulong kong sabi dito "what?" .

"I said Im leaving" pag uulit ko
"San ka punta? Are you going to have a vacation maybe I can go with you saan ba yan?" Tanong nito.

"Sa malayo.... and no you can't"
"Hindi kita maintindihan avi, bakit parang biglaan ayos naman tayo noong nakaraang araw ah sumama ka pa nga sa gigs namin may nangyari ba o may ginawa ba akong mali babe bat ganto?" Anang niya na pawang naguguluhan.

"No wala kang ginawang mali dahil hindi ikaw yung may problema ako, pinapunta kita dito dahil gusto ko nang tapusin kung anong meron tayo because I'm leaving" sagot ko dito.

"Yes I understand na aalis ka pero bakit natin tatapusin itong relasyon natin kung pwede naman natin to ipagpatuloy kahit na LDR tayo. Avi please wag naman ganito oh bakit parang ang dali sayong tapusin yung relasyon natin, ang sakit dito oh"
Anang nito na nakaturo pa ang daliri sa kaniyang dibdib.

Nasasaktan din naman ako e pero kailangan ko itong gawin para sa kaniya I need to let him go kahit na mahirap kakayanin ko.

"I'm sorry but my decision is final I want to break up with you" sabi ko dito at hinawakan ko yung kamay niya ng mahigpit .

" I want your band to become a successful band in the world. Make it happen kahit wala na ako" I smile despite of the tears that was starting to fall in my eyes . Pero nakatungo lang ito na para bang sa paraan na yun mapipigilan niya ang mga luha niya.

"I love you and I'm sorry" my last words bago ko binitiwan ang kaniyang kamay at nagsimulang maglakad palayo sa kaniya pero di pa man ako nakakasampong hakbang ay naramdaman ko ang kaniyang mga kamay na nakayakap sa aking bewang.

"Please dont leave me"pagmamakaawa nito at naramdaman kung umiiyak na siya katulad ko pero pinipilit ko yung sarili ko na pigilan na gumawa ng kahit na anong ingay. I need to go while I can still hold my decision dahil konti nalang baka bawiin ko ang mga sinabi ko kaya pilit kong inaalis ang pagkakayakap niya sa bewang ko pero masyadong mahigpit kaya inipon ko lahat ng lakas ko para makapagsalita.

"Please let go" pagmamakaawa ko dito
And he did he let go of me so i started to walk away from him. Pero napahinto ako ng marinig ko ang mga salitang lumabas sa bibig niya

"Lima pang hakbang palayo sa akin malaya kana. Don't show yourself again to me at kalimutan mo na kung anong meron satin pero isa lang ang mapapangako ko sayo that is to make the band successful...... Goodbye avi" mahina ang pagkakabigkas niya nun pero narinig ko.

Bawat hakbang na aking hahakbangin ay ang pagkirot ng aking puso , at kasabay nito ang pag agos ng panibagong luha sa aking mga pisngi .

Sa huling hakbang alam ko magbabago na ang lahat at kasama ka na doon. I just want you to know na mahal na mahal kita at I'm sorry for hurting you.