Bakıyorum da bu şehir sensiz de Aydın,
Beni avutan tek temenni sessiz bir Aydın.
Saygınlık sigaramın dumanıyla harlanırken,
Baygınlık vücudumda umudumdan saygın.
Bana dağları yakın kılar sana olan uzaklığım,
Sigaramda kül bırakmam psikopatlık hakkım.
Tuzak mıyım yoksa tuzağına düşen aslanmı ?
Hangi dostum benim deyip omuzlarıma yaslandı ?
Yaşlandım biliyorum yaşlarımda tükendi,
Sen yol alırken limanlarda ben bacasında tütendim.
Oradan bakıldığında yarama hiç geliyodur sana ama,
El ellerinde sıcaklığımı bulamassın arama.
Karalama kağıtların üzerinde ismin,
Yakılmış anılardan arda kalan resmin.
Hangi yönden estin ? sallanıyo tespiğim,
Sabır derken vücüdumu dört bi yandan kestim.
Üzerinde gökyüzünün yıldızları yitik,
Her yerimde kesik,gömleğim kan lekesi.
Akmaz kan lekesiz hırsı boşaltır senin
Marifet diye övündüğün sevgiyi boşaltır.
Kar yine yağ ! sen özelsin..
Çünkü aşk denen pisliği bitek sen temizlersin.
Hangi tenhalarda kirlendiysen orda kal
Sana hissettiklerim var bari bana temiz gelsin..
Sabahın beşinde uykularım peşimde..
Ben henüz küçük bi çocukken sallanan beşikte,
En yükseği bulmak için tırmanırken eşikten
Hatırlıyorum bi yol vardı papatyaları geçince
Çabuk geçiyo çocukluk,her birimiz çocuktuk.
Misket oynadığın günleri sen ne çabuk unuttun
Senaryo böyle yazılmış,dizlerimiz kabuktu
Meraktayım hikayemin sonu ne denli mutlu
Minik bi veletken kar gizemlidir..
Yoksa kar denen şey umutlarımı emzirenmidir?
Eriyip gideceğini bilsen dahi onu seversin
Düzen değil, süzen değil çok gezen bilir.
Bi sabah uyanırsın her tarafta kar var.
O mutluluğuna gerek fazlası onaltı bardan
Kırılır ! Bu bardağım ardan,
şu kışa inat bi manzarada yansımama baksam...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vicdan Azabından Olsa Gerek
PoetryBirini çok sevdim, onu çok üzdüm, Belki onunkine eşit değil hüznüm, Harbi kadındır, dobradır, düzdür, Ciğerlerimdeki katranı o süzdü. Yalnız hissetmemi sağladı, O yokken yalnızım, anladım, Yalnız adımlarken dağları, Adımlarıma pişmanlıklar bağ...
