I'm Tired (Brave girls series#2)

IT22

Stars

Ilang araw nang nakalipas matapos akong makakuha ng letter. Ang bilis ng panahon. Ito at July na.  My birthday is approaching and our enrollment as well. Ilang weeks na lang. Nakuha na rin namin ang result ng entrance exam. So far, pasado naman sa ibang subject.

Nakaayos na rin ang iba pang requirements ko para hindi hussle pag kaorasan na ng enrollment.

"Ayos na mga requirements mo?"Jules questioned assuring my requirements are ready. Magkasama kaming mag punas ng table. Madistract ako ng makitang suot niya ang kwintas na regalo ko sa kanya.

"Hoy," he called me.  Kaya napatitig ako sa kanya. Pinanlakihan ko siya ng mata.

"Kako, requirements mo. Ayos na ba?"

"Yap," I answered in calm. "Nasa isang brown envelop na."

These past few days. Nagiging tulala na ko. Hindi mapakali at laging lumilingon sa paligid.

"Ayos ka lang ba talaga?" Pang siyam na niyang tanong sa akin this day. Napatigil ako sa pagpupunas at irita siyang tinignan.

"Oo nga sabi eh. Pang siyam mo ng tanong yan!"

"Okay," his shoulder down and shrug, muttered, "sabi mo eh."

Lumipat siya sa ibang table. Napabuga naman ako ng hininga. Ang init ng ulo mo self. Kalma si Jules lang yun.

Nakakainis. Matapos ko kasing mabasa yun. Para na akong nawalan ng tiwala sa mga kaibigan at kakilala ko. Yung trust issue ko mukhang nadadagdagan na. Ano ka ba self. Kilala mo si Jules eversince bata pa kayo. Kaya bakit pati siya damay? Napapikit na lang ako saka iniwaksi iyon sa isip ko.

"Ayos ka lang?" This time Dangelo who asked me.  Hindi ko namalayan nasa tabi ko na pala siya.

"Ah, oo may naalala lang."

Patuloy ang pagpupunas ko sa lamesa. Ramdam ko ang titig niya sa akin. Bago siya kumilos para magpunas din ng lamesa.

"I've heard what you and Carlize had."

Napatigil ako saka lumingon sa kanya. Nakatingin rin din siya sa akin.

"Hindi sa nakikialam ako. At hindi sa nanghihimasok," he put his hand in front of his chest like in depense. Weak smile plaster on his face. "Narinig ko lang. At base sa nakikita ko. Maayos ka naman niyang pinakikitunguhan. Nakakapagtaka lang dahil sa mga nakaraang relationship niya. Balita ko hindi siya nanliligaw o nagtatagal sa isang babae."

Napalunok ako saka nagpatuloy sa gawain habang nakikinig sa ikinukwento niya.

"Na keso, ganyan siya. Papalit palit ng babae. Kung sinong matipuhan liligawan niya. Kapag nagandahan, boom kinabukasan sila na. Pero pagdating sa iyo. Parang may himalang nangyari," hindi siya makapaniwala sa nangyayari.

"Pero sino nga ba ako para I judge siya," he counter back asked his self. "Masyado pang maaga para mag conclude pero hindi inaalis sa isipan ko na baka isa na naman yan. Sa mga pakulo niya. Kaya ikaw, ingat ka sa kanya. You know."

Yung huling linya niya gets ko. Pinapahiwatig niya ang katayuan ni Carlize sa lipunan. Mas lalong nadagdagan ang pagdo-doubt ko sa kanya. Jeez, ang kalat talaga ng lalaking iyon.

Hindi pa rin siya natigil. He still picking me up on our house and then here sa Cafe. By then, I remaied the cold treatment on him. May galit pa rin ako sa kanya. Ang sakit kasi ng binitawan niya. Mahirap magpatawad kahit alam kong nagsisisi siya doon.