Her cumartesi yb geliyor canlar bu bölüm çok heyecanlı olacak umarım beğenirsiniz i yi okumalar :* ☆★♡♥
Eylül gidicince hızlı bir adımla Berkan yanıma oturdu gözlerini pörtleterek
"Sen başına bela almadan duramazmısın " dedi yaptığım çok sacmaydı kabul ediyorum ama buna katlanamıyordum artık. Berkana döndüm ve "Hayır duramam" dedim
Berkan karşısında uçan inek varmış gibi baktı. Koca gözlüklerini düzeltti
"Element başara bilecekmisin dans edecekmisin yani yapabilirmisin çünkü Eylül'ün çok güçlü bir grubu var bir çok dans yarışmasında birinciliği var yani nas-"
Lan inek olmasan repçi olabilirmissin cidden Berkana sinsi bir bakış attım ve "Başarabileceğiz " dedim Berkan ilk başta anlamasada bir süre sonra yüz ifadesi değişti
"Hayır Element hayır düşündüğüm şey değil dimi hayır birlikte mi dans yarışmasına ovv hay- hayı- hayır"
"Evet evet evet" tek benim mi başım yanıcak be hayır ikimiz katılacaktık birazdan gidip onun da ismini yazdıracaktım. Bana hayatının yanlışını yapmışım gibi baktı. Hahahahah canıma da değsin valla hiç içim acımadı. Biz böyle konuşurken içime yine garip bir his doğdu sanki kalbim midemin arasına sıkışmış gibi oldu boğazım kalbim ve midem sanki içeride gün yapıyorlar dı. Berkan bu durumumu fark etmiş olmalı ki
"İyimisin" dedi endişeli bir sesle
Ona başımı sallamakla yetindim ve "Bir lavaboya gitsem iyi olacak" dedim. Gözüm bilekliğime gitti ve parlıyordu ama garip bir şekil de parlıyordu sonra yine o acıyı hissettim kalbim sıkışıyordu acıyla yüzümü buruşturdum Berkan gözlerimi takip etti ve bilekliğimi gördüğünde gözleri şaşkınlıkla açıldı hemen elimi çektim ve cebime koydum sandalyeden tutunarak ayağa kalktım bu acı sanki her saniyede daha da artıyor gibiydi. Hızlı olmaya çalışarak okulun duvarlarına tutunarak yürümeye başladım berkan arkamdan "İyimisin" diye bağırdı iyi değildim ama birşey olursa güçlerimi belli etmekten korktuğum için duymamazlıkdan geldim teneffüs olduğu için herkes koridordaydı kalbim gitgide daha acıyordu ve bilekliğim sıyah bir biçim de parlıyordu. Duvarlardan tutunarak da olsa tuvalete girdim ve klozetin üstüne oturup sakinleşmeye çalıştım ama işe yaramıyordu sanki daha da acıyor gibiydi bir süre orda oturduktan sonra tuvaletin kapısını açtım ve lavobo da elimi yüzümü yıkadıktan sonra canımın acısı azalmış gibiydi ama bilekliğim hala aynı durumdaydı bu hiç hayra alamet değildi, sonun da çıkmaya karar verdim başkanı bulup ona anlatabilirdim ve izin alabilirdim evet bu iyi bir fikirdi yavaşça tuvaletin kapısını açmıştım ki başımdan aşağı ya bir kova suyun dökülmesi bir oldu. Bununkimin yaptığını biliyordum ya da kimin yaptırdığını .O şokla sadece gözümü kapattım ve bekledim insanların gülüşmelerini dinledim ne kadar eğleniyorlar dı onların hoşlarına gitmişti başkalarını böyle rezil görmeleri onları eğlendiriyor du!! Onlardan iğreniyordum. Sinirden tek gözüm seğirmeye başlamıştı ve bilekliğim benden önce devreye geçmişti vücudumdan aşağıya dökülen sular birikinti oluşturmuştu. Su gücüm yerdeki suları bir anda kenera ittirdi. Demin bana gülup eğlenenler bir adım geriye kaçmıştı. Ellerimi yumruk yaptım Onlara daha fazlasını yapacakken yine kalbimde oluşan o büyük sızı benden izinsiz bütün bedenimi esir almıştı. Kalbimi tuttum ve acıyla yüzümü buruşturdum tam yere düşecekken biri kolumdan tuttu kim olduğuna bakamadım bile çünkü acı dayanılmaz derece de ağır dı yine gözümün önüne o siyah perde gelip yerleşmişti. Sonra mı sonrası Karanlık... bir saniye bayılmadan önce şunu söylemek istiyorum ben bu karanlığın ta- (bayıldı)
Bu bölümde sizce Elemntin kolunu kim tuttu? Bir daha ki bölümü bekleyin :) :))))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Canavar Kız(düzenleniyor)
Teen FictionElement başa çıkabilir mi bu sorunlarla yenebilir mi korkusunu yada hala olduğu gibi saklanarak ve kaçarak mı yaşamalı cevabı size kalmış ... (hikaye korku hikayesi değildir!)