Ben bu kadar mı şanssızım? Neden ben ya neden!? Bu kötü insan neden beni buldu? Ama bu benim kaderimdi. Bununla yaşamak zorundaydım. Belki düzelir mi? Yok ya asla düzelmez!
Okulda onu aramaya karar verdim. Numarasını annemin cep telefonundan almıştım. Ve aradım
- Ben Selin. Okuluma gel seninle konuşucaklarım var.!
Geldi ve ona;
- Neden beni kabullenmiyorsun? Bu kadar mı sevmiyorsun beni? Bu kadar mı soğuksun bana?! Çok şaşırıyorum.
Her zamanki gibi;
- Annenin suçu Selin!!
Dedi bende;
- Git burdan!
Tuvalete gidip kendi kendime ağlıyordum. Neredeyse bütün okul kapımı çalıyordu. Hiç kimseye aldırış etmeden ağlamaya devam ettim.
