"Condolence po Tita" sabay upo sa tabi ni Tita
Andito kami ngayon ni Mama sa bahay ni Dana.
"Salamat iha. Buti kapa na kasama mo si D-Dana bago s-siya n-nawala" Pagpipigil ng luha ni Tita.
Alam ko sobra ngayon nasasaktan ang pamilya ni Dana. Ang kaisa-isang anak na babae nila, at bunso ay ma aga-ng nawala.
"Wag na po kayong malungkot Tita. Sige po kukunin po muna kita ng tubig"
"S-salamat Sam"
At pumunta na ako sa kitchen nila.
*sigh*
Nakaka miss pala ang kabaliwan ni Dana.
Totoo pala ang kasabihan na malalaman mo lang ang kahalagan ng tao kapag wala na sila.
Aish! Heto nanaman ako nag dadrama...
Kukuha na sana ako ng tubig ng nakita ko si Kuya Don. Ang panganay na anak nila Tita, in short kuya ni Dana.
Linapitan ko siya, na siyang naka upo ngayon sa isang stool. Tatanungin ko siya, kung ano na balita sa kaso ni Dana
"Hi Kuya Don" lumingon naman siya sa akin.
"Oh! Sam andito ka pala? nasan Mama mo?" Umupo naman ako sa isa pang stool, na katabi lang sa kanya.
"Nandyan. Uhm kuya mag tatanong lang ako."
"Ano yun?"
"Tungkol sa kaso ni Dana? Ano ba talaga ang nangyari?" Tanong ko. Simula kasi na nangyari yun.. Wala ni isa sa amin ang may alam kung ano ang ka buohang storya sa pagkamatay ni Dana. Nakita ko naman siyang huminga at humarap sa akin.
"Sabi ng mga police, di pa nila alam kung ano ang dahilan ng pagkamatay niya. Masyado raw complicated ang case. Wala daw kasing makitang saksak, o galos lang man sa bangkay ni Dana. Pati raw sa loob ng katawan niya wala raw nakitang deperensiya. Okay naman daw ang mga nerves niya, bago pa mangyari ang lahat. At kahit nung wala na siya, walang nakitang symtomps na pweding nilason siya. At sa pagkukuwento ng mga kaibigan niyo, di naman raw siya ganun ka lasing para mawala sa wisyo niya. Kaya imposibleng ginahasa siya."
Mahabang pagpapaliwanag ni Kuya Don. Sabagay nung nakita ko kasi ang bangkay ni Dana. Walang bahid na dugo man lang, kaya imposibleng sinaksak o binaril siya. At sabi daw ni kuya Don hindi din siya linason. Dahil kung linason siya dapat nakita kong bumubula labi niya, nung mga panahon na yun....
*sigh*
Pati ako sumasakit ang utak ka kasloslove sa nangyaring krimen kay Dana.
"Sige Kuya, salamat nalang" Tumayo na ako at kumuha na ng tubig para kay Tita.
Sa case ni Dana, ang sigurado lang ako. Ay yung taong nasa likod ng krimen... Si Lyndon, oo si Lyndon.
Dahil sabi sa akin ni Kaye na ang huling kasama ni Dana ng mga panahon iyon, ay walang iba kundi si Lyndon. At simula na mangyari ang krimen na yun, di pa din nagpapakita si Lyndon.
Sinabi ko na to kila Tito at Tita. Nagulat nga sila dahil di nila alam na may boyfriend na pala si Dana.
Pati ako nagulat dahil mag 2 months na sila mag on at di pa pala nasasabi ni Dana. Tsk!
.
.
.
"Tita oh" sabay abot ng tubig kay Tita.
"Salamat Sam" sabay inom ng tubig ni Tita. Bigla naman dumating si Tito Dale, ang ama ni Dana.
"Ah Danica Andyan na ang mga imbistigador"
"Ah Sam may pupuntahan lang kami ng Tito Dale mo"
"Ah okay lang po Tita, ma una na din po kami ni Mama medyo gabi na kasi." Pagpapaalam ko
"Ah ganun ba sige, salamat nalang sa pagpunta" sabi ni Tita
"Wala po yun. Condolence po ulit Tito Dale at Tita"
"Salamat Sam mabuti kang kaibigan. Oh siya ma una muna kami" Pagpapaalam ni Tito.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Sa lukuyan nasa bahay na kami ngayon ni Mama...
"Okay ka lang ba anak?"
Tanong ni Mama, ng paakyat na ako sa kwarto.
"Opo Ma, pagod lang"
"Sige pahinga kana"
At pumasok na ako sa kwarto ko.
*sigh*
Kailan na kita'ng makita...
.
.
.
.
.
.
Lyndon Nai
~~
