Stuck With Him ( R-18 )

CHAPTER 9

Chapter 9
-Rietzelle-

*sob*

*sob*

"Ate, magpahinga ka muna kaya."sabi sakin ni Nelly.

Umiling lang ako at nagpatuloy sa pagpunas ng lamesa.

Ilang days na ba akong ganito... Palaging kong nakikita ang sarili ko na lumuluha. Nasasaktan ako tuwing nakikita ko palagi si Halcyon na nakahiga sa hospital bed at nakabenda ang ulo.

Maaga akong nagtra-trabaho at pagkatapos ay dederetsyo ako sa ospital para bantayan si Halcyon.

Lahat ng katrabaho ko ay palaging nakatingin sakin ng may awa sa mata.

Hell I care kung nakakaawa akong tignan. Nasasaktan ako kaya ako ganito. Sino ba naman ang hindi maiiyak araw-araw kung ang taong nakasama mo ng maraming taon ay hindi malaman kung kailan magigising.

I felt so lost.

Without him.

Suminghot singhot ako saka kumuha ng walis tambo para walisan ang lapag.

Siguro pula na ang mata ko pati ang ilong ko.

"Ate, ako nalang d'yan?"sabi ulit ni Nelly.

Tumingin naman ako sa kanya halatang nabigla sya sa nakikita nya sakin.

"K-kaya ko na to."piyok na sabi ko at pinagpatuloy ang paglilinis.

Buti nalang at maaga pa lang kaya wala pang masyadong tao dito.

"Miss Alcantara to my office now."malamig na sabi ni Chatterton kaya lahat kami ay tumingin sa kanya na nakatayo entrance.

Mukang kanina pa sya nakatayo don at hindi ko man lang napansin.

Kinuha naman ni Nelly ang walis sakin kaya wala na akong nagawa kundi ang ibigay at pumunta sa office ng boss namin.

Nagpakawala ang ng buntong hininga saka pinunsan ang mukha ko ng bimpo bago ako kumatok sa pinto ng office room.

"Come in." rinig kong sabi sa loob.

Binuksan ko naman ang pinto at gaya ng dati ang ayos ng office walang nagbago pati ang ibon ay nandito pa din.

Gumawi ang tingin ko sa kanya na busy sa pasusulat na tinigil din agad nya at tumingin sakin ng seryoso.

"Umupo ka."sabi nya at tinuro ang kaharap na silya sa desk nya.

Umupo naman ako at umiwas ng tingin sa kanya.

Narinig ko naman na bumuntong hininga sya pero hindi pa din ako tumitingin sa kanya.

"Rietzelle tell me, Ano bang problema?"tanong nya sakin at nababahiran ng pag-aalala ang boses nya."Almost one week ka ng ganyan kung minsan ay parang wala kang pakielam sa naka paligid sayo."