Dövmeci//Yoonmin✓

16

Kulağıma çarpan yüksek sesle gözlerimi aralamıştım. Oracıkta uyuyakladığımızı fark ettiğimde içeriye girmiş olan Yeonjun ile göz göze gelmiştik. Elindeki poşeti kenarıya bırakarak kahkaha patlatmıştı.

~"Lan siz kduekdhekicneihi"

~"Beraber jxheicuek"

~"Burda nxjenci"

~"Bu halde XKEIODUEODUEKDU"

"Yeonjun susar mısın acaba?"

~"Tamam tamam xjehdkeujd8ehdk"

"Poşettekinler poğaça mı?"

~"Evet"

"Geldim anaam"

Kalkamamıştım...
İkili koltukta iç içe girmiştik resmen.

"Yoongi"
"Yooongii"
"Sevgiliimmmm"

"Hmm"

"Kalk hadi sabah olmuş
Yeonjun bile geldi"

"Biliyorum o p*çin gülüşünü
her yerden tanırım"

"Hadi kalk"

"Hm burası çok rahat"

Dudağına kondurduğum öpücükle gözlerini aralamıştı. Yüzüne güzel gülüşünüde yerleştirip kalkınca çok daha güzel olmuştu.

Kahvaltıya oturmuştuk. Kahvaltı dediğim de peynirli poğaça ve çay

"La Yeonjun sırıtıp durucaksan
kalk sofradan!"

~"Hadi hadiii kduejdiehdi"

"Yoongi rahat bırak bromu"

"Bro????"

~"Ne var? Arkadaşız işte"

"Pes yani"

~"Ya insan sevgilisine
Yoongi mi der!?!?
Jimin bir isim koysaydın ya"

Haklı mı o

~"Sanane lan sanane"

"Ne istiyorsan onu de aşkım"

~"Aşkım mesela"

"Şimdi çakıcam ama"

~"Üff tamam be"

Anlaşmazlıklarla kahvaltımızı yapmıştık. Yoongi'nin bu çocukla alıp veremediği ne anlamamıştım. Ben de yavaştan ordan ayrılmış eve gidiyordum.

Selam kuzucuklarım biraz kaos yapasım var Bir şeyler düşünüp ayarlamaya çalışıcam :)

Fic sanki boş gitmeye başladı. Bilmiyorum moodum düştü açıkcası Bol bol yorum yaparak yükseltebilirsiniz ;)