Dövmeci//Yoonmin✓

21

Bu bölüm sonrasında final var.  Evet aniden finale döndü djehdjwj Başta haber vermek istedim çünkü bölüm sonunda az çok nasıl bir final olduğunu anlayacaksınız. Şimdi kaldığımız yerden devamm⬇️

****

Aralıklı perdeden vuran güneş ışığıyla yüzümü buruşturmuştum. Böyle sersem ama hoş bir uyku anı olur ya onu yaşıyordum. Gülümseyip kafamı sevgilime doğru çevirdiğimde beni izlediğini görmüştüm.

"Günaydın :)"

"Günaydın :)"
"Aşkım ne zaman uyandın?"

"Çok güzelsin"

"Ya :)"

"1 saat kadar oldu galiba. Seni izlemek istedim biraz. O uyuyan latifini, pürüssüz cildini, pembe dudaklarını, her detayını aklıma kazımak istedim."

"Biraz elini tuttum, saçlarını okşadım, yüzünün her yerine minik öpücükler kondurdum. Nasıl bir güzellikle beraber olduğumu kendime tekrar tekrar söyledim. Jimin öyle mükemmel bir varlıksın ki böyle hiç ayrılmayalım, uzaklaşmayalım istiyorum. Tamamıyla benim olmanı, benim hayatıma katılmanı istiyorum. Belki şimdi bunu söylemek garip kalır ama hayatımın geri kalanını seninle geçirmek istiyorum."

"Bak ben bilmiyorum. Çok sersem gibi hissediyorum. Şapşal bir aşık gibi. Hiç tatmadığım bir duygu bu. Jimin ben seni istiyorum. Her anımda yanımda olmanı, tüm duygularımızı beraber yaşamamızı istiyorum."

"Of ben sana çok aşığım."

"Beni hiç bırakma olur mu? Hep beraber olalım. Ben bu güzelliği kaybetmek istemiyorum. Jimin ben seni çok seviyorum."

Gözünden bir damla yaş düşmüştü.

"Şhh ağlama.. Ben de seni çok seviyorum. Korkma biz ayrılmıycaz, ben hep senin yanında olucam."

Dudaklarından buse alıp titriyen vücuduna sarılmıştım. Onu ilk defa böyle hassas görüyordum. Bir süre öyle durmuştuk.

"Jimin!"

Ani bir şekilde söylemişti.
"Efendim?"

"Beraber yaşayalım."

"Olur aşkım yaşayalım kşfieljd"

"Seni seviyorum :)"

"Ben de seni seviyorum :))"

.
.
.
.
.
"Kahvaltı hazır sevgilim!"

"Geliyoruuum!"

Masayı gördüğümde gözlerimi kocaman açmış gülümsememe engel olamamıştım. Sandalyeyi çekip oturduğumda...

"Jimin kurt mu var ne kıpırdayıp duruyorsun?"

"Rahat mı edemedin?"

"Minder falan var mı?"

"Ne minderi?"

Dayanamayıp koltuktaki yastığı alıp üstüne oturmuştum. Utancımdan kafamı bile kaldıramıyorum.