Ginkgo Tree [ COMPLETED ]

G - 4

အခုရက်ပိုင်းအတောအတွင်း ယွင်လင်ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ လာရောက်သူများ မသိမသာများပြားနေကြသည်။ ထိုလူထဲကတစ်ချို့တစ်ဝက်က ဆုတောင်းရန်ဖြစ်ပြီး တစ်ချို့ကတော့အသစ်ရောက်လာသည့် စာပြပေးသည့်ဆရာလေးအား စူးစမ်းလိုခြင်းဖြစ်ပေသည်။

အကြည်ဓာတ်ခံရှိသောမျက်နှာလေးက ညင်သာစွာပြုံးပြတိုင်း မိန်းမပျိုလေးတွေသာမက ယောကျာ်းသားတို့ပါ မခံရပ်နိုင်စွာပြိုလဲရပါသည်တဲ့။

စာပြပေးသည့်အတန်းအား မရမကချောင်းလို့ ထိုမျက်နှာပိုင်ရှင်လေးအား ခဏခဏခိုးကြည့်ကြပါတယ်တဲ့။
မြို့ပိုင်ရှင်ဖြစ်သောမြို့စားမင်းလေးမှာလည်း ထိုလူထဲတွင်အပါအဝင်ဖြစ်ပါတယ်။

မြို့စားမင်းလေးက မတူထူးခြားစွာ အရုဏ်ဦးအချိန်တွေလာတတ်ပါသတဲ့။ မနက်အစောတံမြက်စည်းလှဲနေတဲ့ ပုံရိပ်လေးကို လွမ်းမောစွာနဲ့အမြဲငေးနေခဲ့တာ ရက်ပေါင်းအတော်ကြာပါပဲ။

ဒီလိုနဲ့တစ်ရက်မှာတော့ဖြင့်။

ကျောင်းဝန်းထဲရှိတဲ့ဆုတောင်းပြည့်နှစ်မက်မုံပင်ကြီးမှာ   လူအတော်အများဟာ ဖူးစာရေးကြိုးလေးတွေလာချည်နှောင်ကြတယ်။

ကြိုးနီနီလေးတွေများပြားစွာတွဲလောင်းခိုနေသော မက်မုံပင်ကြီးဟာ နီရဲလှတဲ့ပန်းတစ်ပွင့်နှယ်။
စာသင်ပေးတဲ့ဆရာလေးကလည်း သိလိုစိတ်နဲ့ဘုန်းဘုန်းကိုမေးသတဲ့။

"ဆရာတော် လူအများကြီးကအဲ့အပင်ကိုဘာလို့ကြိုးနီနီတွေ ချည်နေရတာလဲ"

"ဆုတောင်းနေကြလို့ပေါ့ ဒကာလေးလည်း ဖူးစာဆုံဖို့အတွက် ကြိုးသွားချည်လှည့်ပါလား"

"မဟုတ်တာ ဆရာတော်"

"ဒကာလေးမှာ ချစ်ခင်စုံမက်တဲ့သူမရှိလို့လားကွဲ့"

"အဲလိုသဘောမျိုးပါပဲ"

"ဒါဆိုကံစမ်းကြည့်လိုက်ပေါ့"

များပြားလှတဲ့လူတွေကြားမသွားချင်တာကြောင့် လူသူကင်းသည့်ညအချိန်ကိုသာ ရွေးချယ်လိုက်သည်။
ကြိုးနီနီလေးမှာသူ့ရဲ့နာမည်အားရေးခြယ်လိုက်ပြီး စိတ်ရင်းဖြင့်ဆုတောင်းလိုက်ပြီး ချည်ဖို့အတွက်သစ်ကိုင်းကိုရှာဖွေတော့ သစ်ကိုင်းများဟာ ကြိုးနီနီတွေပြည့်ကျပ်လို့။