Κάτι θα αλλάξει αυτή την χρονιά

Κεφάλαια 100: "Ειμαι και εγω εδω"

Ωρα: 00:30π.μ
(Δύο μέρες πριν τα γενέθλια της Λικα και της Τζούλιας)

Η Τζούλια πήγαινε μέσα στα μεσανυχτα στην κουζίνα . Δεν ήθελε να ξυπνήσει κανέναν οπότε πήγαινε όσο πιο αργά μπορούσε, έλα όμως που εγώ είχα ήδη σηκωθεί για να πάω στην τουαλέτα, και εφόσον δεν με πήρε χαμπάρι είχα την ευκαιρία να την παρακολουθήσω λίγο, γιατί μου φαινόταν προβληματισμενη. Όταν φτάνει την βλέπω να ανοίγει το ψυγείο, να βγάζει το μπουκάλι νερό που ήταν μέσα (εντωμεταξύ εγώ κρυμμένη πίσω από τον καναπέ), παίρνει το μπουκάλι και το πίνει. Έβαλε ύστερα το μπουκάλι πίσω στο ψυγείο, και καθησε εκεί στο πάγκο ακίνητη για κάποια δεύτερα

Οι σκέψεις της Λίκας: τι σκέφτεται τόση ώρα το μπουφο;

Η Τζούλια μετά από 10 δεύτερα κουνήθηκε (έδειξε σημάδι ζωής) και πήρε ένα μαχαίρι. Εγώ φαση-

Λίκα: ΟΧΙ ΜΗΗΗΗΗ

Τζούλια : ΑΑΑΑΑ (χεστηκε πάνω της )........ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΜΩΡΗ, ΚΡΑΤΆΩ ΚΑΙ ΜΑΧΑΊΡΙ.

Λίκα: ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΜΑΧΑΊΡΙ;;

Τζούλια: δεν ξέρω, λέω να ξεπαστρεψω εδώ μια που θα σηκώσει όλη την γειτονιά.

Λίκα: ΤΖΟΥΛΙΑ!.... άστο μαχαίρι κάτω, μπορούμε να το συζητήσουμε και θα δεις πως όλα τα προβλήματα λύνονται

Τζούλια: ΔΕΝ ΚΟΒΩ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΜΟΥ ΜΩΡΗ ΗΛΊΘΙΑ, ΤΟ ΣΑΛΑΜΙ ΚΟΒΩ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΤΟΣΤ

Λίκα: ΟΛΑ ΛΥΝ- ...........τοστ;

Τζούλια: Ναι.... you know?

Λίκα: άρα..... Δεν αυτοκτονείς

Τζούλια: *της πετάει ένα σαλάμι στην μούρη* πήγαινε πέσε για ύπνο

Λίκα: από ποτέ εσύ τρώως τόσο αργά (παίρνει το σαλάμι και το τρώει)

Τζούλια: Ε τι να σου πω; πείνασα

Λίκα: μου φαίνεται περίεργο, εσύ πάντα ήσουν πολύ αυστηρή με το πρόγραμμα και την διατροφή σου

Τζούλια: Ναι, προσπάθησα να κάνω κανονική δίαιτα Αλλά δεν πέτυχε

Λίκα: όταν λες δεν πέτυχε;

Τζούλια: Ε πεινάω περισσότερο, και να τώρα δεν άντεξα

Λίκα: τι εφαγες την ημερα ;

Τζούλια: ήπια τσαϊ το πρωί

Λίκα: και;

Τζούλια: ... αυτό