Chapter 3 (Season 2)

41 6 1
                                    

Jane's POV

Nakakainis na tong DEMONYO na to. Kanina niya pa nilalaro yung mga anak KO!

"Can you please stop this! Wag kang relax diyan na parang walang nangyari. So please stop this scenario that you are doing right now! I cannot take it anymore!" Ako

Nakakainis naman kasi! Parang walang nangyari sa ginawa niyang pag iwan sa akin.

"What? Who cares? At ano bang pake mo? Ni hindi mo pa nga pinapakinggan ang side ko?!" Drew

Nakakainis to! Bakit! Hindi pa naman alam ng mga anak namin na siya ang DEMONYONG TATAY nila na nang iwan sa akin!

"Wag mong isusumbat yang hindi ko pa pinapakinggan ang side mo. At first , ikaw gumawa ng problemang ito! Ang kapal ng mukha mo Drew na parang wala kang ginawang mali!" Ako

Nakakainis na! Bat ba ganyan siya!

"I Have My Reasons! I will tell it to you! If you are willing to listen!" Drew

Pinapainit nito ang ulo ko! Kung pwede lang ipa mukha sa kanya yung mga nangyari noong umalis siya

"Okay! I will listen to that REASONS of yours! Just give us time! Hindi yung bigla bigla ka dyan susulpot!" Ako

Kailangan ko rin makinig sa kanya. Ayaw kong mag conclude . Mahal ko pa rin naman siya.

"Eto lang ang tanong ko sa iyo Drew. Mahal mo pa ba ako?" Ako

Ngumiti siya at hinalikan niya ako sa noo.

"Oo. Mahal kita! Kaya please! Maghihintay ako" Drew

Ngumiti lang ako. Medyo ilang ako sa sinasabi niya. To think na I'm still inlove pa rin. In that case, I need to think first . Because of that reasons, it really gives me a horified scenario. I don't know what to do. But in the end I need to accept it. Kasi sabi nila, baka sa huli magsisi ako.

"Mommy? What are you doing? Nagugutom na kami ni Chace Mommy." Chanse

Hay?! Ano pa bang magagawa ko? Sumpungin nanaman sila mamaya eeh.

"Okay? San niyo gustong kumain?" Ako

Tinuro nila ang isang restaurant. Dish nila ay italian dish. Ay? Bakit gusto nilang kumain dun. Nakakainis naman!

"Sige. Punta na tayo dun." Drew

Tinignan ko lang si Drew. May naalala ako sa restaurant na yan! Kakainis. Pero wala akong magawa kasi niyaya na ni Drew ang mga anak ko.

Bat ang tagal nila? Asan na sila.

Nakita ko sina Drew! Drew!!

"Drew! San mo dadalhin ang mga anak ko." AKO

Ngunit hindi ito lumingon at nagdiretso lamang.

"Drew!!!!!!!!!!!!"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

My One And OnlyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon