Gün çoktan ağırmıştı uyandığımda. Güne guzel bir baslangic yaptim. Ta ki liseye giris sinavima 1 ay kaldigi yazisini gorene kadar. O sira annemin 'hadi okul saati yaklasiyor' demesiyle hazirlanip okula gittim. Okul herzamanki gibi eglenceliydi. Dersler birbirini izliyordu. Hizli hizli zaman geciyordu. Ardiysa dershane. Bu kadar yorgunlugu istedigim liseye girebilmek icin cekiyordum. Ve zamanla gun gectikte arzuladigim lise olmaktan cikti,saplanti oldu. Bu saplanti zamanla bende stresi baslatti. Benim stresim yuzunden butun arkadaslarim hocalarim ailem seferber omustu benimle. O zaman sekizinci siniftim ve hayatin sadece arzuladiklarindan,kazandiklarindan ibaret oldugunu saniyordum. Ve an-i yasayamadim gelecegi dusunmekten. Aslinda farkina erken varsaydim her ne kadar zor ve uzucu bir sene olsa da yasayip yasayabilecegim en mukemmel seneydi sekizinci sinif.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇMİŞTE YAŞIYORUM
Short Storyinsanın en derinlerde hissettiği duygudur "keşke" ve keşke dememek için an-ı yaşamalı insan.
