Bir eylul sabahina gozlerimi acmistim. Daha gunes bile dogmadan. Sanirim heyecandandi. Okulda ilk gunum nasil gececekti. Okul saati gelmisti ve okula yoneldim. İlk gun tanisma fasliydi lakin sevemedim kimseyi.ikinci gunden daha eski okuluma gidip hocalara agladim. Zamanla insanlari tanidim. Sevdim hepsiyle iyiyiz. Ama hic biri eskiyi tutmuyor. Her seferinde "keske" diyorum. Simdi o gunlere, o siralara donmek, koridorlarda ciglik atmak, kovalasmak icin nelerimi vermezdim. Gecen yilimi yine verseler yine hic yasamamis gibi heyecanla yasarim stres yapacagimi uzulecegimi bile bile. Keske dememek icin ani birakmamali an-i yasamali insan. İlerde buyuk pismanliklar duymamak icin. Ve suan en ozledigim sey gecen yil. İnsan koca senenin, hocalarinin, arkadaslarinin degerini geriye sadece fotograflar,anilar ve yasanmisliklar kalinca anliyor. Yaninizdayken kiymet bilin. Siz siz olun gelecegi dusunmeden an-i yasayin nasil olsa gelecegi dusunecek cok vaktiniz olacak. Guzel dostlar edinin hepsi aileniz olsun. Hayat cok kisa. He bu arada gecmisi gelecege tasimayin mutlu olamazsiniz. O yuzden hikayemin adi "GECMİSTE YASİYORUM" ben hala gecmiste yasiyorum, gecmiste yapamadiklarimda, uzulduklerimde yasiyorum. Siz gecmisi gelecege tasiyip mutlu olamamak icin, pisman olmamak icin, 'keske' dememek icin, en onemlisi hala yapamadiklarinizda, gecmiste yasamamak icin an-i kovalayin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇMİŞTE YAŞIYORUM
Historia Cortainsanın en derinlerde hissettiği duygudur "keşke" ve keşke dememek için an-ı yaşamalı insan.
