My Momma-Cher

Chapter 1

Janella's POV

Kringgg! Kringgg! Kringgg! (Alarm clock tone)
"Its 6 a.m. Wake up Janella, first day of school." Sabi ko sa sarili ko sabay unat. Tumayo na ako sa aking higaan at inayos ito. Pagkatapos kong mag ayos ng higaan ko ay pumasok na ako ng CR para maligo bago bumaba.
Tapos na kong maligo and I'm already wearing my uniform. Chineck ko muna yung sling bag ko baka may nakalimutan pa ko.... And okay wala na ready na ko for first day. Bababa na sana ako ng madaanan ko ang kwarto nina Daddy. He's fixing his things din bago bumaba. Babatiin ko muna sya ng good morning sabi ko sa isip ko.
"Good morning Dad." sabay kiss sa pisngi nya.
"Good morning my princess. Are you ready?" tanong ni Daddy.
"Yes Dad I am,  actually I'm excited, anyway where's Mom?" tanong ko.
"Halata nga nak, aga mo eh. She's in the kitchen preparing our breakfast. Nasa market kasi si Manang". Sagot ni Dad.
"Okay Dad, mauna na kong bumaba sayo ha. Bilisan mo na jan" at nauna na nga ako kay Daddy. Pababa palang ako ay naaamoy ko na ang niluluto ni Mommy. Ang bango kasi. Di ako napansin ni Mommy abala kasi sa pagluluto. Nang makita kong nakatalikod sya ay binack hug ko sya.
"Good morning Mommy." bati ko habang nakaback hug padin
"Good morning sweet heart". Humarap sya sa akin at kiniss ako sa noo.
"where is your dad? I'm done na, we're gonna eat our breakfast"  sabi ni Mommy ng biglang dumating si Dad.
"I'm here babes." sabay kiss nya sa lips ni Mommy at ganon din naman ang ginawa ni Mom.
"oooookay! Stop that cheesy thing, let's eat. Malelate tayo sa 1st day Mom." saad ko.
"Yes, princess. Let's eat na." sabay nilang sabi.
Napuno naman ng kwentuhan at tawanan ang breakfast namin. You know what guys. I'm so lucky to have Aga mulach and Lea Salonga as my parents. Kung nagtataka kayo kung bakit Salonga padin si Mom. Well, its because na hindi natuloy ang kasal nila 16 years ago. Nung day kasi ng kasal nila nawala ang kapatid ko or should I say Ate ko. "Anak, anak Janella." sabi ni Lea.
"Yes Mommy?" nabalik ako sa ulirat ng tawagin ako ni Mommy.
"Kanina pa kita tinatawag anak, mukang malalim iniisip mo. Are you okay?" tanong ni Lea.
"Yes po Mommy I'm okay, I'm just thinking that I'm so lucky to have you and Daddy as my parents." sabi ko at tumayo para yakapin si Mommy at Daddy.
"Naku, bakit kaya ang bolera ng princess natin, mukang may gusto." biro naman ni Daddy.
"Dad wala po akong gusto. I'm just thankful lang po." sabi ko.
"Naku kayong dalawa wag nga kayong magbolahan. Let's go na we're getting late ayaw ko pa naman ng nalelate." sabi pag aaya ni Mommy.
At umalis na nga kami. Si Mommy at Daddy ay parehong High School Teacher sa St. Bernadette School or SBS (Gawa-gawa ko lang). Si Mommy ay isang english, biology at math teacher, but she is biology major, while si Dad naman ay isang history teacher. Syempre dito din ako nag-aaral kung saan sila nagtuturo. Ibang-iba sila pag nasa at pag nasa bahay. Gusto nila pag nasa school walang special treatment. Sanay nadin ako sa 2 taon ko na dito as high school student, nasanay na ko. Nung una nagseselos ako sa mga kaclose na students nina Mommy and Daddy, but now okay na sa akin.
Bumalik ako sa ulirat ng magbusina si Daddy. Muntik nya na kasi mabangga yung babae na tumawid. Kung hindi ba naman kasi tanga. Hayyy nako. Bumaba si  Mommy at  Daddy to check if okay lang sya.
Nang bumalik si Mommy at Daddy ay agad kong tinanong if okay lang ba yung girl.
"Is she okay? Nakakakita naman sana sya na may parating na sasakyan." pagrereklamo ko.
"Janella Mulach your words." pagsuway ni Mommy.
"I'm sorry, we're getting late na kasi Mom." pagrereklamo ko.
"Aba at kailan kapa nagreklamo kung late kana o hindi." sabi ni Mommy.
"Mom, first day ngayon, ayaw kong malate." sagot ko.
Magsasalita pa sana si Mommy ng biglang hawakan ni Dad ang kamay nito. "Babes, pabayaan mo na, baka magkatampuhan pa kayong mag-ina." Dina umimik pa si Mommy hanggang sa makarating kami sa school.
Naunang bumaba si Mommy ng kotse at nagpaalamnjay Dad na mauuna na sya sa faculty. Habang kami ni Dad ay sabay na naglakad.
"Anak, magsorry ka sa Mommy mo. Hindi ko gusto yung pagsagot mo sakanya kanina." sabi ni Dad.
"But Dad!" pagrereklamo ko.
"No buts Janella Mulach." sabi ni Dad.
"Fine!" galit kong sagot.

9-26-20❤️
Your always been my strength, my happiness and my life, but I never expect that your going to be my weakness too😢.