okullar kapanmak üzere. soobin amerika'ya geleli neredeyse bir yıl oluyor. bu bir yıl soobin'i çok değiştirdi, hem fiziksel hem de psikolojik anlamda.
buraya ilk geldiğinde üzgün bir çocuktu, ailesinden ayrılmış ve yalnızdı. sonra kai ile tanıştı ve kendine yeni bir aile edindi. geçen ay kai ile birlikte kore'ye, soobin'in ailesinin yanına gittiler. bayan choi ve küçük soojin, kai'ı çok sevdiler. o sizinle güzel sesiyle konuşurken kim kai'ı sevmezdi ki ?
orada geçirdikleri iki haftadan sonra zorla amerika'ya geri dönüyorlar, ikisi de evlerini seviyorlar. soobin annesiyle konuştu, birini sevdiğini ona anlattı. kim olduğunu söylemese de annesi ona senin sevdiğin kişiyi ben de severim, dedi. soobin merak ediyor, acaba sevdiği kişinin bir erkek olduğunu bilse annesi böyle konuşur mu?
her neyse, eve geldiklerinde harika bir manzarayla karşılaşıyorlar. bayan bahiya; bayan lea, kocası ve bir buçuk aylık bebekleri onları ziyarete gelmiş. kai yeğenini çok seviyor, tüm gün onu kucağında gezdiriyor. soobin onun harika bir baba olacağından emin.
zaman geçtikçe büyümek gerekir değil mi? soobin buna katılıyordu, şu an buraya ilk geldiği zamandan bile uzundu, hatta kaslanmıştı, fakat kai hala aynı boy ve kilodaydı. zaman zaman onunla dala geçse de sevgilisi hiç de alınmışa benzemiyordu. aksine kollarını onun beline sarıyor ve göğsüne saklanıyordu.
düşünüyordu soobin, bir erkeği sevmek doğru muydu? bunu ona bir yıl önce sorsalar sertçe reddederdi onları ama şimdi hayatında kai vardı, aşık olduğu erkek.
aşk bedenle veya cinsiyetle ilgili değil; kai soobin'in eksiklerini, soobin de onun eksiklerini tamamlıyor. olması gereken bu değil mi?
sevgilisi sabah yanına gelip ilişkilerini ailesine açıklamak istediğini söylüyor. soobin onların kabul etmeyeceğinden endişeli ama kai kararını vermiş gibi duruyor. üstelik şu saatten sonra ölse kai'ı bırakamaz, kai onun her şeyi.
sonunda akşam oluyor ve herkes masaya oturuyor. yemeğin ortasında kai soobin'in elini tutuyor ve yutkunarak sevgili olduklarını açıklıyor.
bir tepki bekliyorlar; bir bağırış, bir karşı çıkma veya evlatlıktan reddediş. fakat hiçbiri olmuyor, herkes onlara sanki güneş sıcaktır demişler gibi bakıyor ve önüne dönüyor. en sonunda bay david kahvesinden bir yudum alıyor ve kalkık kaşlarıyla onlara dönüyor.
bunu yeni mi öğrendiniz, diyor. bizler sağır değiliz.
ardından gülerek ekliyor; üstelik kai , on sekiz senelik oğlumuzun birden bire yemek yerken sol elini kullanmaya başladığını elbette ki fark edeceğiz.
kai ve soobin derin bir nefes alıyor. herkesin gözlerinin içine bakıyorlar, hiçbir gözde nefret yok. kıvırcık olan kızarık yanaklarıyla gülümsüyor ve başını favori mekanı olan sevgilisinin omzuna yaslıyor, soobin de gülümseyerek yumuşak tutamların üzerine minik bir öpücük konduruyor.
sonsuza kadar beraber olurlar mı orasından emin değiliz ama şüphesiz ki beraberken çok güzeller.
---
son.
umarım okurken beğenmişsinizdir, ben yazarken keyif aldım.
başka kurgularda görüşmek üzere, hoşça kalın!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
