Park jimin:
Gözlerimi açıp etrafa baktım. artık görebiliyordum gülümsedim herşey çok güzeldi. Ayağa kalkıp koşarak aşağıya indim. Bahçedeki çiçeklere baktım. Hepsini görebiliyordum gülümsedim ve etrafı incelemeye başladım.
Arkamdan biri bana dokununca o tarafa döndüm.
"Buyrun ?"
Dedim
"Jimin benim, chanyeol"
Dedi bitkin yerle bir olmuş çocuk
"Neden burdasın ne seni ne de rose'yi görmek istemiyoru-"
"O öldü"
Demesiyle ona döndüm.
"N-ne ?! Ne dediğinin farkında mısın ?"
Dedim, elindeki yüzüğü bana uzattı. Bu Rose'ye verdiğim yüzüktü. Yüzük kan olmuştu.
Dolu gözlerle karşımdaki çocuğa döndüm.
"Ne saçmalıyorsun sen !?"
Diyerek yakalarına yapıştım.
Cebinden kanlı bir zarf çıkartıp bana uzattı.
"2 gün önce öldü bu zarfı oku en son da zarfın içindeki fotoğrafa bak"
Dedi, gözünden akan yaşı silerek bana baktı.
"Herşey yalandı, Rose'nin üvey babası Rose'yi kumarda benim babama kaybetti. Biz zorla evlendirilecektik"
Demesiyle göz yaşlarıma hakim olamadım.
"Her ne olursa oldun o sana çok aşık jimin...ya da aşıktı"
Dedi omuzuma iki kere vurarak gitti. Arkamdaki banka oturup zarfı açtım ve okumaya başladım.
•••••
Zarfı okuduktan sonra elimdeki yüzüğe baktım. Ne yani şimdi bana gözlerini veren Rose miydi ? Dolu gözlerle kafamı yukarı kaldırdım.
Bende seni çok seviyorum ilk ve son aşkım. Gözlerimden yaşlar akarken zarfın içinden fotoğrafı çıkarttım. (medya)
O çok güzeldi, rapuzel'i pamuk prenses'i kül kedisi'ni bile kıskandıracak derece bir güzelliği vardı.
Ağlamam hıçkırıklara dönüşürken gözümden akan yaş rose'nin fotoğrafının üstüne düştü o an aklıma Rose'ye dediğim şey geldi.
("Seninde Dahyun'dan farkın yok
Rose...ya da Chaeyoung demeliyim")
("Sen şimdi beni düğününe falan da çağırırsın o kadar yüzsüzsün!")
Ölmek istiyorum! Onun yanına gidip ondan özür dilemek istiyorum. Zarfın üstüne baktım. Chanyeol adresi yazmıştı. Sanırım bu onun sunağının olduğu yer. Ayağa kalktım tüm hızımla koşmaya başladım.
Zarfın üstüne bakıp koşmaya devam ettim. Sonunda durduğumda etrafa baktım gelmiştim. Hızla içeri girdim içeride 4 tane kız vardı. Hepsi ağlıyordu, mumun yanında ki Rose'nin fotoğrafına baktım.
O çok güzeldi benden daha iyilerini hak ediyordu. Kızlar odadan çıkınca kenarda asılı olan kanlı gelinliğe baktım.
Sanırım canına kıydığında giydiği gelinlik buydu. Gelinliğin yanına oturup eteklerine yapıştım ağlamaya başladım.
"Özür dilerim sevgilim bu gelinliği benim için giyinmeni dilerdim"
Dedim daha çok ağlamaya başladım. Kafamı yukarı kaldırdım
"Özür dilerim yaptığım herşey için sana bağırdığım gün için yüzlerce kez özür dilerim"
Durdum fotoğrafına baktım.
Çok güzel gülmüştü. Onun fotoğrafına bakınca bende gülümsedim
"Bana yaşamayı öğrettiğin için teşekkürler sevgilim, senin yerine ölmeyi yeğlerdim. Gelip bana herşeyi anlatsaydın bunlara gerek kalmazdı..."
Dedim
"...ama lanet olsun ki sen geldin ve ben seninle konuşmak istemedim! Kendimden iğreniyorum Rose ölmek yanına gelmek istiyorum yanında bana da yer var mı sevgilim ?"
Dedim o anda masanın üstündeki bir mum kendi kendisine söndü.
Elimle yumruk yaptım.
"Sen benim için öldün..."
Dedim gözümden akan yaşı sildim.
"...bende senin için yaşayacağım sevgilim"
Diyip ayağa kalktım.
Çıkarken son kez fotoğrafa baktım sonra da cebimdeki Rose'nin fotoğrafını çıkarttım.
"Çok güzelsin Rose her zaman seni düşünürdüm nasıl olduğunu ama sonunda gördüm hayal ettiğimden daha güzelsin"
Dedim elimdeki resmi öpüp cebime koydum artık o yoktu. Etrafı görmenin ne faydası var ki ?
Ben sadece onu görmek istemiştim. İçeriden çıkar çıkmaz kaldırıma oturup ağlamaya başladım bir anda yağmur yağmaya başladı.
Aklıma ilk öpüştüğümüz gün geldi. Keşke o güne geri dönebilseydik, kafamı gökyüzüne kaldırdım.
"Sevgilim bunlar da senin gözyaşların mı ?"
Dedim ağlayarak, kafamı yere eğip bağırarak ağlamaya başladım. Yıldırım sesi hıçkırık sesimi bastırıyordu. Kafamı gökyüzüne çevirdim. Bu dünyadan bir melek ayrıldı bırak gökyüzü de ağlasın
Başta sevdiği kız yüzünden görme duyusunu kaybetti sonra ise aşık olduğu kız sayesinde görmeye başladı ama aşık olduğu kızı kaybetti...
~SON~
-Rose_are_moon
