Tursu

Masal

Sabah saat 7.00 sokakta yuruyorum. Masali ozluyorum simdi burda olsa neler yapardik ama yok iste kac yillik dostluk yok artik. Masala her seyim derdim sirdasim can yoldasim ama simdi gidince bir anlami kalmiyor bunlarin tabi. Masal da yazardi mutlu insan yazmazdi cunku biz mutsuz insanlardik. Basimiza gelen onca seye ragmen birbirimizi he gordugumuzde haykira haykira gulebilirdik aramizda herkesin anlamsiz buldugu bizimse saatlerce gulebilicegimiz espiriler vardi. "Onu cok ozluyorum" dedi Duru profesor yanindaydi onu cok seviyordu bunu Duru da biliyordu ama olmuyordu iste kardesin yerini kimse tutamiyordu. "Aslinda onun o keci inadi olmasa barisirdik Profesor ama olmuyor iste siniri gecmiyor hataliyim biliyorum ama sadece onun mutlulugu icin yaptim o da simdi benim iyiligim icin benimle konusmuyor hayattan nefret ediyorum beni sevmeyen onca insan zaten vardi bi da masal eklendi tam oldu. Aklimdan bazen okuluna evine gitmek geliyor nasil olsa guleriz biz birbirimize bakinca cozulur buzlar, guler yuzlerimiz. Her derdim oldugunda ona anlatirdim ben simdi her an yoklugunu hissediyorum ailemden cok seviyorum nolursa olsun ona bi sey olsa ben olurum. Aramizdaki bag oyle farkli ki anlayamazsin" dedi Duru gozyaslarini silerken. Profesor sarildi yapabilecegi sadece buydu "seni cok seviyorum her zaman yanindayim" dedi. Duru yalan soyledigini bildigi halde devam etti "hep yanimdasin". Kimse kimsenin hep yaninda olmazdi olmuyordu iste, bunu Masaldan gecmisinden biliyordu. Cok asigim diyenlerin bile iki kotu soze iliskileri bitebiliyor birbirlerine dusman kesilebiliyorlardi. Okul yoluna devam ettiler Profesor onu guldurmeye calisiyordu ama tam o sirada bir araba hizla gelerek yagmur sularini ustlerine sicratti. Kahkahayi basti her ikisi de. Sirilsiklam olmuslardi yagmur siddetlenmeye baslarken kosarak okula geldiler.