Yazarın kaleminden;
Deniz ve Tuna kapıda korkuyla bekliyordu. Doktor ve hemşire odadan çıktı. "Ailesi nerede?" diye sordu doktor."Biz onlara haber verebiliriz. Ne olduğunu bize anlatın" diye atladı Deniz. "Geçtiğimiz günlerde stresli birkaç olay yaşadığı belli oluyor. Bir terapistle görüşmesi onun için iyi olacaktır. Önümüzdeki günlerde stresli olaylar yaşamamsına dikkat edin. Biraz dinlensin çıkısınızı yapalım" Tuna çok kötü hissetti. "Deniz sen Yaren'i seviyor musun? Yani aşık mısın ona?" "Emin olamıyorum. Galiba..." "Bak birbirimizi sevmiyoruz. Sen ona aşıksan birbirimiz hiç sevmiyeceğiz demektir. Fakat onun için kavga etmemeliyiz. Yaren iyileştikten sonra soracağım hesabını" Deniz ürperdi. Tuna'dan değil de Yaren'e birşey olacağından korkuyordu. Sabahleyin Nur hastaneye geldi. Yaren'in yanına girdi." Yareeen!" "Git başımdan!" "Ne oldu?" "Zümra'yla gidicem ben*(!)" "Yaren... Sen nasıl anladın." "Dün burada olduğumu da sen söyledin." "Tuna beni tehdit etti. Hem belki Deniz'i unutursun sandım" "Deniz'i unutamam Nur" Deniz kapının önünde onların sözlerine kulak misafiri olmuştu. Nur dışarı ağlayarak çıkınca şaşırmadı. Açık olan kapıya tıklatarak içeri girdi. Yaren de ağlıyordu. "Ne oldu?" "En yakın arkadaşım bana ihanet etti" Deniz'in kulağında doktorun sesi yankılandı 'Stresli bir olay yaşamamlı' aklına gelen ilk planı uyguladı. "Nur'la nasıl tanıştınız?" "İlk okuldayken tanıştık. 10 yıl önceydi"
10 yıl önce;
İlk okulun ilk günüydü Yaren için. Sınıfta tek oturan bir kişi vardı. Nur...
Yaren gidip onun yanına oturdu. "Selam ben Yaren!" "Nur bende..." dedi soğuk bir tavırla. "En yakın arkadaşım" "Olurum!" "Pekâlâ en iyi arkadaşım" "En iyi arkadaşlar ne yapsr?" "Birlikte oturup birlikte oyun oynarlar" "O zaman kantine inelim" Bahçeye yürüdüler yağmur yağıyordu. Neden kantinleri okulun içinde drğildi ki? Okulları ortaokula bağlıydı. Yağmur yağan günlerde sadece 8. sınıflar bahçedeydi. O günde sadece 8. Sınıflar vardı. "Geçin içeriye" diye bağırdı içlerinden biri. Kızların üstüne yürümeye başladı. Kızların sınıfından bir çocuk 8. Sınıfların dikkatini çekip koşmaya başladı. Nur önde Yaren arkada büzüşüp kalmışlardı. O çocuk da arkadaşları olmalıydı...
Şimdi;
"Böyle oldu işte" "Acayip bir hikayeymiş" "İnan ki olayları yaşamak daha ilgi çekiciydi" "Pekâlâ o zaman. En... " "Elbette!" "Ciddi misin? Daha cümlemi bitirmemiştim" "Evet bize katılabilirsin" "Siz?" "Nur ben ve Emir" "Emir kim?" "Ah... Oda ilk okul arkadaşımız şu Nur'la beni kurtaran çocuk" "Anladım artık sizdenim" "E-evet bizdensin" Yaren bunu söylediğine inanamıyordu. En iyi arkadaşlarından biri aşık olduğu çocuktu. "Neyse doktor çıkmamıza izin verdi. Hadi gidelim. Çıkışı ben aldım" Yaren ayağı kalktı daha iyiydi. Doktor onu son kez kontrol etti ve çıktılar. "Yaren benim biryere uğramam lazım. Seninde gelmeni istiyorum." "Olur!" Tenha bir yola sapıp ana caddeye çıktılar. Deniz bir barınağın önünde durdu. "Burası bizim. Yani aslında benim." "Yaaaa hayvanlara bayılırım!" "Haftada bir kez buraya gelirim ve onlarla oynarım. Geriye kalan işleri çalışanlar yapıyor ama bana ait sayılıyor" "Anladım şimdi onları sevmek istiyorum" "Hay hay hanımefendi içeri buyurun" Yaren reverans yaptı ve içeri geçti. İlk olarak kediler çıktı karşısına. Önlerindeki yumakla delicesine oynuyorlardı. Biri gelip Yarenin ayaklarına sürtündü. Yaren onu kucağın alıp sevmeye başladı. "Çok tatlılar!" "Evet öyleler... Hadi köpeklerin yanına geçelim" Deniz Yaren'in Nur'la küs olduğunu unttuğunu düşünüyordu şimdilik mutluydu. Nerede kalmıştı Nur? Deniz bunları düşündüğü sırada Nur içeri girdi. "Nuuur!" "Yareeeen" Sarıldılar "Yaren özür dilerim! Tuna'nın sözüne kanmamalıydım" "Ben de özür dilerim seni sonuna kadar dinlemeliydim" Deniz arkasına yaslanmış onları izliyordu. Yaren gidip ona sarıldı. "Senin yaptığını biliyorum. Teşekkürler..." diye fısıldadı. Nur'un koluna girdi Deniz'e veda etti ve çıktılar. Yaren üstündeki tişörttü asla yıkamayacaktı...
Eveeeet bu bölüm biraz kısa oldu ama erkenden gelsin istedim. Yarın da bölüm gelebilir. Fikirlerinizi yorumlarda belirtmeyi unutmayın. Bu arada sudedeniz3p aramıza hoş geldin....
